Κυριακή 25 Αυγούστου 2013

«Ταλαιπωρία» και ακρισία


Οι πράξεις μας απο-καλύπτουν τις αξίες μας και τις προτεραιότητές μας: όλες εκείνες τις αυτονόητες (και κατά τούτο άρρητες) παραδοχές με τις οποίες διεκπεραιώνεται η ζωή μας. Ο ασθενής λ.χ. θεωρεί αυτονόητο ότι θα δώσει «φακελάκι» στο γιατρό, όπως ο πελάτης της ταβέρνας έχει συνηθίσει να μην παίρνει απόδειξη όταν πληρώνει το λογαριασμό. Και οι δύο έχουν εθιστεί σε συγκεκριμένες πρακτικές (και στις αξίες που τις υποστηρίζουν). Τις ακολουθούν χωρίς να τις στοχάζονται.

Όταν όμως η αστόχαστη πράξη μας διακόπτεται από ένα συμβάν, τότε μας δίνεται η ευκαιρία να ξανασκεφτούμε τις σιωπηρές παραδοχές μας. Αίφνης, η οικονομική μας στενότητα ή η θιγμένη μας αξιοπρέπεια μας απο-καλύπτει ότι το «φακελάκι», είναι μια ενδεχόμενη - όχι αναγκαία - πρακτική. Όταν, όμως, ακόμα και τότε, υπερασπιζόμαστε την αστόχαστη πράξη μας, τότε απο-καλύπτεται ο χαρακτήρας μας. Είχαμε την ευκαιρία να αναστοχαστούμε την πράξη μας και το αποφύγαμε. Επιλέξαμε να ζήσουμε αστόχαστα, όχι από συνήθεια, αλλά ενσυνείδητα.

Ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ (του οργανισμού που έχει αναλάβει τη διεκπεραίωση των ιδιωτικοποιήσεων) κ. Σταυρίδης παραιτήθηκε από το αξίωμά του όταν αποκαλύφθηκε ότι, την επομένη της παραχώρησης του ΟΠΑΠ από το ΤΑΙΠΕΔ σε όμιλο στον οποίο συμμετέχει ο επιχειρηματίας κ. Μελισσανίδης, χρησιμοποίησε αστόχαστα το ιδιωτικό αεροπλάνο του επιχειρηματία για να μεταβεί στην Κεφαλονιά. Δηλαδή, ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ αποδέχθηκε μια «εξυπηρέτηση» από τον μέχρι χθες διαπραγματευτικό του αντίπαλο! Αναρωτιέται καχύποπτα ο χειμαζόμενος πολίτης: γιατί αυτή η «εξυπηρέτηση» να μην επεκτάθηκε και αλλού; Γιατί να μην συνεχιστούν οι «εξυπηρετήσεις» άλλων υποψηφίων αγοραστών κρατικών οργανισμών και στο μέλλον;

Οι «εξυπηρετήσεις», μικρές ή μεγάλες, δημιουργούν υποψίες για ηθικές υποχρεώσεις, ακόμη και αναδρομικές. Δεδομένου ότι οι ιδιωτικοποιήσεις είναι ένα επαναλαμβανόμενο παίγνιο (ακολουθούν, δηλαδή, και άλλες σημαντικές ιδιωτικοποιήσεις ιδιαίτερα ευαίσθητων οργανισμών, όπως η ύδρευση και η ηλεκτροδότηση, τα λιμάνια κλπ) τα μηνύματα που, συνειδητά ή ασυνείδητα, στέλνει ο επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ είναι σημαντικά. Ένας πρόεδρος που δέχεται μικρές «εξυπηρετήσεις» σήμερα, γιατί να μην δεχθεί μεγαλύτερες «εξυπηρετήσεις» (και τις ηθικές υποχρεώσεις που δημιουργούν) αύριο; Από τη στιγμή που εγείρονται τέτοια ερωτήματα, το συμβολικό κεφάλαιό του απομειώνεται. Ορθά ό υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας ζήτηση την παραίτησή του κ. Σταυρίδη. Ήταν αδύνατο να διατηρήσει το απαραίτητο κύρος για να παραμείνει πρόεδρος του (πολιτικά επίμαχου) ΤΑΙΠΕΔ.

Ποια ήταν η αντίδραση του κ. Σταυρίδη μετά την αναγκαστική παραίτησή του; Ενώ είχε την ευκαιρία να αναστοχαστεί δημοσίως την πράξη του, την υπερασπίσθηκε! Τι είπε; «Ουδέν μεμπτόν. Μια εξυπηρέτηση με το ιδιωτικό του τζετ για να μην ταλαιπωρηθώ στις μετακινήσεις μου στην Κεφαλονιά μου προσέφερε ο κ. Μελισσανίδης».

Ιδού μια ακόμη προσχώρηση στη σχολή σκέψης των αξιότιμων κκ. Βουλγαράκη, Πολύδωρα, Παυλίδη, Πάγκαλου, Τσίπρα, και άλλων επίλεκτων μελών της πολιτικής ελίτ: «αν κάτι δεν είναι παράνομο, είναι αποδεκτό»!

Η αντίδραση του κ. Σταυρίδη αποκαλύπτει τόσο την ακρισία του, όσο και τον τρόπο που, γενικότερα, σκέπτεται μεγάλο μέρος των ιθυνόντων της χώρας: η ιδιωτική «εξυπηρέτηση» είναι σημαντικότερη από τις απαιτήσεις του δημόσιου ρόλου. Για τον κ. Σταυρίδη ήταν πιο σημαντικό να «μην ταλαιπωρηθεί» από το να κακολογηθεί. Είχε να επιλέξει μεταξύ δυο αντικρουόμενων αγαθών: την αποφυγή της «ταλαιπωρίας» ή την προστασία της υπόληψής του. Επέλεξε το πρώτο – τη βολή του... Είχε τη δυνατότητα να αναστοχαστεί την πράξη του. Επέλεξε να μην το κάνει. Διπλή αστοχία. Κρίμα!

5 σχόλια:

Petronius είπε...

Και να σκεφτεί κανείς ότι ο κ. Σταυρίδης ήταν το μοναδικό στέλεχος της κυβέρνησης που μετά την συμφωνία φαινόταν ότι πέτυχε κάτι από το έργο του...

Meropi είπε...

Έλεος! Δεν μπορούσε να αφιερώσει μια ημέρα ακόμη για το ταξίδι του προς την Κεφαλλονιά; Τον άκουσα να μιλά στην τηλεόραση και να λέει, ως δικαιολογία, ότι προτίμησε να πάρει το συγκεκριμένο αεροπλάνο του Μελισσανίδη, για να επεκτείνει τη διαμονή του στο νησί επί μια ημέρα!!!!

Συμεών Γαϊτανίδης είπε...

Σε ένα παλιό ανέκδοτο,ο Εβραίος προσεύχεται στον Θεό και ενώ παντού είναι Σάββατο,τριγύρω του γίνεται Παρασκευή ώστε να μπορεί να δουλέψει.Στο δικό του ανέκδοτο,ο κ.Σταυρίδης ξεκινάει την επική του σταδιοδρομία προσευχόμενος στον Θεό της επιχειρηματικότητας και ξάφνου,ενώ παντού ήταν Ελλάδα,τριγύρω του έγινε Νορβηγία.Ενώ παντού για να πετύχεις έπρεπε να ξέρεις να τα χώνεις,να διαπλέκεσαι,να μην υπολογίζεις θεσμούς και κανόνες,να συναγελάζεσαι ακόμη και με ανθρώπους του υποκόσμου,μέσα στον θύλακα ασφαλείας του κ.Σταυρίδη η ατμόσφαιρα ήταν βγαλμένη από Ελληνική ταινία,όπου εργάτες και εργοδότες χόρευαν συρτάκι δίπλα στις μηχανές.Μοναδικές προϋποθέσεις επιτυχίας ήταν οι ικανότητες και η σκληρή δουλειά,πράγματα που το ατρόμητο Ελληνόπουλο διέθετε σε επάρκεια γιαυτό και εκτοξεύτηκε σε μεγάλα ύψη.Δυστυχώς,σε αυτά τα ύψη και στον δρόμο προς Κεφαλλονιά,κάτι δεν πήγε καλά και ξανάγινε παντού Σάββατο.You too κ.Σταυρίδη

Ανώνυμος είπε...

Ο κ. Σταυρίδης σίγουρα δεν είναι τυχαίος. Είναι ένας καλά εκπαιδευμένος και αποτελεσματικός επιχειρηματίας και μάνατζερ του ιδιωτικού τομέα. Θα μπορούσε να είναι (κι αυτός και άλλοι σαν αυτόν) πολύ χρήσιμος στην τωρινή φάση της χώρας -- αλλά με την κατάλληλη επίβλεψη.
Το γεγονός ότι δεν παραδέχεται το τι έκανε, είναι αποκαλυπτικό της προσωπικότητάς του. Δεν αποκλείω όντως να μην καταλαβαίνει τι έκανε, πράγμα που αποκαλύπτει έτι μάλλον την ελλιπή του συγκρότηση. Για τον κ. Σταυρίδη προέχει η βολή και η επίδειξη: η γνωστοποίηση του υψηλού του στάτους. Και τα δύο αποτελούν παλιά και γνωστά κίνητρα στους κύκλους των corporate animals.
Θυμάμαι τον κ. Σταυρίδη σε μια ομιλία του όταν ήταν στη "Δράση". Είχα μείνει με το στόμα ανοιχτό ακούγοντας έναν ομολογουμένως ικανό άνθρωπο να αναπτύσσει, αντί πολιτικής ομιλίας, το οριακά ενδιαφέρον θέμα "Εγώ, η επιτυχία μου και πώς να γίνετε κι εσείς σαν εμένα" ή, όπως θα 'λεγε ο Χάρι Κλύν "Δοξάστε με!".
Τα μελισσανίδεια καμώματά του δεν με εξέπληξαν καθόλου. Αυτός είναι, τόσος είναι ο άνθρωπος...

ο κύριος ΑΜ είπε...

Μια χαρά , σωστά όλα όσα λέτε , για τον Σταυρίδη . Όμως , αφού το συμπέρασμα , στο οποίο θέλετε να καταλήξετε , είναι να κατατάξετε και τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης , στην λογική Βουλγαράκη , γιατί δεν αναφέρεστε σ' αυτόν και αναλώνετε τον χώρο και τον χρόνο σας , σε τέτοιου είδους θεωρίες ; Δικός σας είναι βεβαίως , τον χρησιμοποιείται , όπως θέλετε , αλλά σας διαβάζουν και σας κρίνουν !