Δευτέρα 26 Ιανουαρίου 2009

Το ενοχλητικό Συμβούλιο της Επικρατείας!





Δεν έχει υπάρξει υπουργός ΠΕΧΩΔΕ τα τελευταία 20 χρόνια που να μην έχει καταφερθεί δημοσίως κατά του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ). Η φράση του Κώστα Λαλιώτη, «αυτή η απόφαση [του ΣτΕ για την εκτροπή του Αχελώου] δεν με αφορά» συνοψίζει τη θρασύτητα των (ουκ ολίγων) επηρμένων και λαϊκιστών πολιτικών μας. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι υποκριτικά επικρίνουν τη βία των «αντεξουσιαστών», δεν παραλείπουν να καταπατούν τις αρχές του κράτους δικαίου όταν αυτό τους συμφέρει.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας είναι κάρφος στο μάτι των κυβερνήσεων. Λειτουργώντας ως θεσμικό αντίβαρο στην εξουσία τους, το ΣτΕ ενοχλεί πολύ. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε κάποια από τις πάμπολλες αναθεωρήσεις του Συντάγματος θα το ευνουχίσουν. Το κράτος δικαίου, συστατικό στοιχείο του οποίου είναι το ΣτΕ, θέτει εμπόδια στις επιδιώξεις των διαπλεκόμενων κυβερνήσεων και γι αυτό, όπου μπορούν, το παρακάμπτουν.

Το έκαναν με την ανέγερση του θηριώδους εμπορικού κέντρου «The Mall», στο Μαρούσι. Το κτίριο αυτό αρχικά θεωρήθηκε Ολυμπιακό έργο (Χωριό Τύπου), για τη δημιουργία του οποίου άλλαξε το 2001 η μέχρι τότε οικιστική χρήση γης και διπλασιάστηκε ο συντελεστής δόμησης. Μετά από προσφυγή κατοίκων, το ΣτΕ έκρινε ότι το (τότε) υπό κατασκευή μεγαθήριο επιβαρύνει ανεπανόρθωτα το οικιστικό περιβάλλον και ακύρωσε τις σχετικές υπουργικές αποφάσεις. Αντί να σεβαστεί τη δικαστική απόφαση, ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ ψήφισε το 2003 ειδικό νόμο με τον οποίο εγκρίθηκαν όλες οι απαραίτητες διοικητικές πράξεις για την κατασκευή του επίμαχου κτιρίου! Οι κάτοικοι επανήλθαν με νέα προσφυγή. Το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ έκρινε και το νόμο του 2003 αντισυνταγματικό. Η υπόθεση ακόμα εκκρεμεί, αφού η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ αναμένεται τον Μάιο του 2009! Τι σημασία θα έχει όμως η δικαστική απόφαση πλέον; Το 60000 τ.μ. εμπορικό κέντρο χτίστηκε και λειτουργεί! Είπατε τίποτα για κράτος δικαίου;

Έχοντας αυτά κατά νου, δεν είναι σώφρων η πρόσφατη απόφαση της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), κατόπιν προσφυγής 131 πολιτών, να αναστείλει την εκτέλεση της οικοδομικής άδειας για την κατασκευή ενός νέου τεράστιου εμπορικού κέντρου στην περιοχή του Βοτανικού, μέχρις ότου το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο αποφασίσει οριστικά επί της προσφυγής τον προσεχή Μάρτιο; Κι όμως η απόφαση αυτή προκάλεσε αντιδράσεις. Μερικές ήταν αναμενόμενες, καθότι προέρχονται από αθεράπευτα λαϊκιστές πολιτικούς. Άλλες, όμως, ήταν απροσδόκητες, στο μέτρο που προέρχονται από εκσυγχρονιστές διαμορφωτές της κοινής γνώμης.

Οι ευθέως επικριτικές για το ΣτΕ δηλώσεις του βουλευτή του ΛΑΟΣ κ.Γεωργιάδη και εμμέσως αιχμηρές του δημάρχου Αθηναίου κ.Κακλαμάνη ουδόλως εκπλήσσουν. Δεν θα περίμενε κανείς τίποτα διαφορετικό από έναν βουλευτή που περισσότερο κραυγάζει και λιγότερο σκέπτεται, ούτε από έναν πρώην υπουργό Υγείας που, σύμφωνα με αποκαλύψεις του Τύπου το 2006, αποδέχθηκε προεκλογική χρηματοδότηση φαρμακευτικών εταιριών.

Θα περίμενε όμως κανείς περισσότερο σεβασμό στους θεσμούς από αυτούς που σχολιάζουν καυστικά την παθολογία του δημόσιου βίου. Σε άρθρο του στο «Βήμα» (16/1/2009), με απροσδόκητα συνωμοσιολογικό ύφος, ο κ.Πρετεντέρης βλέπει «ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία κινούνται πίσω και από τους «ευαίσθητους» [προσφεύγοντες πολίτες] και από τους «αδέκαστους» [δικαστές]». Η γλώσσα του προβεβλημένου αρθρογράφου είναι αποκαλυπτική: «Κρίσιμες αποφάσεις […] δεν λαμβάνονται στους χώρους της δημοκρατικής εξουσίας αλλά μεταφέρονται σε σκοτεινές αίθουσες διαβουλεύσεων όπου ένας διαφωνεί και δύο αποφασίζουν». Στις «αίθουσες αυτές το κάθε επί μέρους συμφέρον μπορεί να πάρει το προβάδισμα απέναντι στη βούληση της ευρείας πλειοψηφίας»!

Προσέξτε τη ρητορική του ισχυρισμού: η δικαστική αίθουσα συσκέψεων χαρακτηρίζεται «σκοτεινή», γεγονός που συνειρμικά παραπέμπει σε γιάφκες τρομοκρατών, μαφιόζων και συνωμοτών. Σε τέτοιες «σκοτεινές αίθουσες», κατοικοεδρεύουν στρυφνοί και αλλόκοσμοι δικαστές, πιθανά ενεργούμενα ιδιωτικών συμφερόντων, τους οποίους, κατά τη ρήση του εθνικόφρονος κ.Γεωργιάδη, κανείς δεν ξέρει «ποιος τους έχει διορίσει και από πού κρατάει η σκούφια τους»! Η προσπάθεια για την απαξίωση του ΣτΕ είναι προφανής.

Ο αντιθεσμικός-λαϊκιστικός λόγος αποκρύπτει και παραπλανά. Πρώτον, διότι στο κράτος δικαίου οι αποφάσεις της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, όσο συναινετικά κι αν έχουν ληφθεί, υπόκεινται στον έλεγχο της δικαστικής εξουσίας. Δεύτερον, διότι το ΣτΕ θέλησε να αποτρέψει τη δημιουργία ενός τετελεσμένου - δηλαδή, την κατασκευή ενός τεράστιου κτιρίου 70 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, στον κατασκευαστή του οποίου παραχωρήθηκε διπλάσιος από τον προβλεπόμενο για την περιοχή συντελεστής δόμησης - μέχρις ότου αποφανθεί οριστικά. Έτσι λύνονται οι διαφορές σε ένα κράτος δικαίου – με προσφυγή στους αρμόδιους θεσμούς και σεβασμό των αποφάσεών τους.

Δείτε τι συνέβη σε μια παρόμοια περίπτωση στη Βρετανία. Όταν ανακοινώθηκε η πρόθεση κατασκευής του πέμπτου τέρμιναλ στο αεροδρόμιο Χήθροου, οικολογικές οργανώσεις και τοπικά δημοτικά συμβούλια ξεσηκώθηκαν και προσέφυγαν στα αρμόδια όργανα της πολιτείας. Η σχετική «δημόσια διαβούλευση» (public inquiry), διήρκεσε 4 ολόκληρα χρόνια (1995-1999) και περιελάμβανε: 700 μάρτυρες, 525 ημέρες ακροάσεων, 24.000 υπομνήματα, 100.000 σελίδες καταθέσεων, ενώ στοίχισε 80 εκατομμύρια στερλίνες! Κανείς φυσικά δεν μίλησε για «συμφέροντα», ούτε επέκρινε τη διαδικασία. Το κράτος δικαίου κοστίζει, σε χρόνο και χρήμα. Στην ανεπτυγμένη Ευρώπη τέτοιες διαδικασίες θεωρούνται αυτονόητες. Στη χώρα-«λίκνο της Δημοκρατίας», αντιθέτως, το κράτος δικαίου αποτελεί για μερικούς περιττή πολυτέλεια…

14 σχόλια:

Α. Παπαγιάννης είπε...

Αγαπητέ κ. Τσούκα,
Εύστοχος ο λόγος σας όπως πάντα. Αντί άλλου σχολίου ας μου επιτραπεί να παραθέσω κάτι που έγραψα πρόσφατα στο Ιστολόγιό μου:
"Ως λαός έχουμε τόσο συνηθίσει στην περιφρόνηση, την μη τήρηση νόμων και κανόνων, που οι ντουλάπες μας έχουν γεμίσει με τα παλαιά υποδήματα όπου τους καταγράφουμε. Κάθε τόσο διεκδικούμε όχι μόνο να λάβουμε τα νόμιμα, αλλά και να γίνουν όλοι οι άλλοι υπηρέτες των δικών μας αναγκών, απαιτήσεων, συμφερόντων, και τσιμέντο να γίνει. Μέχρι και... εισβολές σε γειτονική χώρα είδαμε τις τελευταίες ημέρες στα πλαίσια των «αγροτικών κινητοποιήσεων», ενώ φτάσαμε να αναζητούμε αναφανδόν τρόπους εξαπάτησης των άλλων (π.χ. Ευρωπαϊκή Ένωση) προκειμένου να ικανοποιήσουμε μια ορισμένη πληθυσμιακή ομάδα.
Ο Ησίοδος έγραφε ότι στην εποχή του η Αιδώς (αυτό που λέμε νεοελληνικά «τσίπα») και η Νέμεσις (τιμωρία) είχαν πλέον φύγει από τον κόσμο των ανθρώπων. Τι θα έλεγε αν ζούσε σήμερα, που η νέα θεότης της Ελλάδος λέγεται Ανομία;"
Γιατί μας θυμίσατε τη Βρετανία; Για να μελαγχολούμε που την εγκαταλείψαμε;

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Τσούκα, γράψατε το εξής: "Θα περίμενε όμως κανείς περισσότερο σεβασμό στους θεσμούς από αυτούς που σχολιάζουν καυστικά την παθολογία του δημόσιου βίου."

Και ρωτώ: πιστέψατε ποτέ σοβαρά ότι ο εν λόγω αρθρογράφος σχολίαζε την "παθολογία του δημοσίου βίου" με βάση τον αγγλοσαξονικό ορθολογισμό ή με βάση θεσμικές διαδικασίες, και όχι με βάση τα κελεύσματα του εργοδότη του και των μεθ' αυτού συνεργαζομένων;

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Τσούκα νομίζω ότι και για το ΣτΕ ισχύει η ρήση "στους τυφλούς ο μονόφθαλμος βασιλεύει".
Σίγουρα το ΣτΕ κάνει πολύ καλά τη δουλειά του σε σχέση με τα υπόλοιπα ελληνικά δικαστήρια αλλά νομίζω ότι το επίπεδό του είναι χαμηλότερο από τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά.
Λυπάμαι που το λέω, αλλά υπάρχουν Αποφάσεις του ΣτΕ (ειδικά για περιβαλλοντικά θέματα)που στερούνται οποιασδήποτε επιστημονικής ή άλλης βάσης.
Επιπλέον έχω την άποψη ότι για το συγκεκριμένο θέμα που αναφέρετε το παράδειγμα της Αγγλίας δεν είναι κατάλληλο. Και αυτό γιατί για τη κατασκευή στο Βοτανικό ΜΕΤΑ την ανακοίνωση του έργου, ΜΕΤΑ την λήψη όλων των απαραίτητων περιβαλλοντικών εγκρίσεων αδειών κλπ, ΜΕΤΑ την έγκριση του Δήμου των δημοτικών συμβουλίων, τοπικών αρχών κλπ, ΜΕΤΑ την έναρξη εργασιών του έργου, έρχεται μια ομάδα 13 ατόμων και κάνει προσφυγή για λόγους υποβάθμισης του περιβάλλοντος (παρακαλώ σε μια από τις επόμενες επισκέψεις σας στην Αθήνα περάστε να δείτε τη περιοχή όπως είναι σήμερα) και για να μην ενοχληθούν οι Κορμοράνοι (!!!) της περιοχής.
Το ελάχιστο που θα μπορούσε να κάνει το ΣτΕ (εφόσον συντρέχουν οι ανωτέρω λόγοι) είναι να επιταχύνει την Απόφασή του.
Αλήθεια η αντίστοιχη περίπτωση (δηλ. αν μετά τη λήψη των αδειών κλπ από δημοτικά συμβούλια και μετά την έναρξη του έργου μια ομάδα "οικολόγων" έκανε προσφυγή στη δικαιοσύνη) για το Τερμιναλ 5 πως θα αντιμετωπίζονταν από τα Αγγλικά Δικαστήρια; Ξέρω ότι στην Αγγλία τουλάχιστον οι επενδυτές έχουν δικαιώματα και δεν αντιμετωπίζονται ως "τρομοκράτες" όπως ισχύει σε κάποιες χώρες των Βαλκανίων....

Χ. Μαρής

Ανώνυμος είπε...

συμφωνω με τον προλαλησαντα , απολυτως. Εδω στην Ελλάδα υπαρχειμονο ο Δεγλερης που τον βγαζει ο ΣΚΑΙ συνεχως και το παιζει ακτιβιστης και θιασωτης της GREENPEACE. Θυμιζω οτι ο δεγλερης ειναι συνταξιουχος δικαστικος του ΣΤΕ. Ε με αυτη την νοοτροπια , οτι δηλαδη καθε μεγαλο εργο ειναι εγκλημα για το περιβαλλον δεν κανουμε τιποτα. Η αποφαση αλλωστ αφορα τον βοτανικο!!!!!!αυτο πρεπει να ειναι το πιο συντομο ανεκδοτο!! προστασια του περιβαλλοντος στο βοτανικο ειναι σαν να λεμε αποπυρηνικοποιημενη ζωνη στο τσερνομπιλ
ευχαριστω για την φιλοξενια

ΒΑΣΙΛΙΑΓΚΟΣ Γεωργιος

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Χ. μαρή,

γράψατε "στην Αγγλία τουλάχιστον οι επενδυτές έχουν δικαιώματα και δεν αντιμετωπίζονται ως "τρομοκράτες" όπως ισχύει σε κάποιες χώρες των Βαλκανίων", και έχετε δίκιο.

Όμως, να σας υπενθυμίσω ότι στην Αγγλία την οποία επικαλείσθε, οι επιχειρηματίες που ενδιαφέρονται για σοβαρές επενδύσεις φροντίζουν να τις συνδυάζουν με υψηλή κοινωνική υπευθυνότητα και να αποδίδουν στο περιβάλλον (με τη μορφή ανταποδοτικών έργων μέσα στην ίδια την επένδυση που κάνουν) την όποια επιβάρυνση του προκαλούν. Στην Ελλάδα όμως, πολλοί εγχώριοι επιχειρηματίες δρουν με όρους πειρατικού ρεσάλτου στο περιβάλλον και τους ελεύθερους χώρους (και όχι μόνο), κυρίως λόγω της ατιμωρησίας που έχει εμπεδωθεί στην ελληνική κοινωνία.

Δείτε πώς κατάντησε το Κτήμα Θων φαλκιδεύοντας κάθε έννοια περιβαλλοντικής ανταποδοτικότητας -η οποία μάλιστα τού επιβλήθηκε, δεν το έκανε για την ψυχή της μητέρας του- ο "επενδυτής" που σήμερα κόπτεται για το Mall το οποίο θέλει να φτιάξει στο Βοτανικό, και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει, είτε να δαιμονοποιούμε την επιχειρηματικότητα, είτε να την αφήνουμε ασύδοτη. Δυστυχώς.

Steppenwolf είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Και κάτι επιπλέον, το οποίο ίσως δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό.

Για χατήρι του ιδίου "επενδυτή", το Δημοτικό Συμβούλιο Αμαρουσίου πριν από μερικά χρόνια έλαβε (νύκτωρ) την απόφαση να... καταργήσει έναν δρόμο, να τον χωρίσει στα δύο κατά μήκος και να τον προσαρτήσει στις εκατέρωθεν παρόδιες ιδιοκτησίες. "Όλως τυχαίως", αμφότερες ανήκαν στον συγκεκριμένο "επενδυτή" ο οποίος, απαλλαγμένος πλέον από τους περιορισμούς του συντελεστή δόμησης (μια και τα δύο οικόπεδα ενοποιήθηκαν), ανήγειρε το γνωστό συγκρότημα το οποίο βρίσκεται στο χώρο του πρώην εργοστασίου της "Ήβη" (εκεί όπου στεγάζεται σήμερα η εταιρεία κινητής τηλεφωνίας Wind).

Αλήθεια, σε τέτοιες αποφάσεις τοπικών "θεσμών" και σε τέτοιες "επενδύσεις" θα πρέπει να πάψει να αποτελεί τροχοπέδη το Συμβούλιο της Επικρατείας;

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς οι λέξεις "επενδυτής", "επιχειρηματίας" στην Ελλάδα θεωρούνται συνώνυμο της λέξης "απατεώνας".
Φαντάζομαι από αυτούς που ζουν από τα έτοιμα.....

Ανώνυμος είπε...

Μήπως όμως "φροντίζουν" πρώτα-πρώτα οι ίδιοι να επιβεβαιώνουν κάποιο μέρος της πεποίθησης αυτής;

Ανώνυμος είπε...

Θαυμάστε την απάντηση του Μπουμπούκου για το θέμα:

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_06/02/2009_302335

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Σωτήρη Μ.

μου λέτε ότι λόγω του παρελθόντος του συγκεκριμένου επιχειρηματία η δικαιοσύνη θα πρέπει να μπλοκάρει το εν λόγω εγχείρημα.
Δηλ. ότι ΔΙκαιοσύνη δεν πρέπει να είναι τυφλή αλλά, αντίθετα, να "κρυφοκοιτάζει" κάτω από το μαντίλι να δει ποιόν έχει απέναντί της και έτσι να κρίνει.
Εδώ διαφωνούμε. Νομίζω ότι αυτά τα πράγματα είναι απαράδεκτα και ταιριάζουν μόνο σε τριτοκοσμικές χώρες.

Χ.Μαρής

Steppenwolf είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Ανώνυμος είπε...

Όχι, κύριε Μαρή. Δεν σας λέω ακριβώς αυτό που εικάζετε. Σας λέω ότι, όταν επικαλούμεθα το τι γίνεται στη Βρετανία, καλό είναι να συνυπολογίζουμε και τα εκεί κρατούντα επιχειρηματικά ήθη. Γιατί οποιαδήποτε σύγκριση με τα καθ' ημάς είναι προφανώς συντριπτική σε βάρος "μας".

Αλλά, ακόμα και για να απαντήσω στην εικασία σας, η Δικαιοσύνη συνηθίζει -εθιμικά και όχι μόνον- να λαμβάνει πάντα υπ' όψη τον πρότερο βίο καθενός τον οποίο καλείται να κρίνει. Γιατί στη συγκεκριμένη περίπτωση θα έπρεπε να γίνει εξαίρεση, δεν το αντιλαμβάνομαι. Εκτός και αν υπονοείτε ότι το δικαϊκό μας σύστημα αντιβαίνει στην "κοινή λογική" -άλλη μόδα η επίκληση αυτού του όρου...- και θα έπρεπε να το εκθεμελιώσουμε κι αυτό προς χάριν της "ανάπτυξης" των Mall.

Παναγιώτης Μπαζιωτόπουλος είπε...

Κύριε Τσούκα,

Το άθρο σας με τίτλο «Το ενοχλητικό Συμβούλιο της Επικρατείας» αποτελεί μια απο τις ατυχέστερες συνεισφορές σας στη κριτική σκέψη για την ομολογουμένως νοσούσα Ελληνική κοινωνία.

Θα μπορούσα να ξεκινήσω απο εκείνο ακριβώς το σημείο που εσείς ολοκληρώσατε την κριτική σας και να καταλήξω σε ακριβώς αντίθετα συμπεράσματα...

Οι σημερινές αποφάσεις του ΣΤΕ με συστηματικό και σχεδόν σκανδαλώδη τρόπο παραπέμπουν στο συμπέρασμα ότι η σύγχρονη Ελλάδα δεν είναι προ πολλού ένας άξιος συνεχιστής του λίκνου της Δημοκρατίας διότι αντι δικαίου εκδίδονται αποφάσεις επηρεασμένες αν όχι και υπαγορευμένες απο πολιτικές παρίες και γκρουπούσκουλα μανιοκαταθλιπτικών συμπεριφορών που αναλώνουν το σύνολο της ενεργητικότητας τους στην επιβολή των δικών τους αντιλήψεων για το σωστό και τα πρέπει των πολιτών.

Θα πάρω μια απο αυτές τις περιπτώσεις, της ακύρωσης αποφάσεων που απέβλεπαν στην βελτίωση της άθλιας πόλης που έτυχε να βρεθούμε κάτοικοι, της πόλης των Αθηνών...

Τα προσφυγικά της Λ. Αλεξάνδρας κηρύχθηκαν διατηρητέα στο σύνολό τους διότι λέει αποτελούν δείγματα του Γερμανικού φανξιοναλισμού γνωστού και ως κίνηση Bau House έπειτα απο προηγούμενες αντίθετες αποφάσεις κατά τις οποίες μόνο δυο θα διατηρούνταν ως σημεία αναφοράς στην αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλης...

Πρόκειται για το ένα σημείο της λεγόμενης διπλής ανάπλασης το άλλο εκ των οποίων είναι ο Βοτανικός...
Το ΣΤΕ στην προκειμένη περίπτωση ακολούθησε μια πρωτότυπη διαδικασία με το να αναθέσει εμμέσως την απόφαση στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων (ΚΣΜΝ) το οποίο στις 27 Νοεμβρίου του 2008 έκρινε ομόφωνα ότι όλα τα κτίσματα έπρεπε να διατηρηθούν...

Έτσι οι δικαστές του ΣΤΕ ένιψαν τας χείρας τους παραδίδοντας ως σύγχρονοι φαρισαίοι στους ειδικούς μια απόφαση που δεν αφορά καθόλου τον Αθηναϊκό λαό παρά τα συμφέροντα όσων «έπιασαν» τους ειδικούς κατά τον συνήθη Ελληνικό τρόπο...

Πρόκειται για μια διαδικασία που θύμισε εκείνη του κτήματος Θων, όπου ο καυγάς με τις μαύρες σημαίες γινόταν για ύψος των απαλλοτριώσεων απο τον Βωβό και όχι για το πράσινο της πλατεἰας που κανείς δεν ενδιαφερόταν αν θα γίνει...

Θα γνωρίζετε κύριε Τσούκα τις ομάδες αυτών των περιπλανώμενων και περιβαλλοντικά «ευαίσθητων» Αθηναίων, αρχιτεκτόνων, πολεοδόμων και αρχαιολόγων, συνήθως κρατικοδίαιτων που λόγω αναδουλειάς έχουν χρόνο να αμπελοφιλοσοφούν υπερ των νεώτερων μνημείων της Ελλάδος όπως π.χ η περίφημη Βίλα Θων για την κατεδάφιση της οποίας παραδόξως δεν έχυσαν ούτε ένα δάκρυ...

Δυστυχώς δεν πρόκειται για λάτρεις της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς διοτι δεν ασχολούνται παρά ως πάρεργο με την ανάδειξή της...

Πρόκειται για εμπνευστές μιας συστηματικής αντίδρασης που καταπίνουν την κάμηλο αλλα διυλίζουν τον κώνωπα διαπρέποντας με τα τερτίπια τους στην συνεχή πολεοδομική υποβάθμιση της Αθήνας.

Έτσι το έργο της υπογειοποίησης της Αλεξάνδρας και της διαμόρφωσης ενός σημαντικού πάρκου στην περιοχή ακυρώνεται κατά το ήμισυ χάριν στους λάτρεις των άθλιων δειγμάτων (δειγμάτων Bau House κατά τους «ειδικούς») της κατασκευαστικής ανέχειας του μεσοπολέμου που παρά ταύτα στέγασαν απο το 1933 αρκετές απο τις χιλιάδες οικογένειες των Μικρασιατών αστέγων... ενώ και κατά τον εμφύλιο σπαραγμό στέγασαν και τα όνειρα των εκατέρωθεν εκμαυλιστών της ελευθερίας του Ελληνικού Λαού... Μεγάλωσα με την τραγική ανάμνηση των κατερειπωμένων απο τα όπλα του εμφυλίου κτιρίων που οι σημερινοί φαρισαίοι ονόμασαν στοιχεία της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς... ΤΟΣΟ ΛΑΜΠΡΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΧΥΔΑΙΑ!!!

Τα μέλη βέβαια της ΚΣΜΝ ομιλούν ήδη για τις πιθανές χρήσεις και των οκτώ κτιρίων, όπως η στέγαση των οικογενειών των ασθενών του Νοσοκομείου Άγιος Σάββας, χωρίς να αναλογίζονται οτι αυτό καθ’εαυτό το Νοσοκομείο πρέπει να φύγει απο την περιοχή εφ’οσον δεν υποθάλπει παρά χρόνιες παθήσεις που δεν χρήζουν γειτνίασης με το κέντρο της πόλης. Οι άλλες προτεινόμενες χρήσεις είναι ακόμα ποιο ανούσιες ή παράδοξες ενω κουβέντα δεν γίνεται για το οτι η περιοχή έχει μετατραπεί σε σιχαμερό υπαίθριο πάρκινγ.

Η άλλη πλευρά της αντιανάπλασης αφορά το έργο της ομάδας των 131 που ισχυρίσθηκαν στην αρχή ότι γειτνιάζουν με τον «ελαιώνα» απο την πλευρά του βοτανικού για να αποδειχθεί εκ των υστέρων οτι ψεύδονται αναίσχυντα και εν τούτοις καμία εισαγγελική αρχή δεν κινήθηκε κατά της ψευδομαρτυρίας...
Ισχυρίσθηκαν λοιπόν οι ψευδομαρτυρούντες οτι θα καταστραφεί ο εν δυνάμει ελαιώνας, με το εν δυνάμει πράσινο, οι εν δυνάμει κατοικοεδρεύοντας εκεί κορμοράνοι και άλλα τραγελαφικά.

Βέβαια η μέχρι τώρα σιχαμερή κατάσταση των χιλιάδων κατά πάσα πιθανότητα καταπατημένων στρεμμάτων του ελαιώνα κανέναν απο τους ευαίσθητους 131 πολίτες δεν απασχόλησε...

Ο τραγέλαφος ολοκληρώθηκε όταν αποδείχτηκε οτι οι 131 γείτονες ήταν μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και ενήργησαν εκτελώντας το κομματικό καθήκον που εξαντλήθηκε με την υπογραφή και οχι με τη δική τους παράσταση στο ΣΤΕ όπου τους εκπροσώπησε μαζικά ο κομματικός συνήγορος...

Το δικαστήριο ακολούθησε ασφαλώς μια άψογα υποκριτική διαδικασία ώστε ως είπε, με την προσωρινή απαγόρευση συνέχισης των εργασιών δεν θα δημιουργηθούν τετελεσμένα, και παρέπεμψε την έκδοση της απόφασης επι της ουσίας της υπόθεσης στην ολομέλεια του δικαστηρίου το πρώτο δεκαήμερο του Μαρτίου.

Στο ΣΤΕ δεν υπάρχουν ασφαλώς υπερωρίες, το γενικό συμφέρον δεν τις επιβάλει... και η ανεξάρτητοι λειτουργοί (το δημόσιοι υπάλληλοι ηχεί απεχθές...) του ανωτάτου ακυρωτικού δικαστηρίου δεν θεωρούν οτι πρέπει να τρέξουν... έχει ο Θεός και προφανέστατα η σοφή τους κρίση που καλόβουλα, μετά παρρησίας αλλά και κομματικής επιρροής θα απονείμει εν ευθέτω καιρώ την δικαιοσύνη...

Αν επιλέξει κανείς τις πρόσφατες αποφάσεις του εν λόγω δικαστηρίου θα μείνει άναυδος απο την δικαιοσύνη που μετά παρρησίας απονέμουν επι σειρά ετών... υπερ του καταπονημένου απο την σκληρότητα του άδικου κράτους (των διοικητικών του αποφάσεων) πολίτη...

Ας πάρουμε μια άλλη περίπτωση, αυτήν της ακύρωσης της ισχύος του πρόσφατου νόμου πλαισίου υπέρ της οργανωμένης δόμησης της υπαίθρου εντός οικισμών αντι της σημερινής άναρχης και εκτός σχεδίου κατασκευής κτισμάτων (εξοχικών κατοικιών).

Σε αυτή την περίπτωση η επιμονή των ψευτο περιβαλλοντολόγων εστίασε στην λεγόμενη τσιμεντοποίηση των ακτών κατά την προσφιλή τους τακτική να κάνουν το μαύρο άσπρο...

Εκείνο που απέκρυψαν οι οπαδοί του πολιτικαντισμού και των αδήλωτων συμφερόντων είναι οτι η σημερινή κατάσταση είναι που τσιμεντοποιει τα πάντα και μια απλή εναέρια φωτογραφία της Μυκόνου αποδεικνύει του λόγου το ακριβές...

Βέβαια για αυτή την αναρχία και την ισοπεδωτική και μόνιμη φθορά του περιβάλλοντος το ΣΤΕ αγρόν αγοράζει... Δεν πρόκειται βλέπετε για υποθέσεις κακοδιοίκησης ή υφαρπαγής των δικαιωμάτων του πολίτη... Εδώ ο πολίτης ανομεί, όταν προφανώς δεν διαθέτει το τίμημα της καλής προαίρεσης των κυνηγών της ανομίας του, αλλά το ακυρωτικό δικαστήριο δεν έχει αρμοδιότητα...

Όμως το νεο πλαίσιο νόμου βάζει τἐλος σε αυτή την αλυσίδα ανομιών και γιαυτό είναι τσιμεντογόνο και περιβαλλοντοκτόνο...

Επιπλέον η Ελλάδα κύριε Τσούκα δεν είναι Αγγλία για να περιμένει... αφού ελάχιστο έδειξε μέχρι τώρα σεβασμό στην νέα αρχιτεκτονική της κληρονομιά και ακόμα λιγότερο στο περιβάλλον, διαμορφώνοντας ανάγκες επείγουσας επανόρθωσης...

Ακόμα και σήμερα θα συναντήσετε τσιμεντολάγνους αρχιτέκτονες που εκστασιάζονται απο την «ομορφιά» των γυμνών και βρώμικων πλαϊνών των πολυκατοικιών που δεν έμελλε να δέσουν με κάποια γειτονική σύμφωνα με την συνεχή δόμηση που σχεδιάστηκαν.

Αντιλαμβάνομαι ασφαλώς οτι στην εποχή μας και η παιδεραστία ακόμα αποτελεί κορυφαία εκδήλωση αισθητικής για ορισμένα απονενοημένα μυαλά... Σε μια τέτοια συνοθυλευματική σε αξίες κοινωνία το κριτήριο των μοναδικών αξίων, της απονομής πραγματικής δικαιοσύνης και της διαμόρφωσης κανόνων αισθητικής ομοιάζει με έργο απολυταρχικής εμπνεύσης. Έτσι αρέσκονται να το παρουσιάζουν οι οπαδοί της ασύδοτης ελευθερίας και οι συνεργοί στην ηθική κατάπτωση και το ψεύδος, στην κομματολαγνεία και τον φαρισαϊσμό οδηγώντας ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία σε μια συνείδηση παρακμής.

Επιτρέψτε μου να μη γίνω αποδέκτης και πολυ περισσότερο οπαδός αυτής της τραβεστί απονομής δικαίου υπέρ μιας κακώς εννοούμενης αλήθειας που η δικαιοσύνη σταυρώνεται για να απονείμει...

Ανεπιφύλακτα δεν συνάδει στα δικά μου ήθη και επιτρέψτε μου να θεωρήσω ότι ούτε στα δικά σας συνάδει κύριε Τσούκα...

Επομένως έχω από καιρού καταλήξει ότι το ΣΤΕ είναι πλέον ένας απηρχαιωμένος θεσμός που ολοκλήρωσε τον κύκλο του και πλέον αντι να συμβάλει στην απονομή δικαιοσύνης διαμορφώνει τον εκχυδαϊσμό της με την αντίληψη του κάθε παρανομούντος οτι θα δικαιωθεί στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο όπου συχνά δικαιώνεται και αποθρασύνεται περαιτέρω ενάντια στο κράτος που εκφράζει το συμφέρον των πολλών σύμφωνα με την κρίση των ειδημόνων...

Το ΣΤΕ έχει πλέον καταλήξει ως θεσμός. Η χώρα δεν μπορεί να λειτουργεί με το σύστημα της ρουλέτας όπου ο εχω την ευθύνη μιας πολιτικής θα ποντάρει στο ζυγό--μαύρο και θα περιμένει την κατάληξη της τύχης του.

Η έχουμε ανάπτυξη και πρόοδο απο εκείνους που επιλέξαμε να μας κυβερνούν ή έχουμε απονομή ψευδεπίγραφης και ανασταλτικής δικαιοσύνης απο εκείνους που μισούν την επικράτηση των πολλών σε ένα σύστημα γεμάτο ατέλειες αλλά παρά ταύτα το καλλίτερο που διαθὲτουμε, αυτό της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Θα ήθελα ασφαλώς ένα καλύτερο αλλά με τρομάζει εκείνο των δικαστών που ισομερίζουν μεταξύ των πολλών και των πολιτικών παριών που επιδιώκουν την ανακούφισή τους στις ατέλειες των συνταγματικών μας επιταγών.