Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008

Αθήνα, Βαγδάτη, «Λεβιάθαν»…


Κάπως έτσι πρέπει να είναι η ζωή στη Βαγδάτη: αυθαίρετη βία, πυρπολήσεις, λεηλασίες, απουσία αίσθησης μιας ομαλής ζωής, να μην ξέρεις αν το παιδί σου θα γυρίσει ζωντανό στο σπίτι, αν θα βρεις το μαγαζί σου όπως το άφησες. Να ανησυχείς για το αύριο, να αισθάνεσαι παγιδευμένος, να μην μπορείς να ελπίζεις…

Ένα διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα, ένας καταγέλαστα σαθρός κρατικός μηχανισμός, μια κατακερματισμένη κοινωνία• άτολμες, μυωπικές, σπιθαμιαίου αναστήματος ηγεσίες – αυτό είναι το πραγματικά θανατηφόρο μολότοφ που καταστρέφει τη χώρα.

Όποιος έχει καθαρό βλέμμα, το βλέπει. Όποιος εκλαμβάνει το κράτος ως λάφυρο, θεωρεί την εξουσία αυτοσκοπό, ή το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι η πολιτικά εξαργυρώσιμη «εικόνα» του, μιλά σαν τους οδυνηρά ανεπαρκείς κυβερνήτες μας. Δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι τη στιγμή της πρωτόγνωρης κοινωνικής κρίσης, ψελλίζουν αμήχανα λόγια, προσποιούνται τη συμπόνια, εικονικά παραιτούνται, αποδεικνύονται τραγικά κατώτεροι των περιστάσεων. Την ώρα που περιμένεις κατευθυντήρια ηγεσία, με ειλικρίνεια, σχέδιο και αποφασιστικότητα, εισπράττεις αμήχανη σιωπή, ένοχη αβουλία, τετριμμένες κοινοτοπίες.

Η νοσηρή οσμή που διαπερνά τη χώρα, το σαράκι της διαφθοράς και των ατέλειωτων σκανδάλων, τα αρπακτικά που κατατρώγουν ποικιλοτρόπως το δημόσιο πλούτο, η απίστευτη αναξιοκρατία, η γενικευμένη ανομία, η βαθιά εμπεδωμένη αίσθηση ότι δεν υπάρχει δικαιοσύνη, ο ακατανίκητος κυνισμός, η ακραία πολιτική πόλωση, η παθολογική κομματικοποίηση των πάντων, η έλλειψη στοιχειώδους διάθεσης για συνεννόηση, η απουσία, τελικά, θεμελιώδους «κοινωνικότητας», δίχως την οποία δεν μπορεί να σταθεί πολιτισμένη συμβίωση ανθρώπων, δεν θα μπορούσαν παρά να κορυφωθούν με το αίμα ενός αθώου. Το δράμα που ζούμε απαιτεί ένταση στην κορύφωσή του – την οδύνη του θανάτου, το τραγικό τέλος, την ύστατη υπόμνηση της απελπισίας.

Κάπως έτσι πρέπει να είναι «η φυσική κατάσταση του ανθρώπου» - η ζωή όταν δεν υπάρχει έννομη τάξη - που περιγράφει ο Τόμας Χόμπς στον «Λεβιάθαν»: πόλεμος όλων εναντίων όλων. Στη «φυσική κατάσταση» ο καθένας έχει την άδεια να κάνει ο,τιδήποτε. Ο ένοπλος αστυνομικός να σκοτώσει έναν έφηβο επειδή τον έβρισε• ο χασισοκαλλιεργητής να πυροβολεί στο κεφάλι ένα νεαρό αστυνομικό και να τον κάνει φυτό για όλη του τη ζωή• ο μπράβος της νύχτας να ξυλοφορτώνει μέχρι θανάτου έναν αλλοδαπό νεαρό που δεν του άρεσε ο τρόπος του• τραμπούκοι να χρησιμοποιούν τα πανεπιστήμια ως ορμητήρια για βίαιες πράξεις• καταστροφολάγνοι να πυρπολούν την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη• καταστηματάρχες να αυτοδικούν.

Γιατί μας παραξενεύει ο θανατηφόρος τσαμπουκάς ενός αστυνομικού και η ομόλογη καταστροφική μανία των ταραχοποιών, όταν ο κουτσαβακισμός συνιστά εθνικό τρόπο ζωής; Γιατί μας συγκλονίζουν οι αντικοινωνικές καταστροφές των μασκοφόρων όταν τα κόμματά μας δίνουν, με κάθε τρόπο, το παράδειγμα ιδιοτελούς και αντιθεσμικής συμπεριφοράς, ενεργώντας καιροσκοπικά, ως «ιδιώτες», χωρίς σεβασμό σε κανόνες και νόμους, μη μετέχοντας στον «κοινό λόγο» της «πόλεως»; Σε μια κοινωνία «ιδιωτών», ο καθένας, εξ ορισμού, «ιδιωτεύει» με τον δικό του τρόπο – βίαιο ή μη.

Το κράτος μας λειτουργεί σχιζοφρενικά. Από τη μια μεριά οπλίζει το χέρι ενός αστυνομικού με νταηλίδικο ψυχισμό και δεν ενδιαφέρεται, στη συνέχεια, να διακριβώσει αν ο αστυνομικός είναι σε θέση να χρησιμοποιήσει το όπλο του με σύνεση, ενώ από την άλλη παρακολουθεί παθητικά το θέαμα της φλεγόμενης πόλης παραδομένης στην τυφλή μανία του αφηνιασμένου όχλου. Δείτε το δίπολο: έχουμε ένα κράτος, του οποίου μερικοί αστυνομικοί δεν διστάζουν να πυροβολήσουν δεκαπεντάχρονα παιδιά και να ξυλοκοπήσουν ανυπεράσπιστους ανθρώπους, ενώ άλλοι, εξοργιστικά ολιγωρούν όταν κρατούμενοι δραπετεύουν, ταραξίες καταστρέφουν περιουσίες (ιδιωτικές και δημόσιες) και συμμορίες εγκληματούν.

Το ελλαδικό κράτος συχνά δεν μπορεί να διεκπεραιώσει ούτε τη στοιχειώδη υποχρέωση κάθε σύγχρονου κράτους: την προστασία της έννομης τάξης. Ταλαντεύεται μεταξύ του αψυχολόγητου τσαμπουκά και της πλήρους παθητικότητας• πυροβολεί εκεί που δεν πρέπει, ολιγωρεί εκεί που χρειάζεται ακαριαία δράση. Υπεραναπληρώνει την ανεπάρκειά του με άλογες κρίσεις αυταρχικού παροξυσμού έναντι των πολιτών του – είτε τους βασανίζει γραφειοκρατικά, είτε τους σκοτώνει ενεργητικά, είτε τους οδηγεί στο θάνατο παθητικά (με τις αβλεψίες του). Ένα είναι σίγουρο: αυτό δεν είναι κράτος, η συνύπαρξη σε αυτή τη χώρα δεν συνιστά κοινωνία (δηλ. μετοχή στον κοινό λόγο).

Η κρατική σχιζοφρένεια δεν παράγεται, φυσικά, στο κενό: εκφράζει την ιστορικά αμφίθυμη στάση της ελλαδικής κοινωνίας απέναντι στην αστυνόμευση. Το συλλογικό αγαθό της έννομης τάξης παράγεται από θεσμούς που απολαμβάνουν ισχυρής κοινωνικής εμπιστοσύνης. Αν η Αστυνομία ταλαντεύεται μεταξύ κτηνωδίας και παθητικότητας, ανήμπορη να συγκεράσει με «φρόνηση» τις αντικρουόμενες απαιτήσεις που εγγενώς διαπερνούν το έργο της, είναι γιατί αφενός μεν η κοινωνία εκπαιδεύεται από δημαγωγούς πολιτικούς και λαϊκιστικά ΜΜΕ να μην την εμπιστεύεται, αφετέρου δε γιατί η ίδια η Αστυνομία ενεργοποιεί με συμπεριφορές της ιστορικές μνήμες αυταρχισμού, ενώ με τον χρόνιο κομματισμό, την καχεκτική ανάπτυξη αμιγώς επαγγελματικής συνείδησης, και την έλλειψη σύγχρονης διοικητικής κουλτούρας και εκπαίδευσης που τη χαρακτηρίζουν, αδυνατεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης.

Είμαστε εγκλωβισμένοι σε έναν πελώριο φαύλο κύκλο. Δεν υπάρχουν ηγέτες να μας δώσουν προοπτική, να μας βοηθήσουν να σηκωθούμε λίγο ψηλότερα. Κι όσο δεν υπάρχει ελπίδα, τόσο συσσωρεύεται τυφλή οργή, η οποία μας βυθίζει περισσότερο στο τέλμα. Είναι οδυνηρό να ζεις στη Βαγδάτη...

12 σχόλια:

dexios82 είπε...

νομιζω οτι το μεγαλυτερο προβλημα μας ειναι οτι υπαρχει μια κουλτουρα ανομιας.δηλαδη μπορει ευκολα ο καθενας να περναει το κοκκινο,να δινει φακελακι,να χτιζει αυθαιρετο,ειδικος φρουρος να σκοτωνει,παιδια να πετανε πετρες σε αστυνομικους και αλλα πολλα χωρις κυρωσεις.σπουδαιο ρολο παιζουν για την εμφανιση των παραπανω η ελλειψη κυρωσεων-ατιμωρησια διαχυτη-και η ελλειψη παιδειας.τα πανεπιστημια ειναι κλειστα και παραβιαζουν το δικαιωμα στην μαθηση και κανεις δεν αντιδρα.αληθεια τι παραδειγμα δινουμε στην νεα γενια?πως αυτοι αυριο οταν θα διαχειριζονται εξουσια δεν θα παρανομησουν οταν απο μικρες ηλικιες εχουν μαθει να παρανομουν κανοντας καταληψη σε δημοσιο χωρο οπως το πανεπιστημιο?οταν με κοινωνικη αποδοχη μπορουν να αναποδογυριζουν περιπολικα,καταστρεφουν τα κτηρια των αστυνομικων τμηματων που ολα αυτα αποτελουν δημοσια περιουσια?αληθεια η πνευματικη ελιτ που ειναι αυτες τις ωρες που εχουμε πιασει πατο?πιασαμε πατο και οφειλουμε ολοι να το συνειδητοποιησουμε γιατι ολοι ειμαστε υπευθυνοι

John.S είπε...

“Πρέπει εκτός από την απέχθεια και την καταδίκη των γεγονότων από τους πολιτικούς αλλά και από εμάς, να δούμε τις αιτίες που οδήγησαν ένα τόσο μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας να αντιδράσει έτσι. Χρόνια τώρα ένα σύστημα παράγει μια βουβή βία πολύ πιο ύπουλη από αυτήν που βλέπουμε στις τηλεοράσεις μας. Μια βία που προέρχεται από ένα αίσθημα αδικίας, έλλειψης ισονομίας και περιφρόνησης που νιώθει ο κόσμος κατά την άποψη μου. Η έλλειψη εμπιστοσύνης στην απόδοση πραγματικής δικαιοσύνης μας αφήνει με ένα αίσθημα ανισονομίας και ατιμωρησίας που έχει ριζώσει βαθιά μέσα μας. Εγκληματίες κρύβονται πίσω από την πολιτική ασυλία τους χρόνια τώρα καταφέρνοντας να μένουν στο απυρόβλητο παρά τα αίσχη τους. Συγκάλυψη,δικαιολογίες, παραγραφή και ευθυνοφοβία έχουν αντικαταστήσει τις έννοιες της αλήθειας και της δικαιοσύνης. Και κανείς δεν βγαίνει μπροστά για μια φορά να μας πείσει για μια κάθαρση που όλοι περιμένουμε. Μια κάθαρση που θα καθαρίσει και τις ψυχές μας και θα μας κάνει να ατενίσουμε και πάλι το μέλλον με αισιοδοξία.

Όλοι μας αντιμετωπίζουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά σε πολλές εκφάνσεις της ζωής μας. Άλλοι επωφελούμαστε και άλλοι όχι. Οι προνομιούχοι και οι μη. Η παιδεία των 2 ταχυτήτων, η υγεία με τα φακελάκια και οι υπόλοιποι στα ράντζα, τα βύσματα, τα κονε, τα λαδώματα, τα γρηγορόσημα, όλα μαζί συνθέτουν έναν αγώνα δρόμου για να καπηλευτούμε το σύστημα. Να καβαλήσουμε τους άλλους και να πάρουμε εμείς αυτό που θέλουμε αφήνοντας πίσω μας τι? Έχουμε αναρωτηθεί ποτέ? Με αυτά τα ιδανικά και τα δεδομένα δεν μεγαλώνουν γενιές και γενιές τώρα η μήπως μαθαίνουμε στα παιδιά μας ότι με το σταυρό στο χέρι θα πάνε μπροστά? Όχι, καλώς ή κακώς (δεν είμαι σε θέση να το κρίνω) τους μαθαίνουμε πως να γίνουν μέρος ενός συστήματος και πως να επιβιώσουν σε αυτό. Δεν τους δίνουμε τα εφόδια να το αλλάξουν.”


από το άρθρο μου με τίτλο Οργή εν τη ερήμω - Πλιάτσικο στα όνειρα μας

Κατά την άποψη μου είναι βαριές οι πολιτικές ευθύνες αλλά δεν είναι οι μόνές. Ευθύνες έχουμε όλοι μας για το σημείο που έχουμε φτάσει την κοινωνία μας. Ακόμα και οι πολιτικοί που απαρτίζουν το πολιτικό μας είναι αυτοί ακριβώς που μας αξίζουν. Τους ψηφίζουμε με γνώμονα το προσωπικό μας όφελος το ρουσφέτι και την λαμογιά και αυτοί κάνουν πολύ καλά την δουλειά τους απ’ ότι φαίνεται. Ας τους ψηφίσουμε με άλλα κριτήρια για να μπορούμε να τους κρίνουμε και με αυτά.

Καππαδόκης είπε...

Το μόνο παρήγορο από την όλη κατάσταση είναι πως θα πάψουν να έρχονται όλοι αυτοί οι οικονομικοί μετανάστες από το Ιράκ, Κουρδιστάν, Αφγανιστάν κτλ.
Αν είναι τα υποστούν όλες τις ταλαιπωρίες για να φθάσουν σε μια νέα Βαγδάτη δεν κάθονται στον τόπο τους όπου εκεί τουλάχιστον ομιλούν και τη γλώσσα;

Οδεν κακόν αμιγές καλού.

Καππαδόκης είπε...

"Ουδεν κακό αμιγές καλού."

Ανώνυμος είπε...

Τραυματίστηκε λέει το ΄΄κράτος δικαίου΄΄ λόγω της δολοφονίας του δεκαπεντάχρονου μας αναμασάνε εδώ και μέρες τα διάφορα ψευτοαριστερα φασιστοειδή και τα γκεμπελικά παπαγαλάκια τους προβάλλοντας ως ΄΄επανάσταση της γενιάς των 700 ευρώ΄΄ τα τάγματα εφόδου ενός ετερόκλητου μίγματος καθοδηγητών του ΣΥΡΙΖΑ, ψευτοαριστερών τραμπούκων, κοινών εγκληματίσκων, Αλβανοπακιστανων, άβουλων νεοσύλλεκτων δεκαπεντάχρονων και αναρχικών (οι μόνοι με κάποια σεβαστη ιδεολογία) που έχοντας σε ρόλο Έρνστ Ρέϊμ τον Αλέκο Αλαβάνο και το συνάφι του λειτουργούν ως εμπροσθοφυλακή για την ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας και την ισχυροποίηση ακροδεξιών ιδεολογιών στην Ελληνική αστική τάξη η οποία σαστισμένη από την καταστροφική μανία των ταγμάτων εφοδου αναζητάει ΄΄τάξη και ασφάλεια΄΄ ...;

Το ρόλο αυτό ο κύριος Αλαβάνος τον παίζει απόλυτα συνειδητά ως φτηνός πρακτορίσκος. Γνωρίζει ο κύριος Αλαβάνος πως όταν αναμασάει ότι ο 15χρονός δολοφονήθηκε επειδή ΄΄ήταν νέος΄΄, όταν συνδέει τις καταστροφές με την υποτιθέμενη οργη των νέων για την παιδεία κ.α. γκεμπελικά ψεύδη. Δεν κάνει τίποτε άλλο από το να διασπείρει ψευδή που οδηγούν στο μίσος και στην καταστροφική δράση των ταγματων εφόδου.

Αν υπήρχε κράτος δικαίου ο κύριος Αλαβάνος θα έπρεπε να είναι ήδη στην φυλακή και η πλούσια περιουσία του να είχε δωθεί ως αποζημίωση σε αυτούς που έχουν υποστεί ζημειές από τα προσφατα γεγονότα. Το ΄΄κράτος δικαίου΄΄ δεν τραυματίστηκε με την δολοφονία του 15χρονού, μόνο έμμεσα πλην σαφώς φταίει το κράτος για την εν λόγω πράξη. Είναι αισχρή φασιστική προπαγάνδα η αναγωγή του θέματος αυτού σε πολιτιακό...

Ανώνυμος είπε...

Το κράτος δικαίου τραυματίζεται πραγματικά εδώ και χρόνια με την εξωργιστική εκωφαντική σιωπή των ΜΜΕ και των ψευτοαριστερών των οποίων η ''καθαρτική'' αγωνία εκδηλώνεται ιδιαίτερα επιλεκτικά με σκοπό να εκκαθαρίσουν και όχι να ...καθαρίσουν την οικονομική και πολιτική ζωή του τόπου

Ανώνυμος είπε...

"Στη «φυσική κατάσταση» ο καθένας έχει την άδεια να κάνει οτιδήποτε. Ο ένοπλος αστυνομικός να σκοτώσει έναν έφηβο.......οι καταστηματάρχες να αυτοδικούν". Ξεχάσατε να αναφέρετε τη περίπτωση του αστυφύλακα που στα πλαίσια υπηρεσίας φύλαξης σε συναυλία δέχτηκε απρόκλητη επίθεση με λοστό από "αντιεξουσιαστές" με αποτέλεσμα να μείνει φυτό (στα 23 του χρόνια). Είμαι σίγουρος ότι μετά τα τελευταία γεγονότα, η μητέρα του ευχαριστεί το Θεό που ο γιος της δεν τράβηξε όπλο. Δεν ξέρω αν γνωρίζετε το συμβάν (στην Ελλάδα τέτοιες ειδήσεις περνάνε στα "ψιλά" - όπως λέμε "ένα φορτηγό σκότωσε ένα σκύλο" κλπ) όποτε σας το αναφέρω.
Κατά τα άλλα, το παράδειγμα με τη Βαγδάτη είναι απόλυτα εύστοχο. Είναι γνωστό άλλωστε ότι η Δημοκρατία προϋποθέτει πολίτες ορισμένου επιπέδου για να λειτουργήσει. Δεν είναι όλους....

Σωκράτης

Ανώνυμος είπε...

Σωκράτη ΣΟΒΑΡΕΨΟΥ!!!!! και διάβασε στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Παρασκευή, 19 Δεκεμβρίου 2008 το άρθρο του Βασίλη Νέδου
'Μέσα ενημέρωσης αναμετέδιδαν υποτιθέμενο θάνατο αστυνομικού'

και μην παπαγαλίζεις ότι κοτσανα είπε ο δολοφονος του παιδιού για να υπερασπιστει την πάρτη του στην αίτηση αποφυλάκισης, ο Κούγιας τον εχει ήδη θάψει με αυτά που τον συμβουλεύει.
Σταματηστε αυτο το Αίσχος

Ανώνυμος είπε...

Pε Σωκρατες, κριμα τον κοπο σου για το κείμενο. Τουλάχιστο 2 ραδιόφωνα (City 99.5 και ΣΚΑΪ) απάντησαν στο παραπάνω copy - paste που κυκλοφορεί. Ο άνθρωπος που λες μετα τις σχετικές θεραπείες επιστρέφει στην υπηρεσία του αυτές τις μέρες ενω οι γονεις του εχουν θορυβηθει που τους τον πεθανατε. Οπότε ας ψάξουν οι λεβέντες που κυκλοφορουν το κείμενο για άλλη προβοκάτσια.
Παράκληση
Μην 'λερώνετε' αυτό το ιστολόγιο υπάρχουν πολλά άλλα φιλοξενα στην έλλειψη μυαλού και ήθους

Ανώνυμος είπε...

Δεν το έχω δει το άρθρο στη Καθημερινή. Παρακαλώ αν υπάρχει στο site στείλτε το link.
Όμως αφού μου λέτε ότι δόθηκαν οι απαντήσεις από τα ΜΜΕ και ότι ο αστυνομικός είναι καλά στην υγεία του όλα είναι καλά έτσι; ΟΛΑ ΚΑΛΑ, ΩΣ ΜΗ ΓΕΝΟΜΕΝΟ, ΕΤΣΙ ΠΑΙΔΙΑ;

Συγγνώμη που "λερώνω" το συγκεκριμένο ιστολόγιο θα απευθυνθώ σε άλλα κατάλληλα για ανεγκέφαλους και διεφθαρμένους (όπως εγώ). Αλλά ξέρετε όλα αυτά είναι προσωρινά μέτρα..Για εμάς τα "μιάσματα" χρειάζεται μια "τελική λύση" για να απαλλαγείτε μια και καλή.

Το τι ισχυρίζεται ο Κούγιας ή ο "πιστολέρο" των Εξαρχείων δε με ενδιαφέρει (υπάρχουν αρμόδιοι δικαστές που θα τα κρίνουν... αλλά ξέχασα, προτιμάτε τα λαϊκά δικαστήρια). Ο κ. Τσούκας ανέφερε συγκεκριμένα παραδείγματα διάλυσης της κοινωνίας μας και νομίζω ότι αυτό το τραγικό περιστατικό με τον αστυνομικό έπρεπε να αναφερθεί. Άλλο παράδειγμα θα μπορούσε να ήταν οι επιθέσεις που δέχτηκαν οι λίγοι αστυνομικοί στη Ν. Φιλαδέλφεια (έδειξε το βίντεο ο ΣΚΑΙ) ή οι αυθαιρεσίες των αστυνομικών στο τμήμα της Ομόνοιας.
Προφανώς το παράδειγμα δεν απευθύνεται σε άτομα που φοράνε ασπρόμαυρα γυαλάκια...

Σωκράτης

Χαρίδημος Τσούκας είπε...

Ηρεμείστε παιδιά, δεν χρειάζονται υψηλοί τόνοι για πράγματα που συμφωνούμε. Ο Σωκράτης έκανε λάθος ως προς την τελική έκβαση του περιστατικού, όχι όμως ως προς το ίδιο το συμβαν. Το θυμάμαι κι εγώ τότε που συνέβη και μου προκάλεσε λύπη: 30 και πλεον αναρχοτραμπούκοι τραυμάτισαν σοβαρά, με σιδηρολοστούς, ένα νεαρό αστυνομικό. Κινδύνεψε στ' αλήθεια η ζωή του. Δεν το ανέφερα εν μερει γιατί δεν το θυμόμουν τη στιγμή που έγραφα κι εν μέρει λόγω περιορισμών χώρου. Σε κάθε περίπτωση, θυμηθείτε τον Λαζαρίδη που είναι φυτό, μετά από τον πυροβολισμό που δέχθηκε στα Ζωνιανά. Το να θυμίζεις το σοβαρό τραυματισμό ενός αστυνομικού σε ώρα καθήκοντος δεν είναι συμψηφιαμός με τη δολοφονία του Αλέξανδρου, αλλά υπόμνηση του φαύλου κύκλου - του γενικότερου εκβαρβαρισμού της κοινωνίας μας και της ανεπαρκειας των θεσμών μας.

Κανείς δεν είναι μίασμα και κανείς δεν λερώνει αυτό το ιστολόγιο. Ο διάλογος έχει, στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, ευπρέπεια και σεβασμό, ακόμα κι όταν λαθεύουμε ως προς τα γεγονότα ή διαφωνούμε ριζικά στις εκτιμήσεις μας. Η συνολική ποιότητα του λόγου είναι αυτή που κρίνει κάποιον, όχι κάποια factual errors.

dexios82 είπε...

http://www.zougla.gr/news.php?id=17419
κυριε τσουκα κανεις δεν μιλησε για αυτο.δειτε το.ειναι καθαρα αποπειρα ανθρωποκτονιαςεναντιον αστυνομικων.κανεις δεν ειπε τιποτα.κανενα καναλι δεν εκανε παραθυρα.κανενας δεν εδειξε αυτες τις σκηνες.κοιταξτε αγριοτητα.για μια ακομη φορα αναδεικνυεται το ελλειμα αντικειμενικης δημοσιογραφιας αλλα και υποκρισια που χαρακτηριζει τον χωρο σε οτι αφορα την ιεραρχια και την σπουδαιοτητα των γεγονοτων απο τα μμε.νισαφι πλεον με τον λαικισμο.