του Θανάση Καραγιαννόπουλου
Λίγες μέρες πριν τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές είναι χρήσιμο να κατανοήσουμε το χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της δημοτικής περιόδου, της πρώτης «Καλλικρατικής», σε ότι αφορά τουλάχιστον στο Δήμο Καρπενησίου. Μιας περιόδου που είχε ιδιαίτερα χαρακτηριστικά λόγω του προσώπου του δημάρχου, γόνου ισχυρής πολιτικής οικογένειας, άλλα κυρίως λόγω της νοοτροπίας και λειτουργίας που μετέφερε, προσαρμοσμένης αποκλειστικά και μόνο στους σχεδιασμούς και τις προσωπικές επιδιώξεις του.
Στα τρισήμισι αυτά χρόνια ζήσαμε μια δημοτική αρχή προσανατολισμένη μονοσήμαντα στο χτίσιμο ηγετικού προφίλ του φερέλπιδος δημάρχου και υποταγμένη στις ανάγκες αναρρίχησής του στην κεντρική πολιτική σκηνή. Από το πλέον ασήμαντο μέχρι το πλέον σοβαρό πρόβλημα, οι δρόμοι οδηγούσαν στο γραφείο του δημάρχου, ώστε κάθε απόφαση και κάθε εξυπηρέτηση να δημιουργεί το απαραίτητο υπόθεμα υποχρέωσης: η βλαχοπολιτική σε βελτιωμένη και έξυπνα σερβιρισμένη έκδοση.
Ποια ήταν η πρώτη απόφαση του κ. Μπακογιάννη μετά την εκλογή του; Η πρόσληψη των ειδικών συμβούλων, οι οποίοι, σε όλη την περίοδο λειτούργησαν ως παραδιοίκηση μέσα στο δήμο και εσχάτως, στην προεκλογική περίοδο, αποτελούν τον πυρήνα της προεκλογικής εκστρατείας του δημάρχου στη διεκδίκηση της θέσης του περιφερειάρχη, αμειβόμενοι φυσικά με δημοτικό χρήμα. Τζάμπα φανατικός εκλογικός μηχανισμός!
Το πλέον σημαντικό όμως και επικίνδυνο για το μέλλον είναι το μήνυμα που διαχέει το σύστημα Μπακογιάννη: ευθυγραμμίσου μαζί μας και θα ωφεληθείς, μπορείς να ελπίζεις σε «ειδικές» θέσεις χωρίς αξιολόγηση αν είσαι εκλεκτός και χρήσιμος, σε τρίμηνα, εξάμηνα δεκαοχτάμηνα, σε αναθέσεις, σε μεταθέσεις κλπ.
Με λίγα λόγια, η οικονομική κρίση και η ανεργία κυρίως των νέων, δημιουργεί το γόνιμο έδαφος ώστε να καλλιεργηθεί και να επικρατήσει ο προσωπικός μηχανισμός των γόνων και επιγόνων του ανεπαρκούς και φαύλου πολιτικού συστήματος, ο οποίος συντηρείται με δημόσιο χρήμα. Ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται εξασφαλίζοντας την επιβίωση των εκλεκτών τέκνων των πολιτικών οικογενειών. Αργά και σταθερά δημιουργείται ένας στρατός πολιτικών γενιτσάρων οι οποίοι τοποθετούνται με βάση τις επιθυμίες τους και τις πρόσκαιρες ανάγκες τους. Ζούμε την πολιτικοποίηση της ιδιοτέλειας, κάτι που αποτυπώνεται στη συγκρότηση των ψηφοδελτίων και τις ιδιαζόντως ειδεχθείς μεταπηδήσεις γνωστών και μη εξαιρετέων «αγωνιστών».
Μένει η καθοριστική ψήφος της Κυριακής για να αποδοκιμαστεί ή να επιδοκιμαστεί αυτή η νέου τύπου παλαιοκομματική αντίληψη που προσπαθεί να επιβάλει η ομάδα Μπακογιάννη. Δίνεται η ευκαιρία στους ψηφοφόρους να φωνάξουν ένα ηχηρό "όχι" στην υποτελή και ιδιοτελή συμμετοχή στα κοινά, δίνεται η ευκαιρία να ξεκινήσει η διάλυση του φαύλου πολιτικού συστήματος, κλείνοντας το δρόμο στους κληρονόμους και τους πάσης φύσεως απεσταλμένους του. Μας δίνεται η ευκαιρία να δώσουμε ένα επώδυνο ράπισμα σε κάθε θλιβερό σαλταδόρο επιβραβεύοντας κάθε σοβαρή και αποδεδειγμένα ανιδιοτελή υποψηφιότητα. Θα το κάνουμε άραγε; Διατηρώ σοβαρές αμφιβολίες, όμως ελπίζω και, ως γνωστό, η ελπίδα πεθαίνει -ευτυχώς- τελευταία.
Καλό βόλι!
Θανάσης Καραγιαννόπουλος
Υποψήφιος ελεγχόμενα αγανακτισμένος ψηφοφόρος
3 σχόλια:
Συγχαρητήρια στον συντάκτη για την τόσο διεισδυτική ματιά του! και μάλιστα κόντρα στην κυρίαρχη βιτρίνα.
Αυτές οι καταστάσεις μας γυρίζουν 50 χρόνια πίσω και τότε ο κόσμος μέσα στην αγραμματοσύνη του είχε την αξιοπρέπεια και έπαιρνε το δισάκι του και μετανάστευε. Τώρα έχει ένα χαρτί στο χέρι και παρακαλάει για 500 ευρώ. Πόσο χαμηλότερα μπορεί να φτάσει κάποιος πριν κρεμάσει το πτυχίο στον τοίχο και πάρει ένα κοπάδι πρόβατα;
Τα πρόβατα αποδίδουν περισσότερο όταν ψηφίζουν κιόλας, αγαπητέ Ανώνυμε @21:35.
Οι τσελιγκάδες Μπακογιαννο-μητσοτάκηδες ξέρουν να τα δουλεύουν τα ζωντανά...
-Χ
Δημοσίευση σχολίου