Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Θέλει αρετή η ελευθερία του λόγου

Η Έναρθρη Κραυγή συμπληρώνει φέτος πέντε χρόνια λειτουργίας. Αρκετά από τα κείμενα που δημοσίευσα δέχθηκαν κριτική, ενίοτε μάλιστα αυστηρή. Ουδέποτε ενοχλήθηκα και συχνά συνομίλησα με τους επικριτές μου κόσμια και έλλογα, ακόμα κι όταν οι εκατέρωθεν απόψεις ήταν έντονες και αιχμηρές.
Μετά τη δημοσίευση του άρθρου «Δεν ξεχνώ», παρατηρήθηκε κατακόρυφη πτώση της ποιότητας των σχολίων. Όπως έγραψε κάποιος, συνέβη μια «πειρατεία» του ιστολογίου από έναν «αφηνιασμένο όχλο που βρίζει εκ του ασφαλούς». Κάποιοι προτίμησαν το ευθύ υβρεολόγιο γηπεδικού στιλ, άλλοι χρησιμοποιούσαν κάθε νέο άρθρο για να με βρίσουν ανεξάρτητα από το τι λέω. Δεν έδειξαν να τους ενδιαφέρει καθόλου το περιεχόμενο της ανάρτησης, αλλά μόνο ο συγγραφέας (αν δείτε, τα περισσότερα σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση για την ποίηση, είναι παντελώς άσχετα με το θέμα.) Υπήρξαν φυσικά και κανονικοί σχολιαστές, των οποίων όμως η φωνή πνίγηκε μέσα στον οχετό των ύβρεων και των προσωπικών επιθέσεων.

Οι χυδαίοι δεν με ενδιαφέρουν. Ούτε οι φανατικοί και οι κακοπροαίρετοι. Γι' αυτό δεν έσβησα ούτε ένα σχόλιό τους. Θέλω το «έργο» τους να μείνει στην κοινή θέα, να το βλέπουν όλοι. Θέλω όμως να προστατεύσω τον χαρακτήρα του ιστολογίου μου. Η Έναρθρη Κραυγή ήταν βήμα έλλογης κριτικής και αυτό θα ξαναγίνει. Ούτε χώρος εκτόνωσης ορμών, ούτε γήπεδο ανταλλαγής λεκτικών χουλιγκανισμών. Με ενδιαφέρει ο πολίτης που θέλει να αρθρώσει έλλογη γνώμη επί των αναρτήσεων. Ας αναζητήσουν άλλη στέγη οι ύβρεις, οι εξυπνοβλακείες, οι άναρθρες κραυγές και τα παντελώς άσχετα με το θέμα σχόλια. Ο σοβαρός αναγνώστης αποθαρρύνεται να καταθέσει τη γνώμη του όταν αυτή χάνεται σε μια θάλασσα ανεύθυνης, φανατισμένης ή χυδαίας σχολιογραφίας. Η ελευθερία του λόγου απαιτεί αρετή: να διαλέγεσαι έντιμα, έλλογα και ευπρεπώς με τον «αντίπαλο». Αυτές οι αρετές ουδόλως απαγορεύουν την πιθανή αιχμηρότητα του λόγου, αλλά τον οριοθετούν. Ο λίβελος και η πολεμική κριτική έχουν κι αυτά την τέχνη τους, την οποία οι αφηνιασμένοι οπαδοί προφανώς αγνοούν.
Δεν θα πάψω να γράφω και δεν θα σταματήσω να δημοσιοποιώ με κάθε τρόπο τις απόψεις μου. Αλλά, σε ό,τι αφορά το συγκεκριμένο ιστολόγιο, από δω και στο εξής θα επιτρέπω την ανάρτηση μόνο εκείνων των σχολίων που, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό τους, είναι ευπρεπή και συνεισφέρουν στο δημόσιο διάλογο. Ποιος θα το κρίνει αυτό; Η διανοητική εντιμότητα του διαχειριστή.