Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Η ανομία είναι το μείζον πρόβλημα



Πολλά καταμαρτυρούνται στην Ελληνική Αστυνομία εδώ και ένα μήνα, μερικά δικαιολογημένα, άλλα αδικαιολόγητα. Το δυσκολότερο πράγμα σε περίοδο κρίσης είναι να κρατήσει κανείς τη ματιά του καθαρή. Να επιτρέψει στην εμπειρική πραγματικότητα να τον αγγίξει χωρίς να προσφύγει σε προκατασκευασμένα ιδεοληπτικά σχήματα κατανόησης. Δυστυχώς πολλοί δεν το καταφέρνουν. Μερικοί βλέπουν τα όποια απαράδεκτα κρούσματα αστυνομικής βίας και τα εντάσσουν στην εμφυλιοπολεμικής καταβολής αφήγηση περί κρατικής καταστολής, λες και η Ελλάδα παρέμεινε στη δεκαετία του 1950. Άλλοι βλέπουν το παθιασμένο ποτάμι νέων να ξεχύνεται στους δρόμους, διαμαρτυρόμενο για τον παντελώς αναίτιο φόνο του εφήβου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από αστυνομικό, και επικεντρώνονται στις βίαιες υπερβολές του, χωρίς να θέλουν να ακούσουν την έστω συγκεχυμένη κραυγή αγωνίας που εκφράζει η νεανική οργή και οι ποικιλοτρόπως βίαιες εκδηλώσεις της. Οι μεν βλέπουν μόνο τις σπασμένες βιτρίνες, οι δε νομίζουν ότι αντιπαρατίθενται στο αστυνομικό κράτος του Μανιαδάκη και του Ιωαννίδη.

Όποιος επιμένει στη γνωσιολογική σημασία της εμπειρικής πραγματικότητας, όποιος θέλει να βλέπει την ιδιαιτερότητα των κοινωνικών συμβάντων αποφεύγοντας τους ιδεοληπτικούς νάρθηκες, αντιλαμβάνεται ότι το κυρίαρχο πρόβλημα της χώρας σήμερα, στην πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, δεν είναι η κρατική καταστολή, ούτε το αστυνομικό κράτος, αλλά τα ακριβώς αντίθετά τους: η διάλυση του κράτους, η διάχυση της ανομίας σε όλη την κοινωνία, η αυξανόμενη ανυποληψία της Αστυνομίας, η γενικευμένη ατιμωρησία. Δυστυχώς δεν είδα πολλούς να διαμαρτύρονται γι αυτά.

Όταν ο νεανίζων ασπρομάλλης συνθέτης λαϊκοπόπ μουσικής, συνοδευόμενος από φίλη του, αγνώστων προσόντων πλην της τηλεοπτικής φήμης της, αρνείται να σταματήσει το πολυτελές τζιπ του σε σχετικό νεύμα της αστυνομίας για έλεγχο και βρίζει τους αστυνομικούς, είναι απλώς θλιβερό. Υπάρχουν, δυστυχώς, και τέτοιο άνθρωποι! Όταν όμως ο ψωνισμένος συνθέτης αρνείται τον έλεγχο και ισχυρίζεται ότι το αυτοκίνητο του παρέχει «άσυλο», τότε το πράγμα σοβαρεύει. Κι όταν δε ο δικηγόρος του, αντί να ζητήσει συγγνώμη για λογαριασμό του πελάτη του, επέκρινε τους αστυνομικούς που έκαναν τη δουλειά τους, υποδεικνύοντας στην αστυνομία, με απίστευτο θράσος, ότι «θα πρέπει να υπάρχει σεβασμός προς τον πολίτη», τότε καταλαβαίνουμε ότι η «επώνυμη» ελίτ θεωρεί τον εαυτό της πάνω από το νόμο.

Δεν είναι όμως μόνο η επώνυμη ελίτ που νοιώθει άβολα όταν την ακουμπά ο νόμος. Το ίδιο άβολα νοιώθει και η ανώνυμη μάζα. Εθισμένη στη μικροπαρανομία, μαθημένη να αναζητά συχνά παράτυπους και παράνομους διεξόδους στα «λαϊκά» αιτήματά της, θεωρεί το κράτος δικαίου πολυτέλεια (εκτός φυσικά κι αν το κράτος αυτό κληθεί να προστατεύσει τα δικά της συμφέροντα). Τι ανέκραξαν οι αγριεμένοι οπαδοί του πρώην υπουργού κ.Κεφαλογιάννη στο δικαστήριο του Ρεθύμνου πρόσφατα, όταν είδαν τον προστάτη τους να καταδικάζεται τελεσίδικα για υπόθαλψη χασισοκαλλιεργητή; «Εσένα δεν μπορεί να σε δικάσει η Δικαιοσύνη, μόνο το Ρέθυμνο μπορεί να σε δικάσει» («Καθημερινή», 4/1/2009)! Οι θεσμοί του κράτους δικαίου είναι πολύ μικροί για να δικάσουν τους λαοπρόβλητους κοτζαμπάσηδες. Μόνο ο «λαός» ξέρει να απονέμει δικαιοσύνη…

Αν νομίζετε ότι το δείγμα μου είναι περιορισμένο, ξανασκεφτείτε το. Τα ειδοποιητήρια του υπουργείου Οικονομικών προς 12000 πυρόπληκτους της Πελοποννήσου και της Εύβοιας να καταθέσουν τα απαραίτητα δικαιολογητικά για τα επιδόματα που έλαβαν μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007, ειδάλλως θα πρέπει να επιστρέψουν τα επιδόματα, συνάντησε καθολική αντίδραση όχι μόνο από τους θιγόμενους, αλλά κι από τοπικούς ηγέτες. «[Είμαστε] κατηγορηματικά αντίθετοι», δήλωσε ο νομάρχης Ηλείας κ.Καφύρας. «Δεν πρέπει να παρθεί πίσω το έκτακτο επίδομα από κανένα Ηλείο, ασχέτως υπερβολών και λαθών […]» («Καθημερινή», 23/10/2008). Το ενδιαφέρον εδώ δεν είναι ότι το πιθανό γεγονός ότι εισπράχθηκαν βοηθήματα δύο και τρεις φορές από το ίδιο άτομο ή την ίδια οικογένεια ουδόλως απασχολεί τον αξιότιμο νομάρχη. Το ανατριχιαστικά ενδιαφέρον είναι ότι κάποιος που ασκεί έννομη εξουσία υπερασπίζεται δημοσίως την παρανομία!

Θα μπορούσα να συνεχίσω με πολλά άλλα παραδείγματα - όπως τον πρόσφατο προπηλακισμό αστυνομικών (τρεις τραυματίες και τρία σπασμένα περιπολικά) από κατοίκους των Ζωνιανών, όταν η αστυνομία επεδίωξε να συλλάβει έναν κάτοικο του διεθνώς διακεκριμένου για την ποιότητα της καννάβεως χωριού, ως ύποπτο για ανθρωποκτονία συγχωριανού του – αλλά θα γίνω κουραστικός. Αυτό που βιώνουμε όλοι όσοι δεν έχουμε τα μάτια κλειστά και δεν έχουμε κυριευθεί από ιδεοληπτικές κρίσεις, είναι η διευρυνόμενη ανομία και η εκλογίκευσή της, η προσπάθεια όχι μόνο για την περιθωριοποίηση αλλά και για την απονομιμοποίηση της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης.

Όσα στραβά κι αν έχουν οι θεσμοί προστασίας της έννομης τάξης (και σίγουρα έχουν πολλά – πρόσφατα είδαμε τις συλλήψεις επί το πλείστον αθώων πολιτών από την Αστυνομία μετά το πέρας διαδήλωσης), είναι οι μόνοι που έχουμε σε μια δημοκρατία. Ο δικαιολογημένος θυμός που νοιώθουν όσοι φωνάζουν «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» δεν θάπρεπε να τους κάνει να ξεχνάνε ότι χωρίς τους «μπάτσους» δεν υπάρχει κράτος δικαίου. Χωρίς τους τρεις αστυνομικούς που είχαν το αξιοζήλευτο θάρρος να καταθέσουν ως μάρτυρες κατηγορίας, ο κ.Κεφαλογιάννης θα μας κοίταζε ακόμη αφ΄ υψηλού περιαυτολογώντας για την «πεντηκονταετή προσφορά» του. Χωρίς μια αποτελεσματική και αξιέμπιστη Αστυνομία κυριαρχεί η άλογη και ουδαμού υπόλογη θέληση του ισχυρότερου. Η απαξίωση του κράτους των «μπάτσων» οδηγεί σταθερά στο κράτος των «Ζωνιανών». Μερικοί «μπάτσοι» ενίοτε είναι «γουρούνια», ενώ άλλοι, πολύ πιο σπάνια, γίνονται «δολοφόνοι», αλλά δείξτε μου εσείς μια επαγγελματική κατηγορία που δεν έχει αντίστοιχα κακές πρακτικές. Θα φωνάζαμε ποτέ «γιατροί, γουρούνια, δολοφόνοι» εξαιτίας θανατηφόρων ιατρικών λαθών; Τα πραγματικά ερωτήματα είναι: πως θα δημιουργήσουμε αποτελεσματικούς και υπόλογους διωκτικούς μηχανισμούς με υψηλό επαγγελματισμό; Και πως οι διωκτικοί μηχανισμοί θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών;

17 σχόλια:

Panos Konstantinidis είπε...

Άλλη μία εναργής καταχώρηση. Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.

Ανώνυμος είπε...

Επιτέλους, ΜΙΑ ανάρτηση ιστολογίου που έλειπε επί χρόνια από την ελληνική "μπλογκόσφαιρα"! Είναι άραγε τυχαίο το γεγονός ότι κανείς δεν ασχολήθηκε ποτέ σοβαρά με αυτό το πρόβλημα το οποίο ταλανίζει την ελληνική κοινωνία ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του '80 με την ολοκληρωτική κατάρρευση της (αυτο)πειθαρχίας και την περιφρόνηση στους θεσμούς που επέφερε ο λαϊκισμός της εποχής;

Θα μου επιτρέψετε, κύριε Τσούκα, να διαφωνήσω μόνο με ένα ποιοτικό χαρακτηριστικό της παρούσας προσέγγισής σας: βρίσκω ότι εμπεριέχει μεγαλύτερο βαθμό -από όσον ίσως θα έπρεπε- ενασχόλησης με την αστυνομία και συσχέτισής της με την ανομία και την ατιμωρησία (είτε εκ της φύσει αντιδιαστολής με αυτήν, είτε εκ της θέσει ανεπάρκειάς της να την αντιμετωπίσει). Το πρόβλημά μας δεν είναι η ύπαρξη της αστυνομίας, ούτε η επάρκειά της. Είναι ο συνειδητός, πλήρης ακρωτηριασμός των μηχανισμών ελέγχου σε κάθε επίπεδο, όταν οι ίδιοι οι θεσμοί καθημερινά δείχνουν τους δρόμους για την καθολική επικράτηση της ατιμωρησίας.

Από την άλλη, δυσκολεύομαι να δεχθώ την εξάπλωση της μικρής παραβατικότητας και της αντικοινωνικής συμπεριφοράς ως δήθεν "αναμενόμενη συνέπεια" του παραδειγματισμού από τις θεσμικές και πολιτικές ηγεσίες. Δηλαδή, αν κάποιος υπουργός εκστόμισε το "ό,τι είναι νόμιμο, είναι και ηθικό", δεν δέχομαι ότι νομιμοποιεί ηθικά και τον "απλό πολίτη" να φοροδιαφεύγει. Τίποτε δεν θα πρέπει να είναι "αναμενόμενο" και τίποτε δεν θα (έπρεπε να) έχει νομοτελειακό χαρακτήρα. Αλλά, θα μου πείτε, το να μη θεωρούνται "αναμενόμενα" θα συνέβαινε σε μια οργανωμένη κοινωνία και σε έναν αλληλοσεβαστικό λαό.

Συγχωρήστε μου την απαισιοδοξία, αλλά νομίζω ότι δεν είμαστε πλέον ικανοί να αναστρέψουμε την κατάσταση. Μόνο μία μεγάλη εθνική καταστροφή θα μπορούσε -κι αυτή όχι με βεβαιότητα- να μας επαναφέρει σε προβληματισμό για κυριαρχία αρχών και αξιών στην κοινωνία μας. Και, υπό αυτό το πρίσμα, ουδόλως με ενοχλεί πλέον η έμπρακτη αμφισβήτηση εδαφικής κυριαρχίας που βαίνει κλιμακούμενη τις τελευταίες εβδομάδες...

Ανώνυμος είπε...

Εύστοχος, όπως πάντα, κύριε Τσούκα!

Επιτρέψτε μου μόνο μια διόρθωση στον τίτλο: δεν είναι η ανομία το πρόβλημα, αφού νόμοι υπάρχουν. Η παράβασή τους είναι το πρόβλημα. Και ακόμα περισσότερο η ατιμωρησία των παρανομούντων, όπως ορθότατα επισημαίνετε σε προηγούμενο άρθρο σας.

Βασιλική Σ. είπε...

Σωτήρη Μ.,
συμφωνώ απολύτως μαζί σου.
Χ.Τσ.,
Από τη στιγμή που δεν μπορώ να πεισθώ με ετούτο: "την έστω συγκεχυμένη κραυγή αγωνίας που εκφράζει η νεανική οργή και οι ποικιλοτρόπως βίαιες εκδηλώσεις της" ήτοι με την ψέυτικη και κατασκευασμένη αγωνία των λοβοτομημένων παιδιών μας πώς θα πεισθώ με τα συμπεράσματα;

Βασιλική Σ. είπε...

και θα συμπληρώσω:
έλεγχος στο τρόλλεϋ από τον ελεγκτή, τρεις αλλοδαποί μιγάδες δεν είχαν εισιτήρια. Και οι τρεις με θράσσος και επιθετικά αρνιότανε να πληρώσουν το πρόστιμο, δηλώνανε με αλαζονεία και άνεση πώς δεν μπορεί να τους κάνει τίποτα, δεν έχουνε χαρτιά. Ασυναίσθητα δύο άνδρες Έλληνες πλησιάσανε κοντά του γιατί καταλάβανε πως απειλείτο η σωματική του ακεραιότητα. Μέσα στο τρόλλεϋ ήμασταν πέντε έξι Έλληνες και είκοσι αλλοδαποί, κοίταξα τριγύρω μου θα μπορούσαν να συντονισθούν και να τον πλακώσουν στο ξύλο όλοι μαζί τον ελεγκτή και να μη βγάλουμε κιχ αν ήμασταν μόνον γυναίκες. Αυτή είναι η Αθήνα του κέντρου και φυσικά εννοείται πως πρέπει να νοιώθουμε όλοι ενοχές μη τυχόν και νοιώθουμε ρατσιστικά απέναντι στην βασιλεία της παραβατικότητας που μας εισήγαγαν οι νεοφιλελεύθερες θεωρήσεις της ζωής και φυσικά οι μετανάστες στην Ελλάδα έρχονται γιατί οι ντόπιοι τους προστατεύουν και τους στηρίζουν. Στον προηγούμενο έλεγχο του ελεγκτή μια ηλικιωμένη κυρία έβγαλε και πλήρωσε η ίδια το πρόστιμο δύο Αλβανών -για να μη την πουν ρατσίστρια άραγε τό ΄κανε;.....
Εν ολίγοις Χαρίδημε και θα στο γράψω ωμά για να με πείσεις για την αγωνία και την οργή των νέων βγες στους δρόμους να διαπιστώσεις ο ίδιος αν όντως είναι τέτοια και για την ανομία μπες στα τρόλεϋ και στα λεωφορεία να συγχρωτισθείς με την πραγματική Ελλάδα και μετά να γράψεις γι΄ αυτήν.

Ανώνυμος είπε...

ΜΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ!

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ Χ. ΤΣΟΥΚΑ Η ΟΠΟΙΑ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ.

Χαρίδημος Τσούκας είπε...

Σε προηγούμενο άρθρο μου ανέλυσα περισσότερο τη νεανική αντίδραση - δεν ήταν αυτό το θέμα αυτού του άρθρου μου. Εξακολουθώ να πιστεύω ότι αυτό που εκφράστηκε στις ταραχές του Δεκέμβρη δεν ήταν "ψεύτικο", ούτε δημιούργημα "λοβοτομημένων παιδιών", όπως ισχυρίζεται η Βασιλική Σ. Με τέτοιους χαρακτηρισμούςε δεν θα καταλάβουμε ποτέ τι πραγματικά συνέβη και γιατί, οπότε και δεν θα αποφύγουμε την επανάληψη των ταραχών. Εν ολίγοις: ένα διεφθαρμένο, υποκριτικό και αναποτελεσματικό πολιτικό σύστημα είναι βέβαιο ότι θα προκαλεί οργισμένες, τυφλές και καταστροφικές αντιδράσεις. Οποιος βλέπει μόνο αυτόν που ρίχνει μολότοφ, δεν θέλει να δει αυτούς τους "καθωσπρέπει" που πίσω από την κουκούλα του δήθεν θεσμικού ρόλου, απαξιώνουν τους θεσμούς και οδηγούν τη χώρα στη διαφθορά, την ανομία και την παρακμή. Εμένα μ' ενδιαφέρει να δω και τους δύο, γιατί συνιστούν ένα αλληλοτροφοδοτούμενο βρόχο. Στην ανομία του μικροπαραβάτη αντιστοιχεί μια μεγαπαρανομία αυτών που δήθεν υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Στην επόμενη ανάρτηση θα εξηγήσω γιατί επιμένω να θέλω να καταλάβω τους ταραχοποιούς.

ΥΓ Δυστυχώς την ίδια "πραγματική Ελλάδα" υφίσταμαι κι εγώ όπως κι εσύ Βασιλική, αν και κάνω ότι μπορώ για να αποφύγω το συγχρωτισμό μαζί της. Τον εκβαρβαρισμό της κοινωνίας τον βλέπω καθημερινά και ενίοτε τον πληρώνω (κυριολεκτικά).

Ανώνυμος είπε...

Ωστόσο, κύριε Τσούκα, αυτός ο "αλληλοτροφοδοτούμενος βρόγχος της ανομίας και της διαφθοράς" υφίσταται αδιαλείπτως κατά τα τελευταία 25+ χρόνια, όταν εν ονόματι μιας στρεβλά ερμηνευόμενης "λαϊκής συμμετοχής" έγινε το βιαιότερο ρεσάλτο στους θεσμούς και το χειρότερο πλιάτσικο στη δημόσια περιουσία, που οδήγησε σε απαξίωση των θεσμών, σε κλονισμό της εμπιστοσύνης του πολίτη σε οποιαδήποτε κρατική υπόσταση και σε διάλυση κάθε μηχανισμού ελέγχου, καθώς αυτός συνιστούσε "αντιδραστικό κατάλοιπο".

Δεν χρειάζεται να πάμε μόνο στα Ζωνιανά και στους "υψηλούς" τοπάρχες τους για να εντοπίσουμε την ατιμωρησία. Ενδημεί παντού, ανάμεσά μας, ακόμα και στην ίδια την καθημερινή νοοτροπία και πρακτική μας ενυπάρχει και λειτουργεί ως "συγχωροχάρτι".

Γι' αυτό, η δική μου άποψη είναι η εξής: παράλληλα με την αποκάλυψη της "ομερτά του καθωσπρεπισμού", ας αποκαλύπτουμε και τις μικρές, καθημερινές περιπτώσεις ατιμωρησίας του "παροιμιώδους μέσου ανθρωπάκου". Θα είναι πιο λυτρωτική η αποκάλυψή τους, γιατί είναι και πολύ ισχυρότερος ο βαθμός της καταδυνάστευσης που προξενούν.

Ανώνυμος είπε...

Να κάνω και ένα σχόλιο για το χαρακτηρισμό "λοβοτομημένα παιδιά". Αντί για άλλον παραλληλισμό, θα ήθελα να γυρίσω 12 χρόνια πίσω, να θυμίσω το σύνθημα "κάτσε καλά, Γεράσιμε" που είχε γίνει κυρίαρχο στην τότε μαθητική "εξέγερση" και να σας παρακαλέσω, κύριε Τσούκα, να αξιολογήσετε (α) αν είναι απολίτικο ή όχι, (β) ποιο το αξιακό του περιεχόμενο και (β) πόσος συντηρητισμός κρυβόταν -ακόμα και σε σημειολογικό επίπεδο- πίσω από τη χρήση ενός τέτοιου, φαινομενικά καινοτόμου για τη συνθηματολογία της εποχής -πλην όμως γηπεδικής προέλευσης-, συνθήματος.

Χαρίδημος Τσούκας είπε...

Σωτήρης Μ.

Δεν διαφωνώ. Η μικροπαραβατικότητα και η ατιμωρησία έχουν εισχωρήσει στον βιόκοσμο του νεοέλληνα. Προτίμησα να μην αναφερθώ σε προσωπικής φύσεως παραδείγματα αλλά σε περιστατικά δημοσίως διαθέσιμα από τα ΜΜΕ.

Σχετικά με το "Κάτσε καλά Γεράσιμε" κλπ, φυσικά ήταν ένα συντηρητικό σύνθημα. Η όλη κουλτούρα που το συνόδευε δεν ήταν απολίτικη, παρά τις ομοιότητες στην εκφορά του με γηπεδικές συμπεριφορές, απλώς συντηρητική. Θεωρώ τη μεταρρύθμιση Αρσενη μια σοβαρή προσπάθεια στη Μέση Εκπαίδευση, η οποία δυστυχώς δεν ευοδώθηκε. Σε εκδήλωση του ALBA για την παιδεία το 2007, στην οποία συμετείχε ο κ.Αρσένης, ανέφερε τον εσωκομματικό πόλεμο που του έγινε, και την οργή των συνδικαλιστικών που επέφερε ο νόμος του. Ηταν δε, όπως μας είπε και κατ΄ιδίαν, τρομερά απογοητευμένος με την προσπάθεια κάθε ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης στο χώρο της εκπαίδευσης. Συμμερίζομαι, δυστυχώς, την απαισιοδοξία του.

dimitris είπε...

@Χαρίδημος Τσούκας
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Το ερώτημα είναι πως θα μπορούσαμε να αντιστρέψουμε αυτήν την κατάσταση.

@Βασιλική Σ.
Αν οι μικροπαρανομούντες μετανάστες ήταν ξανθοί κι όχι «μιγάδες», θα υπήρχε κάποια διαφορά? Σας πέρασε καθόλου από το μυαλό σας ότι εμείς μάθαμε όλους αυτούς τους ανθρώπους να μη σέβονται τους νόμους? Τους ρωτήσατε αν τους πληρώνει ο εργοδότης τους σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, κι αν τους έχει ασφαλισμένους στο ΙΚΑ?
Δεν επιδοκιμάζω την έλλειψη σεβασμού στο νόμο από οποιονδήποτε κι αν προέρχεται, όμως με εντυπωσιάζει ότι σε όλο αυτό το μπάχαλο ανομίας και υποκρισίας που ζούμε, αυτό που σας ενόχλησε περισσότερο είναι οι τρεις αλλοδαποί «μιγάδες» που αρνήθηκαν να πληρώσουν το πρόστιμο στο τρόλεϊ.

dexios82 είπε...

μεταρρύθμιση δεν μπορει να θεωρηθει η εξαντλητικη και μαραθωνια διεξαγωγη εξετασεων που θεσπστηκε επι ημερων αρσενη,συντηρητικα δεν ηταν τα συνθηματα που ακουστηκαν τοτε η που ακογουνται τωρα.συντηρηρικο ειναι οταν δεν συμφωνουμε με κατι να παρανομουμε.διαφωνουμε με την πολτικες επιλογες της κυβερνησης κλεινουμε δρομους ,πανεπιστημια, καταστρεφουμε δημοσια περιουσια.και το χειροτερο ειναι οτι δεν δινουμε στα παιδια μας να καταλαβουνε οτι πρεπει να διαμαρτυρονται-αν ειχαν την διαθεση να διαμαρτυρηθουν και οχι για να κανουν για μια ακομη φορα χαβαλε και να απεχουν απο τα μαθηματα - χωρις να πετανε πετρες στα αστυνομικα τμηματα και να κανουν ολα τα υπολοιπα που ανεφερα παραπανω υπο τις ευλογιες μμε γονεων και λοιπων.ας σταματησουμε να χαιδευουμαι τα αυτια των παιδιων για το καλο τους.να μην ευλογουμε δηθεν οτι επειδη απαξιωνονται οι θεσμοι,επειδη επικρατει παρακμη στην χωρα μας ειναι τα αιτια για διαπραξη εκνομων πραξεων.20 χρονια διαπαιδαγωγησης ηταν αυτα.
"ο μονος θεσμος ειναι ο λαος.."

Βασιλική Σ. είπε...

Xαρίδημε Τσούκα,
ευχαριστώ.
Η μελέτη του φαινομένου είναι και αναγκαία και επείγουσα. Και η λοβοτομή υπαρκτή.

Δημήτρη
οι ξανθιοί ήτανε στο προηγούμενο τρόλεϋ που τους πλήρωσε το πρόστιμο η γιαγιά, όπως μας είπε ο ελεγκτής. Εγώ δεν θα πλήρωνα ούτε για τους μιγάδες, ούτε για τους ξανθούς, και όταν μου έτυχε να πληρώσω γιατί από την κούραση δεν χτύπησα εισιτήριο δεν προσφέρθηκε κανείς να μου το πληρώσει και ούτε ποτέ μου θα το αποδεχόμουνα.
Κι επειδή είστε σε διατεταγμένη υπηρεσία και φυλάτε καραούλι για να μας το δημιουργήσετε το σύνδρομο της ενοχής -το δημιουργήσατε ήδη στους περισσότερους- εμένα δεν θα με κάνεις με το ζόρι να απολογούμαι για κάτι που δεν είμαι,
μόνον τούτο: Ουαί κι αλίμονό μας από τους θεωρητικούς αντιρατσιστές, είναι οι πραγματικοί ρατσιστές στην πραγματική ζωή.

Ανώνυμος είπε...

O κύριος Τσούκας ήταν οπως παντα ευστοχος, αν και η επαναλαμβανομενη διαπιστωση που συμβαινει στους σχολιασμους ΄΄Σωστα τα λετε κ. Τσουκα΄΄ δεν νομιζω ότι ειναι στους στοχους του ιδίου. Στον παρον ποστ έθεσε ενα πραγματικο ερωτημα στο οποίο καλο θα ηταν να προσπαθησουμε να δωσουμε απαντησεις

΄΄Τα πραγματικά ερωτήματα είναι: πως θα δημιουργήσουμε αποτελεσματικούς και υπόλογους διωκτικούς μηχανισμούς με υψηλό επαγγελματισμό; Και πως οι διωκτικοί μηχανισμοί θα κερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών;΄΄

Η αποψη μου είναι ότι αυτο που απαιτειται πρωτο είναι συνηδητοποιημενοι πολιτες που να αντιλαμβανονται. Το ότι π.χ. ο κ. Κεφαλογιάννης προστατευε εγκληματιες το ηξεραν και οι πετρες στην Κρητη, το θεμα λοιπον δεν είναι ο Κεφαλογιαννης και ο καθε ομοιος του. Το οτι ο συγκεκριμενος -όπως και άλλοι- ψηφιζόταν για σχεδον 50 χρονια βουλευτης δειχνει ότι το προβλημα δεν ειναι η ανεπάρκεια των πολιτικων αλλα η ανεπάρκεια των πολιτων.

Ανώνυμος είπε...

@ Δευκαλίων

Επειδή όμως δεν ζούμε σε κοινωνία αγγέλων, είναι τουλάχιστον ουτοπική η προσδοκία να αλλάξουν νοοτροπία οι πολίτες και να δεχθούν τον έλεγχο όταν έχουν συνηθίσει σε καταστάσεις ατιμωρησίας επί τόσα χρόνια.

Καλώς ή κακώς, αρέσει ή δεν αρέσει στη φιλελεύθερη σκέψη, η λύση ακούει σε ένα και μόνο όνομα: επιτήρηση, επιτήρηση, επιτήρηση. (Για να μην πω "αστυνόμευση" και αντιδράσουν ορισμένοι αντανακλαστικά.)

Ανώνυμος είπε...

Σωτηρη
Εφοσον όμως ζουμε σε Δημοκρατια και οι διαχειριστες της εξουσιας ψηφιζονται απο τον λαο είναι μαλλον απιθανο να ψηφισουν αυτον που θα τους επιτηρει εφοσον οι ιδιοι ειναι εθισμενοι στην ανομια. Εκτος αν υπονοεις αναγκη δικτατορικης διακυβερνησης...

Ανώνυμος είπε...

@ Δευκαλίων

Φοβούμαι ότι κι εσείς πέφτετε στη γνωστή παγίδα η οποία ταυτίζει κάθε έλεγχο, κάθε επιτήρηση, κάθε αστυνόμευση και κάθε τιμωρία, με τα δικτατορικά καθεστώτα...

Κατά τη γνώμη σας, είναι "δημοκρατία" αυτό το εξάμβλωμα που υφιστάμεθα όλοι σήμερα στην Ελλάδα, όπου καθένας κάνει κυριολεκτικά ό,τι θέλει χωρίς κανέναν έλεγχο και χωρίς καμία τιμωρία;

Όσον αφορά στο τι θα ήταν διατεθιμένος ο μέσος Έλληνας, ο εθισμένος στην ατιμωρησία, να ψηφίσει, συμφωνώ μαζί σας. Με τα υπάρχοντα πολιτικά σχήματα, που έχουν μάθει να ανατροφοδοτούνται από το χάιδεμα αφτιών ενός τέτοιας ποιότητας λαού, δεν μπορούμε να περιμένουμε και πολλά.