Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

Η ποιητική στάση: Η κρίση ως δυνατότητα ποίησης (*)


Η κρίση συγκεντρώνει το μυαλό, αναστατώνει την ψυχή. Αν η ρουτίνα παγιώνει λειτουργίες, αποκρύπτει επιλογές που έγιναν, και διευκολύνει την αστόχαστη καθημερινότητα, η κρίση ανατρέπει την κανονικότητα, παράγει αγωνία, υπενθυμίζει τη δυνατότητα επιλογών. Η κρίση, τότε, γίνεται το έναυσμα για ποίηση – για δημιουργία.

Τι σχέση έχει η κρίση με την ποίηση; Εκ πρώτης όψεως φαίνεται να είναι όπως η σχέση γυναίκας και άνδρα στο φεμινιστικό σύνθημα της δεκαετίας του 1960: «γυναίκα δίχως άνδρα, ψάρι χωρίς ποδήλατο». Μια δεύτερη προσέγγιση, όμως, δείχνει ότι η κρίση και η ποίηση είναι κάθε άλλο παρά δύο άσχετες έννοιες: και οι δύο έχουν αποκαλυπτική (disclosive) λειτουργία: μας σώζουν από το προφανές, μας ωθούν να αναστοχαστούμε την ύπαρξή μας, μας κάνουν να δούμε τον κόσμο (και τον εαυτό μας μέσα σε αυτόν) διαφορετικά.

Και γιατί πρέπει να σωθούμε από το προφανές; Γιατί πρέπει να δούμε τον κόσμο διαφορετικά; Διότι δεν μπορούμε να μην το κάνουμε: το ανθρώπινο όν είναι το μόνο όν για το οποίο η ύπαρξή του αποτελεί θέμα προβληματισμού, αντικείμενο διερώτησης. «Η ουσία του Dasein είναι η ύπαρξή του», παρατηρεί ο Χάιντεγκερ. Υπάρχουμε με έναν συγκεκριμένο τρόπο στον κόσμο. Δεν το δηλώνουμε ευθέως, συνήθως δεν το συνειδητοποιούμε καν, αλλά πάντοτε παίρνουμε θέση στο πως υπάρχουμε• δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Αυτή μας η θέση δεν είναι αποτέλεσμα ρητών δηλώσεων και υπολογιστικών επιλογών, αλλά άρρητων δεσμεύσεων και συνηθειών• δημιουργείται, αναπόφευκτα, μέσα από την εμπλοκή μας σε συλλογικές δραστηριότητες. Το ον για το οποίο ή οντότητά του, η ύπαρξή του, είναι θέμα προβληματισμού, είναι ένα όν που υπάρχει ως δυνατότητα. «Το Dasein είναι πάντοτε η δυνατότητά του», λέει ο Χάιντεγκερ.

Προσέξετε, όμως. Η ύπαρξη ως δυνατότητα δεν σημαίνει ότι κάτι συγκεκριμένο, που δεν υφίσταται τώρα, θα υπάρξει πιθανώς στο μέλλον, όπως π.χ. στη δήλωση «δεν βρέχει τώρα, αλλά θα βρέξει το απόγευμα» ή «το νήπιο θα αρχίσει να βγάζει δοντάκια μετά τον πρώτο χρόνο». Αυτή η δυνατότητα είναι ήδη προδιαγεγραμμένη στο φαινόμενο που μας απασχολεί και υποδηλώνει κάτι συγκεκριμένο που, τελικά, πιθανότατα ή σίγουρα, θα πραγματοποιηθεί. Η δυνατότητα του ανθρώπινου όντος, όμως, είναι, οντολογικά μιλώντας, διαφορετικής τάξεως. Η δυνατότητα δεν είναι πλήρως παρούσα ή πλήρως απούσα, ούτε αντιπροσωπεύει ένα προκαθορισμένο γεγονός προοικονομώντας την πραγμάτωσή του στο μέλλον. Η ανθρώπινη δυνατότητα είναι ένας συνεχής και διαρκώς εξελισσόμενος τρόπος ύπαρξης. O άνθρωπος πάντοτε προβάλλει τον εαυτό του σε ό,τι κάνει.

Συναντάς, για παράδειγμα, μια κυρία σε μια δεξίωση και τη ρωτάς με τι ασχολείται. «Είμαι γιατρός», απαντά. Τη στιγμή που μιλάτε δεν εκτελεί χρέη γιατρού, άρα η δήλωσή της δεν αναφέρεται στο παρόν. Τι εννοεί τότε; Εννοεί ότι το θεραπεύειν είναι μια σημαντική δυνατότητα γι αυτήν. Κατανοεί τον κόσμο και τον εαυτό της μέσα από αυτή την ιδιότητα-δυνατότητα. Η ύπαρξή της ορίζεται μέσα από τη μετοχή της στον ιατρικό κόσμο – τις αξίες του και τις πρακτικές του. Η δραστηριότητά της έχει κατεύθυνση και προσανατολισμό.

Η ύπαρξη ως δυνατότητα σημαίνει ότι, ανά πάσα στιγμή, είμαστε κάτι παραπάνω από τα παρόντα χαρακτηριστικά που έχουμε. Δεν είμαι μόνο αυτό που τώρα είμαι. Είμαι και αυτό που δεν είμαι ακόμα, αυτό που μπορώ να γίνω. Υπάρχω ως δυνατότητα.

Ο άνθρωπος όμως δεν υπάρχει μόνο ως δυνατότητα. Για την ακρίβεια συνιστά μια «ερριμμένη δυνατότητα» («thrown possibility»): εμπλέκεται (έχει «ριχθεί») σε δραστηριότητες οι οποίες έχουν ήδη ορισθεί, επί των οποίων δεν έχει έλεγχο. Βρίσκει τον εαυτό του εν μέσω ήδη διαμορφωμένων πρακτικών. Η γιατρός λ.χ. δεν ορίζει τη χρήση των ιατρικών εργαλείων, ούτε τις αποδεκτές ιατρικές πρακτικές εξέτασης. Αντίθετα: μυείται στις πρακτικές αυτές και τη χρήση των συναφών εργαλείων. Συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται ως γιατρός γιατί έτσι έχει μάθει από τη μετοχή της στην ιατρική κοινότητα. Οι νόρμες που συνοδεύουν τη μετοχή στις αντίστοιχες δραστηριότητες είναι απρόσωπες. Χρησιμοποιεί τα εργαλεία, προβαίνει σε διαγνώσεις, και συμπεριφέρεται στους ασθενείς όπως θα συμπεριφερόταν ένας οποιοσδήποτε γιατρός – όπως αναμένεται από έναν γιατρό. Οι νόρμες ορίζουν πως πρέπει να υπάρχει κανείς ως γιατρός• ο ρόλος σκιαγραφεί ένα πεδίο συμπεριφορών.

Η απρόσωπη κανονιστικότητα των συλλογικών πρακτικών ορίζει τον τρόπο ύπαρξης των μελών τους: τα άτομα βιώνουν την ώθηση προς τη συμμόρφωση και το μέσο όρο, νοιώθουν την ανάγκη να συγκλίνουν προς τις αναμενόμενες συμπεριφορές, να εξαλείψουν τη μοναδικότητά τους• υπάρχουν ως «αυτοί». Όσο πιο απορροφημένο είναι το άτομο στη δραστηριότητά του τόσο πιο πολύ αστόχαστα ακολουθεί τις νόρμες της δραστηριότητας στην οποία μετέχει. Όταν είμαστε απορροφημένοι σε μια δραστηριότητα δεν σκεφτόμαστε τις πρακτικές που ακολουθούμε. Οι πρακτικές μας ‘αποσύρονται’ από το πεδίο της προσοχής μας, είναι διαφανείς. Ακριβώς επειδή αυτό που κάνουμε κυριαρχείται από την αυτονόητη οικειότητα, τείνουμε να μην έχουμε επίγνωση των πρακτικών μας. Αυτό είναι το παράδοξο της εγγύτητας: όσο πιο πολύ απορροφημένοι είμαστε σε μια δραστηριότητα, τόσο περισσότερο μας διαφεύγει ο τρόπος με τον οποίο την ασκούμε, ο τρόπος με τον οποίο υπάρχουμε. Όσο περισσότερο ετεροπροσδιοριζόμαστε, τόσο περισσότερο αποξενωνόμαστε από την ύπαρξή μας (για την ακρίβεια, από τις δυνατότητες της ύπαρξής μας).

Η καθημερινότητα, η συνήθεια, η ρουτίνα, μας ωθούν στην «πτώση»: περιπίπτουμε στο μέσο όρο, μιλάμε και συμπεριφερόμαστε όπως μιλάνε οι «άλλοι». Η πτώση συνιστά τη μόνιμη τάση της ανθρώπινης συνθήκης: προέρχεται από το γεγονός ότι έχουμε ήδη παρελθόν, μας συγκροτεί ήδη ένα πλέγμα από νόρμες και συμβάσεις, ότι υπάρχουμε διαθέτοντας ήδη έναν προσανατολισμό. Χωρίς παρελθόν, δεν έχουμε κόσμο – δεν θα υπήρχαμε ως ανθρώπινα όντα. Στο μέτρο που υπάρχουμε, αυτό συμβαίνει επειδή οι συμβάσεις της κουλτούρας στην οποία μετέχουμε μας δίδουν κατεύθυνση και ταυτότητα. Συνήθως αυτό το προσπερνάμε, το θεωρούμε αυτονόητο και συνεχίζουμε, απορροφημένοι, να ασκούμε τις δραστηριότητές μας. Η πτώση συνιστά τον καθημερινό, κανονικό, αυτονόητα οικείο τρόπο ύπαρξης.

Ωστόσο: είμαστε το μόνο ον που διερωτάται για την ύπαρξή του. Είμαστε το μόνο όν που μπορεί να νοιώσει υπαρξιακή αγωνία: Γιατί το κάνω αυτό; Έχει νόημα αυτό που κάνω; Τι θέλω στ΄ αλήθεια; Όταν τίθενται τέτοια ερωτήματα, η ρουτινώδης καθημερινότητά μας - η αστόχαστη απορρόφησή μας στις οικείες δραστηριότητες - διακόπτεται.

Είμαστε το μόνο όν που είναι εκτεθειμένο στην υπαρξιακή αγωνία. Όταν η ρουτινώδης δραστηριότητά μας συναντά κάποιο σημαντικό εμπόδιο – μια απόρριψη, ένα πρόβλημα υγείας, ένα διαζύγιο, μια κρίση – ο μέχρι τότε τακτοποιημένος κόσμος μας επανέρχεται μπροστά μας, παύει να είναι προφανής. Το τι κάνουμε, πως το κάνουμε, και γιατί το κάνουμε δεν μπορούν να απωθηθούν. Ο κόσμος αποκαλύπτεται όχι πλέον ως αυτονόητα οικείος αλλά ως ξένος.

Αν επιτρέψουμε στον εαυτό μας να βιώσει την κρίση ως υπαρξιακή αγωνία, ενδέχεται η κρίση να λειτουργήσει απελευθερωτικά ή, τουλάχιστον, ανα-προσανατολιστικά. Η υπαρξιακή αγωνία είναι μια εμπειρία σύγχυσης: αισθάνεσαι άστεγος, αποξενωμένος, ταραγμένος. Συγχρόνως, αποκτάς επίγνωση της υπαρκτικότητάς σου, την οποία, μέχρι τότε, θεωρούσες δεδομένη. Αίφνης, απωθημένα ή νέα ερωτήματα τίθενται: Πως πρέπει να ζω; Γιατί συμπεριφέρομαι έτσι; Τι νόημα έχουν όλα αυτά; Η υπαρξιακή αγωνία σου δίνει τη δυνατότητα να επανοικειωθείς την ύπαρξή σου, να τη νοηματοδοτήσεις με διαύγεια, να ζήσεις μια πιο αυθεντική ζωή. Όπως δείχνει η ιστορία της τέχνης και της επιστήμης, προσεγγίζουμε την αυθεντικότητα όταν ακολουθούμε με διαύγεια και αποφασιστικότητα μια δυνατότητα που διανοίγεται στην παράδοσή μας. «Ο άνθρωπος είναι πάντοτε μόνο αυτό που επέλεξε να είναι», παρατηρεί ο Χάιντεγκερ. Η αγωνία που επιφέρει μια κρίση, όταν αφεθούμε να τη βιώσουμε ως τέτοια, απο-καλύπτει τις επιλογές που έχουμε ήδη κάνει και μας θυμίζει την ενδεχομενική φύση αυτών των επιλογών – άρα των διαφορετικών επιλογών που θα μπορούσαμε εφεξής να κάνουμε. Η κρίση μας θυμίζει ότι μπορούμε να υπάρχουμε κι αλλιώς!

Πως; Εδώ είναι που η κρίση συναντάται με την ποίηση. Αν η κρίση, θραύοντας την προφάνεια του τρόπου της ύπαρξής μας, μας επιτρέπει να δούμε εκ νέου και να ανα-προσανατολίσουμε τη ζωή μας, η ποίηση μας απο-καλύπτει όψεις του κόσμου (και του εαυτού μας μέσα σε αυτόν) που δεν είχαμε συνειδητοποιήσει, δίνοντάς μας έτσι την ικανότητα να υπάρξουμε πιο αυθεντικά. Και η κρίση και η ποίηση έχουν απο-καλυπτική λειτουργία.

Η κρίση καθιστά ορατό αυτό που κάναμε αλλά δεν το συνειδητοποιούσαμε. Οι δραστηριότητές μας δεν είναι πλέον διαφανείς και ρέουσες, αλλά, ξαφνικά, απο-καλύπτονται μπροστά μας, αποκτούν συγκεκριμένη μορφή, την οποία πάντα γνωρίζαμε αλλά αστόχαστα προσπερνούσαμε. Στην εποχή της ευημερίας, η ελληνική οικονομία ήταν «μία φούσκα», λέει στον Ηλία Μαγκλίνη («Καθημερινή», 9/10/11) ένας 52χρονος άνεργος, πλέον, βιβλιέμπορος. «Είχε ανεβεί τόσο πολύ το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα για να έχουμε αυτή την πληθώρα των καταστημάτων; Δεν δικαιολογούνταν από πουθενά. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Και αυτό φάνηκε» (ο.π.). «Είναι δικό μας το πρόβλημα», λέει ένας υπάλληλος γραφείου ενοικιάσεως αυτοκινήτων («International Herald Tribune», 30/4, 2010). «Δεν είναι λάθος της Γερμανίας ή της Ευρώπης. Εμείς το κάναμε αυτό στον εαυτό μας» (ο.π.). «Θα πρέπει να μάθουμε να πληρώνουμε φόρους μας», παρατηρεί ένας πιλότος (ο.π.). «Πρέπει να αναπτύξουμε συνείδηση ως κοινότητα, να δούμε τον εαυτό μας ως συλλογική κοινωνία», σχολιάζει ένας βιβλιοπώλης (ο.π.). Στοχαστικές κουβέντες.

Ασυνήθιστες εμπειρίες, όπως η καθολική, όσο και δραματική, πτώση του βιοτικού επιπέδου και, πιθανώς, η επίσημη οικονομική χρεοκοπία αύριο, λειτουργούν απο-καλυπτικά: η θεσμική σταθερότητα διασαλεύεται• οι ανεπίσημες πρακτικές που διασφάλιζαν την απρόσκοπτη καθημερινότητα αποσταθεροποιούνται• ό,τι θεωρούσαμε αυτονόητο αμφισβητείται. Αίφνης, η ζωή χρειάζεται ανα-νοηματοδότηση. «Το θέμα είναι τώρα τι λες», όπως γράφει ο ποιητής. Όταν είμαστε απορροφημένοι στις δραστηριότητές μας, δεν συνειδητοποιούμε τι μας συμβαίνει – το παράδοξο της εγγύτητας! Η κρίση απο-καλύπτει.

Με την ποίηση, η γλώσσα δεν λειτουργεί σαν ένα εργαλείο επικοινωνίας πληροφοριών (δεν είναι, δηλαδή, απλώς ένα μέσον στην υπηρεσία ενός σκοπού), αλλά η ίδια η γλώσσα καθίσταται πεδίο υπαρκτικής απο-κάλυψης, συλλαμβάνοντας και συγχρόνως μετασχηματίζοντας όρους της ανθρώπινης συνθήκης (η γλώσσα είναι μέσον και σκοπός συγχρόνως). «Στη γλώσσα κατοικεί η Ύπαρξη», παρατηρεί ο Χάιντεγκερ. Ενώ τόσο στην καθημερινή, όσο και στην επιστημονική, επικοινωνία ο «θόρυβος» πρέπει να ελαχιστοποιηθεί και η σαφήνεια να μεγιστοποιηθεί, προκειμένου το μήνυμα να φθάσει στον αποδέκτη όσο πιο «καθαρό» γίνεται, στην ποίηση το αντίθετο συμβαίνει: ο «θόρυβος» επιζητείται, η προφάνεια απορρίπτεται, η ασάφεια επιδιώκεται, συχνά μέσα από την αντισυμβατική χρήση συνηθισμένων λέξεων.

Σε ένα επίπεδο, το ποίημα το κατανοούμε ευθύς αμέσως, στο μέτρο που είμαστε ικανοί χρήστες της γλώσσας στην οποία έχει γραφεί. Σε ένα άλλο επίπεδο, όμως, το ποίημα μας προβληματίζει, η ασάφειά του εμποδίζει την άμεση πρόσληψή του, η αντισυμβατική χρήση των λέξεων δημιουργεί «θόρυβο» που παρεμβάλλεται στην επικοινωνία μας με τον ποιητή. Το ποίημα θραύει την προφάνεια της «τετριμμένης ομιλίας», ξεφεύγει από τις συμβάσεις της γλώσσας. Το ποίημα, τότε, λειτουργεί απο-καλυπτικά: αναδεικνύει όψεις της ύπαρξης και υποδεικνύει νέους τρόπους να σχετιζόμαστε με τον κόσμο. Το αποτέλεσμα της ποιητικής λειτουργίας δεν είναι μόνον αισθητική απόλαυση αλλά και οντολογική δημιουργία: υποδεικνύονται νέοι τρόποι ύπαρξης.

Στην ανώνυμη καθημερινότητα αναγκαστικά χρησιμοποιούμε όρους που άλλοι επινόησαν. Η γλώσσα καθίσταται κοινότοπη, ακόμα και όταν εξειδικευμένοι ή πρωτότυποι όροι χρησιμοποιούνται. Οτιδήποτε επαναλαμβάνεται, αναπαράγεται, αναμεταδίδεται, αναγκαστικά εκφράζεται με «τετριμμένη ομιλία». Από τη στιγμή που κάτι έχει εκφρασθεί δύναται να αναπαραχθεί, ανήκει δυνητικά σε όλους. Η γιατρός δεν ορίζει η ίδια τις πρακτικές της – έχουν ήδη ορισθεί στη δραστηριότητα που μετέχει. Ο τρόπος που χαιρετούμε ο ένας τον άλλο, που θέτουμε ερωτήσεις, που απαντάμε, δεν συνιστούν ατομικές επινοήσεις των εκάστοτε συμμετεχόντων, αλλά συλλογικά επιτεύγματα της ανώνυμης καθημερινότητας. Η γλώσσα τότε απλώς χρησιμοποιείται, είναι ένα εργαλείο.

Μιλάμε (δεν χρησιμοποιούμε απλώς) τη γλώσσα στο μέτρο που οι όροι γίνονται λέξεις, στο μέτρο που δίνουμε προσοχή στο τι λένε οι συγκεκριμένες λέξεις. Τότε είμαστε ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην ιδιαιτερότητα των λέξεων και σε αυτά που σημαίνουν. Το ποίημα εκφράζει κατ’ εξοχήν αυτή την ιδιαιτερότητα: ότι αυτή η λέξη χρησιμοποιείται, με αυτή τη σειρά, με αυτή την έμφαση, με αυτή τη σχέση με άλλες λέξεις, με αυτά τα σημεία στίξης, δημιουργεί μια μοναδικότητα, η οποία οξύνει την αντιληπτικότητά μας και μας καλεί να προσέξουμε την ιδιαιτερότητα των σημαινομένων. Αν χρησιμοποιήσουμε συνώνυμα χάνουμε την ουσία – τη μοναδικότητα. Το ποίημα έχει μια μοναδικότητα την οποία πρέπει να κατανοήσουμε ως τέτοια. Με την ποίηση επιστρέφουμε στην μοναδικότητα των πραγμάτων που χάνουμε στην ανώνυμη καθημερινότητα. Ερμηνεύοντας το ποίημα, το εντάσσουμε στη δική μας μοναδικότητα, στο δικό μας ορίζοντα βίου, και, σε αυτή τη διαδικασία, ωθούμεθα να δημιουργήσουμε τους δικούς μας, προσωπικούς ερμηνευτικούς κώδικες.

Η μοναδικότητα της ποιητικής δημιουργίας συναντάται με τη μοναδικότητα της ερμηνευτικής. Κατανοώντας την ιδιαιτερότητα του ποιήματος, το συγκεκριμένο γλωσσοπλαστικό ήθος του, κατανοούμε καλύτερα την ιδιαιτερότητα των πραγμάτων στα οποία αναφέρεται. Αυτή η κατανόηση αποκαθιστά τη μοναδικότητα των πραγμάτων, διαπερνά την «τετριμμένη ομιλία», διεισδύει στο βάθος της ύπαρξης, μας απο-καλύπτει όψεις του βίου που προσπερνούσαμε ή αγνοούσαμε, αποκρυσταλλώνει ημισυνειδητές αντιλήψεις, υποδεικνύει νέους τρόπους ύπαρξης. Με την ποίηση η γλώσσα δημιουργεί. Αυτό που καθιστά την ποίηση ποίηση δεν είναι τόσο κάποιες ιδιαίτερες τεχνικές, όσο ότι απο-καλύπτει όψεις της ύπαρξης από συνηθισμένες λέξεις.

Μπορούμε να γενικεύσουμε: η ποιητική στάση, ως στάση ζωής, είναι απο-καλυπτική στο μέτρο που υπερβαίνει την «τετριμμένη ομιλία» για να φωτίσει όψεις του υπαρκτικού γεγονότος. Ο ψυχαναλυόμενος λ.χ. ανα-δημιουργεί τον εαυτό του ενεργά αναστοχαζόμενος τις εμπειρίες του. Στο μέτρο που διαυγάζει τον εαυτό του αποκτά καλύτερη αίσθηση του εαυτού του, δημιουργεί – ποιεί – ένα νέο εαυτό. Η ποιητική στάση, νοούμενη ως δημιουργία νέων μορφών, είναι σύμφυτη με την ιστορικότητα της Ύπαρξης.

Δείτε, για παράδειγμα, πως ο Καβάφης, στην «Ιθάκη», έξοχα συλλαμβάνει τον αυτο-μετασχηματισμό του ανθρώπου στην πορεία για την εκπλήρωση των όποιων στόχων του. Ο άνθρωπος δημιουργεί τον εαυτό του δίνοντάς του εναύσματα για δράση («Η Ιθάκη σ΄ έδωσε τ΄ ωραίο ταξείδι./Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο./΄Αλλα δεν έχει να σε δώσει πια»). Οι στόχοι μας είναι εν μέρει χιμαιρικοί, ενίοτε φαινομενικά απατηλοί («Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε»), μεταλλάσσονται συν τω χρόνω• αντιπροσωπεύουν δυνατότητες να υπάρχουμε, παρέχουν ευκαιρίες διαμόρφωσης του υποκειμένου. Η ομορφιά της «Ιθάκης» δεν είναι μόνο αισθητική-συγκινησιακή αλλά και γνωστική: η ανυπομονησία να φθάσεις στον προορισμό μετριάζεται από τον πλούτο που αποκομίζεις στη διαδικασία. Αν ο προορισμός είναι συλλογικά προσδιορισμένος – είμαι γιατρός, δάσκαλος, δημοσιογράφος, κλπ – η εμπειρία της κίνησης προς αυτόν είναι προσωπική, ιδιαίτερη. Η ανωνυμία του γενικού ρόλου συνυπάρχει με τη μοναδικότητα της ατομικής εμπειρίας.

Δείτε τώρα πως ο Μανόλης Αναγνωστάκης φωτίζει το στόχο διαφορετικά. Όχι από τη σκοπιά της διαδρομής και της εμπειρίας, αλλά από τη σκοπιά της εκπλήρωσης. Και τώρα τι; Όταν τα πράγματα φθάνουν στο τέλος τους, τι απομένει; Πώς θα ζήσουμε χωρίς την ελπίδα που γεννά η προσδοκία;

Γράφει ο Αναγνωστάκης στην «Αφιέρωση»:

«Για τους ερωτευμένους που παντρεύτηκαν
Για το σπίτι που χτίστηκε
Για τα παιδιά που μεγάλωσαν
Για τα πλοία που άραξαν
Για τη μάχη που κερδήθηκε
Για τον άσωτο που επέστρεψε
Για όλα όσα τέλειωσαν χωρίς ελπίδα πια»

Αν ο Καβάφης τονίζει αισιόδοξα την εξελισσόμενη εμπειρία της διαδρομής στη συγκρότηση του υποκειμένου, ο Αναγνωστάκης στέκεται μελαγχολικά στον τερματισμό της διαδρομής. Και οι δύο συλλαμβάνουν όψεις της ανθρώπινης ύπαρξης: τη λαχτάρα να πραγματοποιήσουμε το στόχο μας αλλά και τη μελαγχολία που, παραδόξως, γεννά η επίτευξή του• την εμπειρία της διαδρομής που μετασχηματίζει το άτομο καθ΄ όδόν προς το στόχο. Ο Καβάφης σχετικοποιεί το στόχο, ο Αναγνωστάκης τον μεγεθύνει. Η στενή προσήλωση στο στόχο καθιστά «διαφανή» τη διαδρομή – δεν παρατηρείς, δεν είσαι σε εγρήγορση. Η κίνηση προς το στόχο σου δίνει ελπίδα, σε κινητοποιεί. Αλλά, όταν τον πετύχεις, ανακαλύπτεις το κενό μέσα σου, απορροφημένος καθώς ήσουν με την επίτευξή του. Δεν ελπίζεις πλέον γιατί πιθανόν προσδοκούσες περισσότερα απ΄ ό,τι έπρεπε• γιατί, ίσως, σκέφτεσαι γραμμικά, όχι κυκλικά: τα πράγματα δεν τελειώνουν στ΄ αλήθεια ποτέ, στο μέτρο που η ανθρώπινη ύπαρξη ορίζεται από τις δυνατότητές της. Αυτή την κυκλικότητα της ζωής, την παραδοξότητα της ανθρώπινης κατάστασης, την αλλαγή και τη φθορά στο χρόνο, αλλά και τη συμπύκνωση του χρόνου σε μια στιγμή, εκφράζει μοναδικά η ποίηση.

Ζούμε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μας αστόχαστα. Η κρίση αίρει το πέπλο της τακτοποιημένης ανώνυμης καθημερινότητας, δημιουργεί αγωνία και σύγχυση. Αναζητούμε προσανατολισμό, μας δίνεται η δυνατότητα για μεγαλύτερη αυθεντικότητα. Η ποίηση ανασκάπτει απο-καλυπτικά τη γλώσσα, ανα-θεωρεί όψεις της ανθρώπινης κατάστασης, οξύνει την ευαισθησία μας. Η κρίση μας ωθεί να κάνουμε αυτό που μοναδικά κάνει η ποίηση: να αναστοχαστούμε την εμπειρία μας. Η ποιητική στάση είναι η στάση του ανθρώπου που αποκτά, έστω και για λίγο, επίγνωση της δυνατότητάς του• που συλλαμβάνει, έστω και αμυδρά, όψεις του βίου του που μέχρι τώρα προσπερνούσε• που απο-καλύπτει, έστω στιγμιαία, τις επιλογές που αστόχαστα έχει ήδη κάνει. Η ποιητική στάση είναι η στάση του ανθρώπου που συνειδητοποιεί την υπαρκτικότητά του και θέλει να τη διαυγάσει. Στην κρίση μπορούμε να γίνουμε όλοι ποιητές!

(*) Εισήγηση στην εκδήλωση της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος και του Κύκλου Ποιητών με θέμα «Ποίηση και Κρίση», 19 Νοεμβρίου 2011, Εθνική Βιβλιοθήκη, Αθήνα.

111 σχόλια:

Κράμπος Τσιαττιστής είπε...

ΒΟΥΡΑ ΡΕ ΠΕΤΗΝΑΡΙ ΜΟΥ
ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ ΣΟΥ
ΠΟΥ ΕΚΛΩΣΕΝ ΤΖΙΑΙ ΕΓΥΡΙΣΕ
ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ ΛΑΛΩ ΣΟΥ

Κράμπος Τσιαττιστής είπε...

ΤΣΟΥΚΚΑ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
ΠΙΑΝΝΕΙΣ ΔΕΚΑ ΜΟΝΑΔΕΣ
ΕΝ ΠΑΕΙΣ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΝ
ΝΑ ΦΑΕΙΣ ΤΣΙΑΙ ΛΟΚΜΑΔΕΣ;;

paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
paragrafos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Κράμπος Τσιαττιστής είπε...

ΤΈΣΣΕΡΕΙΣ ΩΡΕΣ ΕΓΡΑΦΕΣ
ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΑΦΩΤΙΣΕΙΣ
ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗ
ΤΟΝ ΚΡΑΜΠΟ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΙΣ!

Ανώνυμος είπε...

Όσο περισσότερο ετεροπροσδιοριζόμαστε, τόσο περισσότερο αποξενωνόμαστε από την ύπαρξή μας (για την ακρίβεια, από τις δυνατότητες της ύπαρξής μας).

Εγώ θέλω ν΄αλλάξω πκιον
τον λόγον υπαρξής μου
γι΄αυτό λαλώ σου τσιαττιστή,
τζι΄ας λυπηθείς για τούτο,
εσέν τζιαι τον ηλίθιον
τωρά ποσιαιρετώ σας
τα άρθρα του ΄΄δασκάλου΄΄ μου
μονάχα θα θκιαβάζω
τωρά θ΄αυτοπροσδιοριστώ
θέλω να ησυχάζω...
Υ.Γ Διάβασε την ανάρτηση τσιαττιστή
κάτι θα καταλάβεις,είναι και πάλι εξαιρετική

paragrafos είπε...

Με αφορμή μία διάλεξη του Χαρίδημου Τσούκα

1. Το εν λόγω απαιτητικό και αποκαλυπτικό κείμενο http://htsoukas.blogspot.com/2012/03/blog-post.html του Χαρίδημου Τσούκα, θα μπορούσε να γίνει αφορμή για ατελείωτες συζητήσεις γύρω από το ζήτημα της αυτοπραγμάτωσης σε καιρους ατομικής "ρουτίνας" ή κοινωνικής "σταθερότητας", δηλαδή σε καιρούς παγιωμένων προσδοκιών εντός συγκεκριμένων "σταθερών" ποικίλων θεσμων, οικονομικών (λειτουργικών η μη) και πολιτικών (αυταρχικών ή όχι).

2. Η ανάλυση του Χαρίδημου Τσούκα επανεξετάζει, φιλοσοφικά, το ζήτημα της ατομικής υπέρβασης σε καιρούς δίσεκτους. Εστιάζεται στην (μέσω της Τέχνης ή της Ποίησης) αυτοπραγμάτωση της ανθρώπινης οντότητας, η οποία, θέλοντας και μη, ειναι υποχρεωμένη καθ΄όλη τη διάρκεια της ζωής της να αναλαμβάνει κάποιους από τους εκάστοτε διαθέσιμους και προσιτούς κοινωνικούς ρόλους εντός του υφιστάμενου "κοινωνικού θιάσου".

3. Η πιο συγκλονιστική αφήγηση/αυθυπέρβαση είναι αυτή του Σολζενίτσιν όταν σχολιάζει "το γαλάζιο χρώμα που δυσφημίζει τον ουρανό", δηλ. τις γαλάζιες στολές της ΝιΚαΒεΝτε, της σοβιετικής Γκεσπάπο: πώς διάλεγαν τα στελέχη τους, πώς τα φανάνιζαν και πώς τελικά από σύμπτωση γλίτωσε μία τέτοια μετάταξη ως ανθυπολοχαγός του Κόκκινου Στρατού. Άλλωστε, όταν είσαι παιδί είκοσι χρονών, τα πάντα μπορούν να σου συμβούν, να γίνεις άθελά σου το γρανάζι της κρεατομηχανής και να αισθάνεσαι μάλιστα ηθικά ακέραιος, γιατί τάχα επιτελείς το καθήκον σου "υπέρ του λαού", τσακίζοντας νύχια, βγάζοντας μάτια, εκτελώντας παιδιά μπροστά στους γονείς, μόνο και μόνο επειδή κάποιος υπέθεσε ότι ίσως αυτός ο άτυχος γονιός, στο μέλλον θα... ασκήσει κριτική στην εξουσία..."

4. Όταν, μεταξύ 18 άλλων, οι Δημήτρης Μαρωνίτης και Μαν. Αναγνωστάκης με το λόγο και την ποίησή τους (Τα 18 κείμενα -1970) επέλεξαν ρόλους αλλότριους από εκείνους που προέβλεπε η χούντα, θα βρουν το διάολό τους. Ειδικά τον Μαρωντίτη θα το διώξουν απο το Πανεπισημιο, θα τον τσακίσουν στο ξύλο και θα πρέπει να διακονεύει στους εκδοτικούς οίκους, από εδώ και από κει, σχεδόν επί πεντέ χρόνια, για να θρέψει τα τέσσερα παιδιά του. Εδώ, η ανατρεπτική τέχνη, ανατρέπει την ρουτίνα του αντιστασιακού που αποζητεί μια κοινωνία φιλελεύθερη, έναν άλλο θίασο, φιλάνθρωπο...

5. Υπάρχουν όμως κι άλλοι καταναγκασμοί που ανατρέπουν τη ρουτίνα της καθημερινότητας, τους οποιος επίσης, άλλους άμεσα κι άλλους έμμεσα, έθιξε ο Χαρίδημος Τσούκας. Εννοώ τον ξεριζωμό του πρόσφυγα, το θάνατο αγαπημένων προσώπων, το άσχημο διαζύγιο στα μάτια των παιδιών, την αιφνίδια αρρώστια του παιδιού σου...

Αυτά, η Αντιγόνη κι εγώ, ως οικογένεια, τα βιώσαμε και τα βιώνουμε... Ειδικά την αρρώστια του δεκάχρονου παιδιού μας τη ζουμε εδώ και... εννιάμισι χρόνια... Μεγάλη ανατροπή. Και αποκαλυπτική...

>>>>

paragrafos είπε...

6. Αρχικά νιώθεις το ίδιο πένθος που έζησες όταν σε διώξανε από τη Μόρφου (αν και παδί, το έβλεπες στα μάτια των γονιών σου), αισθάνεσαι την ίδια θλιψη/πένθος όταν χωρίσανε οι γονείς σου άσχημα πριν 40 χρόνια(!), ζεις καθημερινά με εκείνη την αβαστακτη και φρικτή εικόνα όπου οι γιατροί τρυπάνε το έξι μηνών παιδί σου, επί δύο ώρες, για να του βρούνε φλέβα, ώσπου... ετυχώς λιποθύμησε...

Κι ύστερα από όλα αυτά θα πρέπει το άλλο κομμάτι της ζωής σου να μην αλλαξει την κανονικότητά του: θα πρέπει π.χ. να συνεχίσεις να εργάζεσαι, (όχι όπως πριν, αλλά πιο πολύ και εντατικότερα και σε περισσότερο προσοδορόφες ασχολίες, αφου τώρα τα έξοδά σου δεκαπλασιάστηκαν), θα πρέπει επίσης να πληρώνεις τους λογαριασμούς σου κανονικά όπως πρώτα, να βάζεις βενζίνη στο αυτοκίνητο και πετρέλαιο θέρμανσης, να αγοράζεις εφημερίδα από το περίπτερο, ψωμί από το φούρνο, να συζητάς ήρεμα με τους συνεργάτες σου, και παράλληλα θα πρέπει να κρατάς και την ψυχραιμία σου μπροστά στον ανίκανο ή και αδιάφορο υπάλληλο του υπουργείου υγείας που χειρίζεται τη ζωή του παιδιού σου (περί αυτού πρόκειται), επίσης, να χαμογελάς με το άξιο αστείο του συναδέλφου ο οποίος όμως, από τότε που έμαθε ότι το παιδί σου έχει επιληψία, δεν θέλει να βλέπει ούτε έσενα ούτε το παιδί σου... κλπ κλπ κλπ

7. Δεν υπάρχει Τέχνη, λέει ο Γκόμπριτς στην κλασική του πια "Ιστορία της Τέχνης". Υπάρχουν όμως, λέει, καλλιτέχνες. Λέει και άλλα πολλά και σε μαγεύει, όμως τον πιο περιεκτικό ορισμό της Τέχνης τον βρήκα έμμεσα στο Σεφέρη (στο διάλογό του με τον Τσάτσο για το τι είναι ποίηση, αν θυμάμαι καλά) όπου αποφαίνεται "ποίηση είναι η μετάδοση συγκίνησης"...

Κι όταν πετάξει κανείς τη μάσκα της σοβαροφάνειας, ή της ψευδεπίγραφης αξιοπρέπειας, όταν κάποιος αφεθεί τελικά στα αναβλύζοντα συναισθήματα του και τα μεταγγίσει ειλικρινά στο χαρτί, τέχνην ποιεί κι ας μη συγκινήσει κανέναν! Φτάνει που ο ίδιος έπαθε/έμαθε κάπως τι θα πει... Ιθάκη, τι θα πει πέθνος για κάποιον που ακόμη ζει και τον αγαπάς πιο πολύ κι απ΄ τους πιο αγαπημένους σου...



Ειλικρινά,

Κωνσταντίνος Καλλίμαχος

Κράμπος Τσιαττιστής είπε...

ΠΕΤΗΝΑΡΟΥΙ ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΟ
ΑΥΤΟΠΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟΥ
ΜΕΣ ΤΗΝ ΚΚΕΛΕ ΤΗΝ ΞΕΝΙΤΖΗ
ΕΜΠΑ, ΒΑΟΘΟΥ, ΚΛΕΙΣΤΟΥ
ΤΖΙΑΙ ΒΑΟΣ ΤΖΙΑΙ ΤΑ ΜΜΑΘΚΙΑ ΣΟΥ
ΤΖΙΑΙ ΠΛΩΣΕ ΤΖΙΑΙ ΠΟΚΝΙΣΤΟΥ

Για δέσιμο είπε...

ΚΡΑΜΠΟ ΡΕ ΠΕΤΗΝΑΡΙ ΜΟΥ
ΛΕΞΟΤΑΝΙΛ ΛΑΛΩ ΣΟΥ
ΕΝ ΠΑΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΡΕΛΛΑΔΙΚΟ
ΝΑ ΒΡΕΙΣ ΤΟ ΡΙΖΙΚΟ ΣΟΥ!

Cyprus' Poets είπε...

TOYTON TO SITE Ε ΚΑΛΟΝ
ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑΕΣ.
ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΟΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΑΣ,
ΦΙΛΟΙ ΚΑΛΑΜΑΡΑΕΣ.

ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΤΣΙΑΙ ΣΟΥ ΤΣΟΥΚΚΑ ΜΑΣ
ΤΣΙΑΙ Η ΣΥΝΟΒΑΡΤΣΙΑ ΣΟΥ
ΑΛΛΑ ΦΟΟΥΜΑΙ, ΟΙ ΠΕΛΛΟΙ
ΘΑ ΚΡΟΥΣΟΥΝ ΤΑ ΒΛΑΝΤΖΙΑ ΣΟΥ.

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΛΑΛΩ ΓΙΑ ΠΟΙΗΣΗΝ
ΜΕΝ ΠΟΛΛΟΣΥΝΤΙΧΑΝΕΙΣ
ΔΙΟΤΙ ΤΟΥΝΤΟΥΣ ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΕΣ
ΩΣ ΤΟ Π..ΛΛΙ ΤΟΥΣ ΦΤΑΝΝΕΙΣ.

excuse moi!

Red villages είπε...

ΑΘΚΙΑΣΗΝ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΣΙΕΙΣ ΠΙΟΝ
ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΖΙΑΙ ΝΑ ΣΒΗΝΝΕΙΣ.
ΕΙΣΑΙ ΑΘΚΙΑΣΕΡΟΣ ΠΟΛΛΑ
'ΞΑ ΜΟΝΟΝ ΚΡΑΣΟΠΙΝΝΕΙΣ;

Κράμπος Τσιαττιστής είπε...

ΚΑΘΕΤΑΙ ΤΣΙΑΙ ΔΟΥΛΕΥΚΕΙ ΜΑΣ
ΣΤΗ ΡΑΣΙΗ ΜΑΣ ΚΟΡΤΩΝΝΕΙ...
ΤΣΙΑΙ ΝΕΕΛΑ ΤΟΥ ΘΥΜΑΤΟΣ
ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΡΟΥΣΟΠΙΟΡΩΝΝΕΙ!

ΕΗΒΑ ΝΗΣΟΣ ΤΩΝ ΒΛΗΜΑΤΩΝ!!

Red villages είπε...

Εεεεε εεέ

ΕΦΤΑ ΣΙΗΛΛΙΑΕΣ ΤΣΑΚΡΙΣΤΕΣ
ΠΙΑΝΝΟΥΝ ΤΕΣ Σ' ΕΝΑ ΜΗΝΑ
Μ' ΕΤΣΙ ΠΕΛΛΑΡΕΣ ΠΟΥ ΛΑΛΟΥΝ
ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΒΡΕΙ ΠΕΙΝΑ;

Cyprus' Poets είπε...

ΕΓΙΩ ΣΟΥ ΤΑ ΠΑ ΤΣΟΥΚΚΑ ΜΟΥ:
ΝΑ ΓΛΕΠΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΦΑΕΙΣ
ΤΣΙΑΙ ΜΕΣ' ΤΑ ΞΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ
ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙΣ.

ΜΑ ΣΟΥΝΙ ΠΟΤΑΒΡΙΣΕΣΕ
ΠΟΤΣΙΕΙ ΠΟΥ ΕΝΙ ΦΤΑΝΝΕΙΣ
Μ'ΕΤΣΙ ΜΕΖΕΕΣ ΠΟΥ ΘΩΡΕΙΣ
ΤΡΩΕΙΣ ΤΣΙΑΙ ΕΝ ΧΟΡΤΑΝΕΙΣ.

ΚΑΛΟΥ-ΚΑΚΟΥ ΞΙΜΠΕΡΤΕΨΕ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟΗΤΑΡΙΑΝ
ΓΙΑΤΙ ΦΑΙΝ ΕΓΥΡΕΦΚΕΣ
ΜΑ ΗΡΤΕΝ..ΔΥΣΠΕΨΙΑ.

Cyprus' Poets είπε...

ΕΓΙΩ ΣΟΥ ΤΑ ΠΑ ΤΣΟΥΚΚΑ ΜΟΥ:
ΝΑ ΓΛΕΠΕΙΣ ΤΙ ΝΑ ΦΑΕΙΣ
ΤΣΙΑΙ ΜΕΣ' ΤΑ ΞΕΝΑ ΧΩΜΑΤΑ
ΑΣ ΠΡΟΣΕΧΕΣ ΠΟΥ ΠΑΕΙΣ.

ΜΑ ΣΟΥΝΙ ΠΟΤΑΒΡΙΣΕΣΕ
ΠΟΤΣΙΕΙ ΠΟΥ ΕΝΙ ΦΤΑΝΝΕΙΣ
Μ'ΕΤΣΙ ΜΕΖΕΕΣ ΠΟΥ ΘΩΡΕΙΣ
ΤΡΩΕΙΣ ΤΣΙΑΙ ΕΝ ΧΟΡΤΑΝΕΙΣ.

ΚΑΛΟΥ-ΚΑΚΟΥ ΞΙΜΠΕΡΤΕΨΕ
ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΟΗΤΑΡΙΑΝ
ΓΙΑΤΙ ΦΑΙΝ ΕΓΥΡΕΦΚΕΣ
ΜΑ ΗΡΤΕΝ..ΔΥΣΠΕΨΙΑ.

Κράμπος Τσιαττιστής είπε...

"Στην κρίση μπορούμε να γίνουμε όλοι ποιητές!"

ΡΕ ΠΟΙΗΤΕΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕΝ
ΟΥΛΛΟΙ ΜΑΣ ΜΕΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗΝ;;;

ΤΟΥΤΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΔΑ
ΕΙΜΑΣΤΕΝ ΟΥΛΛΟΙ ΚΡΙΣΟΙ!!

( οπως εκαμαμεν τον ιδιος )

Charly-booby είπε...

Hello my dear friends,
how are you today?
I adore tsiattista
just came to see and play!

WOW-WOW!!
WHAT AN INCREDIBLE TSIATTISTO-SITE!
THANKS MR TSOUKKAS
GOD BLESS YOU!!!

Ανώνυμος είπε...

.

Κράμπος Τσιαττιστής είπε...

ΓΥΡΕΥΚΩ ΝΑ ΒΡΩ ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΕΣ
ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΝΑ ΤΣΙΑΤΤΙΣΟΥΝ
ΤΣΙΑΙ ΤΟΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗΝ
ΔΕΟΝΤΩΣ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ.

ΑΤΕ ΚΟΠΕΛΙΑ ΤΣΙΑΙ ΚΟΠΕΛΛΕΣ ΣΥΝΑΧΤΕΙΤΕ!

ΟΥΤΕ ΓΡΙΒΑΣ ΟΥΤΕ ΣΤΑΛΙΝ είπε...

ΣΤΑΛΙΝ ΤΣΙΑΙ
ΓΚΙΟΥΡΩΦ,
ΧΑΡΑΥΚΗ
ΚΡΑΜΠΟ
ΑΡΝΙ ΤΣΙΑΙ
ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΗ
ΚΟΠΕΛΙ ΤΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΦΚΙΑ

Red villages είπε...

ΟΥΤΕ ΓΡΙΒΑΣ ΟΥΤΕ ΣΤΑΛΙΝ
Η ΚΚΕΛΕ ΣΟΥ ΜΑΝΟΥΑΛΙΝ
ΠΟΥ ΕΦΑΚΚΑΝ ΒΙΡΑ ΒΙΡΑ
ΤΖΙ' ΑΝΤΙ ΓΑΙΜΑΝ ΕΙΣΙΕΝ ΠΥΡΑΝ

Red villages είπε...

OH MY GOD ITS VERY COLD
ΣΒΗΣΕ ΤΟ AIR CONDITION
ΤΖΙΑΙ ΓΙΩ ΠΟΥ 'ΧΑ ΠΟΥΛΛΙΝ ΖΑΒΟΝ
ΤΩΡΑ ΕΓΙΝΗΝ ΙΣΙΟΝ

Cyprus' Poets είπε...

ΕΓΥΡΕΨΑΜΕΝ ΝΑ ΕΡΤΟΥΝ
ΤΣΙΑΤΤΙΣΤΑΕΣ ΝΑ ΤΣΙΑΤΤΙΣΟΥΝ
ΤΑΧΑ ΤΟΝ ΟΙΚΟΔΕΣΠΟΠΤΗΝ
ΟΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ

ΟΜΩΣ ΕΒΛΑΣΤΗΣΑΝ ΠΑΛΕ
ΣΑΝ Τ' ΑΓΚΑΘΚΙΑ ΤΗΣ ΞΙΝΝΙΤΤΑΣ
ΠΑΡΑΠΟΥΛΙΑ ΤΣΙΑΙ ΒΡΩΜΟΥΣΙΝ
ΣΑΝ ΤΟ ΜΟΥΧΛΙΑΣΜΑΝ ΤΗΣ ΠΙΤΤΑΣ.

ΔΚΙΩΞΕ ΤΟΥΣ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΜΑΣΤΡΕ,
ΤΟΥΤΟΙ ΕΝΝΕΝ ΚΑΛΕΣΜΕΝΟΙ.
ΤΣΙ' ΑΠΟ ΠΟΙΗΣΗΝ ΜΙΛΟΥΜΕΝ..
ΤΕΛΕΙΑ ΜΑΥΡΟΙ ΤΣΙΑΙ ΚΛΙΣΜΕΝΟΙ!

Booby Charlie είπε...

Hello again guys
tsiattistaes-sexy poets!
You are so full of passion
from your head until your toes!

WHAT AN AMAZING TSIATTISTO-SITE!
I LOVE YOU MR TSOUKKAS!!

ΟΥΤΕ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΧΟΥΝΤΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΟΥΤΕ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΙ είπε...

Στάλιν τσιαι

Γκιούρωφ,

Χαραυκή



Κράμπο

αρνί τσιαι

Τσιαττιστή



κοπέλι του Χριστόφκια

Ανώνυμος είπε...

κ. Τσουκκα ακόμα να καταλάβετε ότι είστε ανεπιθυμητος???? Πότε θα απολογηθείτε δημόσια στον Κυπριακό Λαό για την προσβολή???
Προσβάλλομαι να έχω συμπολίτη μου κάποιον που προσωποποιεί την καταστροφή και γλεντά επι πτωμάτων ... Στα τσακίδια κύριε Τσουκα ανεπιστρεπτη

ΔΡ. ΑΛΥΤΗΣ είπε...

ΦΙΛΟΙ ΕΔΩ ΜΕ ΠΟΙΗΣΗ
ΚΙ' ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΙΛΟΥΜΕ
ΠΡΟΣΒΑΛΛΟΥΜΕ ΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ
ΟΤΑΝ ΑΣΧΗΜΟΝΟΥΜΕ.

ΒΑΛΤΕ MODE ΠΟΙΗΣΗΣ
ΣΤΟΛΙΣΤΕ ΤΟ ΜΕ ΑΝΘΗ
ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΜΟΝΟ ΤΟΝ ΑΝΘΟ
-ΠΕΤΑΞΤΕ ΤΟ ΑΓΚΑΘΙ..

Red villages είπε...

ΟΥΤΕ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΧΟΥΝΤΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΟΥΤΕ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΙ
ΑΜΜΑ ΚΛΑΝΝΕΙ Ο ΚΩΛΟΣ ΣΟΥ
ΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΠΟΜΠΑ ΠΥΡΙΝΙΚΗ

ΤΖΙ ΑΦ' ΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΝΕΙΣ
ΝΑ ΜΑΣ ΤΣΙΑΤΤΙΣΕΙΣ
ΛΑΜΝΕ ΠΙΛΕ ΜΟΥ
ΝΑ ΚΑΤΟΥΡΙΣΕΙΣ!!

Red villages είπε...

ΠΕΤΕ ΤΟΥ ΤΣΟΥΚΚΑ ΝΑ ΠΕΙ ΑΛΛΟΝΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙ ΤΖ' Η ΦΑΡΑΟΝΑ
ΤΖΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΚΟΚΟΝΑ
ΝΑ ΤΟΝ ΑΡΜΑΣΟΥΜΕ ΣΤΗ ΔΙΕΡΩΝΑ

ΟΥΤΕ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΧΟΥΝΤΟΦΑΣΙΣΤΕΣ ΟΥΤΕ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΣΤΑΛΙΝΙΚΟΙ είπε...

Ακέλ Γκιούρωφ Χαραυκή


Κράμπο Στάλιν Τσιαττιστή


κοπέλι του Χριστόφκια

Κράμπος Τσιαττιστής είπε...

ΡΕ ΠΕΤΕ ΜΟΥ, ΤΟΥΝΤΑ ΚΤΗΝΑ
ΠΟΥ ΠΟΙΑΝ ΜΑΝΤΡΑΝ ΤΟ ΣΚΑΣΑΝ;
ΤΣΙΑΙ ΗΒΡΑΜΕΝ ΕΜΕΙΣ ΠΕΛΑΝ
ΔΚΥΟ ΚΛΙΑΡΟΥΣ ΠΟΥ ΦΑΡΑΣΑΝ;

ΛΟΥΣΤΕ ΤΟΥΣ ΜΕ ΚΡΥΟ ΝΕΡΟ
ΠΕΡΚΙΜΟΝ ΦΟΗΘΟΥΣΙΝ
ΤΣΙΑΙ ΠΙΑΣΤΕ ΡΟΤΣΕΣ ΣΗΡΤΕ ΤΟΥΣ
ΝΑ ΠΑ ΝΑ ΛΑΤΣΙΗΣΤΟΥΣΙΝ.

Booby Charlie είπε...

hello guys, see? i'm back!
here I come again!
is it true what they believe
that half the Greeks are gay??

OH MY GOD, WHAT A BIG SHAME.

δρ. ΑΛΥΤΗΣ είπε...

ΦΩΣ ΕΣΤΙ ΜΕΣ ΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΙΑ
Ο ΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΛΟΓΙΩΝ
ΛΑΜΨΗ ΕΛΠΙΔΑΣ ΓΙΑ ΖΩΗ
ΣΤΗ ΝΗΣΟ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

ΚΑΛΩΣ ΝΑ ΜΑΣ ΟΡΙΣΕΤΕ
ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΕΣ ΛΑΜΨΕΙΣ
ΚΑΙ ΣΥ ΜΠΡΟΣΤΑΡΗ ΑΦΟΒΑ
ΤΗ ΦΛΟΓΑ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙΣ

Κόκος ο Πατάτας είπε...

ΡΕ ΚΟΥΜΠΑΡΕ ΣΟΒΑΡΟΜΙΛΑΣ;

ΠΑΤΑΤΕΣ ΑΝΤΙΝΑΧΤΕΣ ΛΑΛΩ ΣΟΥ!!!

Ανώνυμος είπε...

ΤΣΟΥΚΑ ΒΡΩΜΟΚΑΘΑΡΜΑ, ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΜΙ ΣΟΥ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙΣ. ΠΑΛΙΟΣΚΥΛΕ ΚΟΠΡΙΤΗ ΚΑΛΑΜΑΡΑ

Red villages είπε...

ΑΤΕ ΡΕ ΣΙΕΛΙΟΝΙΝ ΑΝΩΝΥΜΕ
ΕΠΗΡΑΝ ΣΕ ΧΑΠΑΡΙΝ ΟΥΛΛΟΙ ΠΚΙΟΝ.
ΜΑ ΠΙΟΡΩΝΝΕΣΑΙ ΡΕ;
ΟΞΑ Ε ΜΟΥΧΤΙΝ ΠΟΥ ΚΑΜΝΕΙΣ ΤΟΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΝ, ΚΟΡΟΙΔΟΝ.

δρ. ΑΛΥΤΗΣ είπε...

ΛΑΛΗΣΕ ΜΟΥΣΑ ΜΟΥΣΙΚΗ
ΣΤΟ ΜΑΓΙΚΟ ΑΥΛΟ ΣΟΥ
ΤΟΝ ΗΧΟ ΑΚΟΥΩ ΜΑΓΙΚΟ
ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ- ΣΤΟ ΘΕΟ ΣΟΥ

ΔΩΣΕ ΤΟΥ ΜΟΥΣΑ ΔΥΝΑΜΗ
ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ ΝΑ ΚΡΙΝΕΙ
ΤΗΝ ΑΥΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΤΥΛΙΧΤΕΙ
ΤΑ ΣΤΑΧΥΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΚΡΙΝΟΙ

Κόκος ο Πατάτας είπε...

ΠΑΤΑΤΕΣ ΑΝΤΙΝΑΧΤΕΣ ΛΑΛΩ ΣΟΥ!!!!

Booby Charlie είπε...

JUST CAME BACK FROM CLUB
GOT IN TO SEE WHAT'S UP
I FEEL UP TO A 7 UP
SO NOW MY HANDS I CLAP

HOORAY!! i JUST MADE ANOTHER ONE!

Red villages είπε...

Oh my god you are very nice
like you drunk vodka on ice
pou sou nefkw
tziai pou en pou paeis?

ο τολμων νικα είπε...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟ ΧΑΡΙΔΗΜΟ ΤΣΟΥΚΑ:

Subject: Alkinoos Ιωαννίδης :

"We blame you, you know, μου είπε ένας Άγγλος στο Λονδίνο. Εννοούσε πως οι Έλληνες κάνουμε ζημιά στις οικονομίες των άλλων χωρών της Ευρώπης. Με την κυκλοφορία της συλλογής "Local Stranger" στο εξωτερικό, θα πέφτω συχνά πάνω σε τέτοιου είδους ατάκες ξένων δημοσιογράφων.
Τι να απαντήσω; Τι να του πω; Πως οι αποικιοκράτες παππούδες του συμπεριφέρονταν στους Kύπριους δικούς μου σαν να ήταν ζώα, επειδή ήταν βοσκοί και δεν είχαν μπάτλερ; Πως η βασίλισσά του, αυτή η γιαγιά με τα καταπληκτικά καπέλα, όταν ήταν νέα υπέγραφε με το χέρι της θανατικές καταδίκες παιδιών 19 και 20 χρονών που πάλευαν να ελευθερώσουν τον τόπο τους; Να του πω για την εξωτερική πολιτική της χώρας του, που τεχνητά προκάλεσε το μίσος μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, άνοιξε με το ζόρι την όρεξη στην Τουρκία για την Κύπρο και με τη βοήθεια της αστείρευτης δικής μας λεβεντομαλακίας δημιούργησε το Κυπριακό πρόβλημα, με χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και πρόσφυγες;

Να του πω για τον εμφύλιο εδώ στην Ελλάδα και για τον ρόλο που έπαιξε η εξωτερική πολιτική της χώρας του; Για τη σύμπραξη με τους ηττημένους Γερμανοτσολιάδες και κάθε λογής δοσίλογους εναντίων όσων αγωνίστηκαν για την ελευθερία στο βουνό; Για το πώς εκμεταλλεύτηκαν την εγκεφαλική σκλήρηνση και τον επαρχιωτισμό της εδώ κομμουνιστικής ηγεσίας προκειμένου να ξεφορτωθούν μια και καλή το πιο δημιουργικό και αλτρουιστικό κομμάτι της χώρας; Πως από τότε επικράτησαν εδώ οι βολεψάκιδες, οι παρτάκιδες και οι ελληνάρες χωρίς Ελλάδα - αυτοί που όταν λένε «αγαπώ την πατρίδα μου» εννοούν στην καλύτερη περίπτωση «αγαπώ τον εαυτό μου» ή ακόμα «μισώ όλους τους άλλους» - φέρνοντας τη χώρα σήμερα στην καταστροφή;
Οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις σας ανέθρεψαν και στήριξαν τη διαφθορά μας, προκειμένου να μας πουλήσουν σε διπλή τιμή τα άχρηστα, μισοχαλασμένα όπλα, τα φάρμακα και τις τηλεπικοινωνίες τους. Έστησαν Ολυμπιάδες.
Αν θέλεις να μας κατηγορήσεις, κατηγόρησέ μας για την έλλειψη οργανωμένης άμυνας απέναντι σε μια επίθεση πρωτοφανή αλλά αναμενόμενη. Κατηγόρησέ μας που βρεθήκαμε ανέτοιμοι, επαρχιώτες αδικτύωτοι, αυτιστικοί, ομφαλοσκόποι, χασομέρηδες, μια πόλη ανοχύρωτη μπροστά στην προαναγγελθήσα επέλαση του τέρατος. Και κατηγόρησε και λίγο τον εαυτό σου, που αντί να συμπονέσει τον δοκιμαζόμενο φτωχόκοσμο της Ελλάδας, γλύφει μισοκοιμισμένος την καραμέλα που του πουλούν οι αγορές, τα περιοδικά των εκδοτών και οι ρατσιστικές αναλύσεις των καναλιών, περιμένοντας τη σειρά του. Σου λένε κάθε μέρα για την ελληνική τεμπελιά, για την ελληνική διαφθορά, για την ελληνική ψευτιά. Την αλήθεια που δεν σου λένε θα σου την πούμε εμείς: Ετοιμάσου να χάσεις όσα νομίζεις πως έχεις. Γιατί θα τα χάσεις όλα!
Η υποχρέωση μας σήμερα είναι να παλέψουμε για τα παιδιά σου. Και η δική σου υποχρέωση είναι να παλέψεις για τα δικά μας. Μόνο έτσι γίνεται.
Και μην πεις "αυτά δεν γίνονται!" Κι εμείς τέτοια λέγαμε. Και σήμερα βρεθήκαμε χωρίς γη κάτω απ' τα πόδια μας. Αύριο θα έρθει η σειρά σου. Όταν λοιπόν θα σου στερούν τη σύνταξή σου, τα χρήματα που κέρδισες με ιδρώτα και με απουσία από τα παιδιά σου και τους έδωσες να σου φυλάξουν, όταν δεν θα 'χεις γιατρό να γιατρευτείς, σπίτι να κοιμηθείς, πρόνοια να προνοήσει, φαϊ να φας, τραγούδι να τραγουδήσεις, τότε να μας κατηγορήσεις διπλά. Γιατί εμείς ανοίξαμε την Κερκόπορτα.

Τα υπόλοιπα είναι ανοησίες.

Ακούς εκεί we blame you! Ηλίθιε!"

ΟΛΌΚΛΗΡΗ Η ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ NEWS 247

ο τολμων νικα είπε...

Και η "άλλη" ανάλυση:

"Συμπεριφερθήκαμε ανεύθυνα. Στην Ελλάδα η κουτοπονηριά, το ψέμα, η ανομία και η υποκρισία αποτελούν τρόπο ζωής. Δεν μας τιμά, αλλά μας σώζει.
Η Ελλάδα ψυχορραγεί. Διοικείται, εν πολλοίς, από φαύλους πολιτικάντηδες, οι οποίοι εκλέγονται από συνήθως φενακισμένους ψηφοφόρους με περιορισμένη συνείδηση πολίτη. Ο νεοέλληνας θέλει να ζει σαν πλούσιος Αμερικανός αλλά έχει τη νοοτροπία πονηρού Ανατολίτη. Η ελλαδική σχιζοφρένεια μόνο αποκαΐδια, δάκρυα και αίμα μπορεί να παράγει."

"Ευτυχώς που υπάρχουν οι Βρυξέλλες να μας προστατεύσουν από τον κακό μας εαυτό.
Επιτέλους μας κυβερνά η Ευρώπη”… "

Χαρίδημος Τσούκας

ο τολμων νικα είπε...

Αλκίνοος:

Όσο αίμα κι αν χύσαμε, όσους Θούριους κι αν ψάλαμε, όσες ηρωικές Εξόδους κι αν επιχειρήσαμε, τελικά εσείς μάς κάνατε κράτος, για να κάνουμε τις δουλειές σας.
Γι’ αυτό μη λες πως γλεντούσαμε τη ζωή μας τόσα χρόνια με δανεικά. Τα δανεικά τα έδιναν οι διαφθορείς των κυβερνήσεων και των εταιρειών σου και τα έτρωγαν οι διεφθαρμένοι δικοί μας δικοί τους. Και θησαύριζαν οι δυνατοί μέσα απ’ τη μιζέρια και τον εξευτελισμό μας και σήμερα θέλουν κι άλλο.

ο τολμων νικα είπε...

Χαρίδημος:

“Όσοι διαμαρτύρονται «να πληρώσουν τα λαμόγια» κι «αυτοί που δημιούργησαν την κρίση», προδίδουν αφέλεια. Όχι μόνο γιατί όλοι ποικιλοτρόπως δημιουργήσαμε την κρίση (τι άλλο δείχνουν η μαζική φοροδιαφυγή και η εκτεταμένη διαφθορά;), αλλά γιατί είναι αδύνατον να μετρηθεί η ατομική συνεισφορά τους καθενός στην αποτυχία (ή την επιτυχία). Οι κοινωνικές αστοχίες (όπως και τα επιτεύγματα) είναι ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ αποτελέσματα.
Έχουμε πυγμαίους πολιτικούς, κατώτερους των περιστάσεων, ΑΝΤΑΞΙΟΥΣ όμως του αναςτήματός μας
Επιτέλους μας κυβερνά η Ευρώπη”…

Χαρίδημος Τσούκας

Ανώνυμος είπε...

ΤΣΟΥΚΑ: ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΙΣ ΣΤΗ ΚΥΠΡΟ? ΓΙΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΡΕ ΣΚΑΤΟΦΑΤΣΑ ΕΙΣΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ. ΜΑΣ ΠΡΟΕΚΥΨΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΥ ΚΟΠΡΙΤΗ. ΒΡΩΜΟΣΤΟΜΕ, ΑΧΡΗΣΤΕ, ΑΧΑΠΑΡΕ ΚΑΛΑΜΑΡΑ. ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ.

ανώνυμος όπως όλοι είπε...

..και ο απο μηχανής θεός, για να σώζει τις παρτίδες κάθε φορά που απογυμνώνεται ο Τσούκκας!
Ρε ζωντόβολο ανώνυμε, δε σου το είπαν όλοι ότι σε πήραν χαπάρι; θα αρχίσει πάλι ο Τσούκας τις κλάψες ότι απειλείται;

Ανώνυμος είπε...

Γιατί τον φοβάστε τόσο πολύ τον Τσούκκα; Είναι αυτός τόσο επικίνδυνος ή εσείς τόσο ακίνδυνοι;

Λάμπουσα είπε...

Κύριε Τσούκα να είσαι καλά! Τα κείμενά σου δίνουν πάντοτε ευκαιρία για σοβαρό προβληματισμό και εξάσκηση της Ελληνικής γλώσσας - αμφότερα απαραίτητα στα χρόνια της βλακώδους αμάθειας που ζούμε και του «εγιώ εν τσιαι...».

Τα κείμενά σου εξυπηρετούν και έναν ακόμα σκοπό! Δίνουν νόημα στην ύπαρξη (ίσως και το βιοπορισμό) ατυχών συμπολιτών μας, οι οποίοι προφανώς δεν έχουν τίποτα καλύτερο να κάνουν στη ζωή τους από το να γράφουν βρισιές, εξυπνοβλακείες και ηλίθια τσιαττίσματα, υποκρυπτόμενοι πίσω από την ανωνυμία τους. Σκέψου ότι οι άνθρωποι αυτοί ξυπνούν με προσμονή των κειμένων σου, για να μπορέσουν να εξωτερικεύσουν ανωνύμως και ανορθογράφως την εσωτερική τους ασκήμια. Σίγουρα η «συγγραφική» δραστηριότητα τούς δίνει την ευκαιρία να «καμαρώνουν» στους φίλους τους για τα κατορθώματά τους, καθώς παίζουν πιλότα, πίνουν τσιγάρο και κλάνουν πόρτους. Λαμβάνουν άραγε και κανένα ευρώ φιλοδώρημα από τους κομματικούς μάστρους με τις BMW σειρά 5;

Ανώνυμος είπε...

Τσούκα: ΑΠΛΑ ΣΤΑ ΑΝΑΘΕΜΑ να πας, άσχετε, μπλα=μπλακιά, Λαλάκη. συμφωνώ με το πιο πάνω είσαι ένας ΚΟΠΡΙΤΗΣ.

ο τολμων νικα είπε...

Λάμπουσα και πανταχού παρόν ανώνυμε, που βρίζεις αδιακρίτως- κυρίως προβοκατόρικα, πριν να ανοίγετε το στόμα σας και να νομίζετε ότι μπορείτε να κρίνετε κιόλας, φροντίστε πρώτα να συμπληρώσετε κάποιους πόντους στο μικροσκοπικό σας ανάστημα. Η κρίση απαιτεί πρώτα από όλα εγκεφαλική ουσία που για να την αποκτήσετε πρέπει να ξεπλύνετε τον εγκέφαλό σας, κυρίως από το φανατισμό που σας οδηγεί και στο θράσος.

Red village είπε...

ΜΑ ΤΙ ΚΑΚΟ ΣΟΥ ΚΑΜΑΜΕ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΤΙΜΩΡΗΣΕΙΣ
ΤΖΙΑΙ ΗΡΤΕΣ ΠΟΥ Τ' ΑΝΑΘΕΜΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΙΖΑΛΗΣΕΙΣ;

ΑΤΕ ΚΥΡΙΑ ΛΑΜΠΟΥΣΑ
ΕΛΑ ΣΤΟΝ ΚΑΦΕΝΕ ΜΑΣ
ΕΠΡΙΣΕΣ ΜΑΣ Τ' ΑΡΤΣΙΘΚΙΑ ΜΑΣ
ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΚΑΠΙΛΕ ΜΑΣ!

Ανώνυμος είπε...

8....8....8.....paramilo....8...8...8...to mono xaroumeno...8...ke klaman o laos!!!!
Koutornithi tolmon! O alkinoos den ine gia na ton xrisimopieis!! Ma poy epien tzinos o petinaris. Elalen sou ta kala. Ampalate!
Ennen provokatoras tzinos pou vrizei! Ine to allo miso tou sxizoidous eaftou sou! Skatopedo, enevriasa pou xrisimopoieis ton Alkinoo, kout- ornitha.

Ανώνυμος είπε...

auto einai pou mporeite na peite? na vrizete opio diafwnei me ton k tsoukka?
ti eidous dhmokratia thelete na ferete? eseis telika eiste xeiroteroi.

Ανώνυμος είπε...

Ποιητές και τολμώντες κουμπάροι και λοιποί ασυγκράτητοι ανώνυμοι, δεν πάτε να λύσετε τα οικογενειακά σας πουθενά αλλού; Σε ξένη αχυρώνα ήρθατε να μαλώσετε;

Ανώνυμος είπε...

Αφού είναι κλειστό το μαγαζί γιατί δεν βαζετε ταπέλλα;
Αυτό με το οικογενειακά που κολλά;
Μήπως μιλάς.. εκ μέρους σου;; :-)

Ανώνυμος είπε...

O Tolmon en tzie diafonei me ton tsouka! Aplos an tagmenos na eksipiretei to kkc(kou, kou cyprus)! Tziai peftei se gkafes, tzie aftoakironete sinexeia tziai xrisimopoiei kouventes allon pou en ikserei akrivos ti presvevoun. Dame o Alkinoos dilonei Ellinas tzie o Tolmon piskala tou eno tin idia ora xirokrota tou proedrou pou dilonei syrios tziai istera mila mas gia kamenous egkefalous. Pio kamenon egkefalo pou ton kokkino ene ksanaeidamen, klamenon tziai ponistikomenon!

Ανώνυμος είπε...

Ρε κουμπάρε, τι θα πει "ταπέλλα";

ΥΓ: Μη με πεις βλάκα γιατί θα σε πω ρατσιστή και μετά θα σου φκαλει ένα τσιαττιστό ο Κράμπος και ύστερα θα βρίσομε ούλλοι μαζί τον Τσούκκα για να πάρουνε και τα πετηναρούια τα χαρτζηλίκια τους!

ο τολμων νικα είπε...

Ρε ανώνυμε, σύναξε όσο μπόρεις που το νου που σου έδωκεν ο θεός τσιαί προσπάθα να γράψεις μιαν κανονική πρόταση ρε γιόκκα της μανούλλας σου, με αρχή τσιαί τέλος δηλ., για να με μας βασανίζεις να βκάλουμε νόημα.
Ειδαλιώς πήεννε να κάμεις λλία φροντιστήρια Νέα Ελληνικά, έντζιεν αντροπή. Τη γλώσσα σου ακόμα εν την έμαθες τσιαί εννά μιλήσεις τσιαι για ελληνισμόν ακόμα.
Άτε, μεν με κάμνεις να λαλώ πράματα που ύστερα λυπούμαι που τα είπα.

ο τολμων νικα είπε...

Τωρά είδα τα προηγούμενά σου τσιαί εξηγείται ότι το μόνο που σου εμάθαν να μιλάς ε λαστιχο-greeklish.

Ανώνυμος είπε...

Eνώ εσύ Τολμών μιλάς τα ωραιότατα σαν Ωραίος Έλληνας!! Μπράβο αρχοντάθρωπε μου!

Ανώνυμος είπε...

Άτε να σου τα γράψω Ελληνικά και Αναλυτικά:
1. Ο Τολμών δε διαφωνεί με τον Τσούκα( Υποκείμενο, Ρήμα, Αντικείμενο)
2. Ο Τολμών είναι ταγμένος να εξυπηρετεί το κουμμμουνιστικό κόμμμαν της Κύπρου(Θέλεις τους όρους της πρότασης;κουραστικό)
3.Ο Τολμών είναι νεοκύπριος που χειροκροτά τον Σύριο Προεδρο της Κύπρου.
4. Ο Τολμών χρησιμοποιεί τον Αλκίνοο.
5. Ο Τολμών μπορεί να έχει μυαλό αλλά το χρησιμοποιά για να γ... το δικό μας όπως ακριβώς οι κουμμμμουνιστές του δύστυχου νησιού μας( εκτός που τον πρόεδρο που εν έχει μυαλό). Sorry my friend τούτη ήταν συνθετη προταση, ελπίζω να την εκατάλαβες.
6. Να σε δω να κρατείς ελληνική σημαία και ας πεθάνω! Λαλώ το επειδή το παίζεις φιλέλληνας σκατόπαιδο.
Ελπίζω να εκατάλαβες τα ελληνικά μου τωρά πράσινε δειλέ λαγε!
Ναι ρε ψωνάρα, είμαι της κερκίδας και μιλάω ελληνικά.
Get a life, looser!

ο τολμων νικα είπε...

Έγραψες τα πολλά καλά ρε, αμααάν,
εφλόμωσες μας! Μα που τον ήβρες τούτον ούλλον τον νουν;;

ο τολμων νικα είπε...

Μάλλον μαθαίννει του τα η μάμμα την ώραν που σου του βράζει το γάλα για τα κορν-φλεηξ..αμααάν ρε πόσα ξέρει!

ο τολμων νικα είπε...

Ρε, έσιεις τσιαί τη στάμπαν του αποελ πας τα κορν-φλεηξ, με τσιήνους ούλλους τους εθνικόφρονες τους παίχτες;;

Ανώνυμος είπε...

Χαχαχαχαχα! Ήμουν σίουρος πως θα εκαταληγες στα κορν φλαικς πάλε. Εν τα τρώω ρε μαλάκα, αρέσκουν μου με το γάλα αλλά είμαι αλλεργικός στη λακτόζη! Το ΑΠΟΕΛ είναι παντού, εννοείται. Είναι και παντού στον κόσμο. Μετά που ο βλάκας έκαμε μας ρεζίλι διεθνώς ήρτεν το ΑΠΟΕΛ να μας σώσει. Ξέρεις ποιος εν ο βλάκας, ο μάστρος σου.
χαχαχαχαχα είσαι πολλά προβλέψιμος, πεεεε τζιαι αμαν σου πουν πως είσαι λαγουδάκι παθαίνεις αμοκ και πέφτουν οι μάσκες!!!! Όϊ καλό είσαι φιλέλληνας! Και θα χρησιμοποιήσεις και τον Αλκίνοο. Σκατόπεδο, ψεύτη, κομπλεξικέ, κουμουνιστάκη!!!

ο τολμων νικα είπε...

οκ, ετσίμπησες εξυπνούλη. Είσαι ο ίδιος ο κορνφλεξούλης που το παίζει άλλος τωρά. Καλά ρε, έσσε έμαθεν η μάμμα σου να σκέφτεσαι πριν να μιλάς;
α..τσιαι κάτι άλλο: οι δειλοί αγοροκόριτσο, ε τσιείννοι που εκτονώνουνται ξιτιμάζοντας χωσμένοι στα blogs. Στην αληθινή ζωή να έσιεις τα κκότσια να λαλείς τσιείνα που είπες. Αλλά ξέρεις πολλά καλά ότι έτσι κκότσια εν τα έσιεις, δαμέ θα μείνεις να καμνεις τον καμπόσον.
Να σε σιέρεται η μάμμα σου.

Ανώνυμος είπε...

Στην αληθινή ζωή λαγουδάκι μου λαλώ τα!! Εξέχασες μαλλον ότι τζιαι συ κρυμμένος είσαι!! Εσύ γράφεις με το όνομα σου;!:);
Άτε έχουμεν τζιαι μιαν ομάδα να δούμεν τωρά.
Να σε σιαιρεται τζιαι σέναν η δική σου η μάμμα τζιαι εν πειράζει που είσαι λιγο σκατούλης και δεν τρως τα κορν φλαικς σου.

paragrafos είπε...

Αγαπητοί ανώνυμοι ή και ψευδώνυμοι,

Είναι λάθος αυτό που γίνεται εδώ μέσα, δηλαδή μεταξύ ανωνύμων και ψευδωνύμων Καβγάς.

Άλλο η διαφωνία κι άλλο ο χλευασμός του άλλου και μάλιστα σε βάρος του μπλογκ του Τσούκα.

Το χειρότερο απ΄όλα είναι ότι εδώ μέσα, κάποιοι ποιάνουν στο στόμα τους τη μητέρα του άλλου. Αυτό το θεωρώ ανήθικο.

Αυτά τα ντροπής πράγματα, πρέπει να σταματήσουν, επιτέλους.

Όποιος θέλει να βρίζει ή να εκφράσει την διαφωνία του, αν το λέει η καρδιά του, ας το κάνει επώνυμα, όπως επώνυμη ήταν και η κριτική του Τσούκα.

Ο κλεφτοπόλεμος δεν τιμά κανέναν ανώνυμο ή και ψευδώνυμο.

Αυτή είναι η γνώμη μου και φυσικά μπορείτε να την γράψετε στα παλιά σας τα παπούτσια.

Το καθήκον μου το έπραξα. Αν αναλάβει από έδώ και κάτω ο καθένας τις ευθύνες του.

Επώνυμα,
Κωνσταντίνος Καλλίμαχος

ο τολμών νικά είπε...

Αγαπητέ κ. Καλλίμαχε, χαίρομαι που ξαναβρεθόμαστε.
Την παρουσία μου σε αυτή την ανάρητση από ότι βλέπετε την έκανα άκρως περιορισμένα, με δημοσίευση ανάρτησης του Κύπριου καλλιτέχνη Αλκίνοου Ιωαννίδη, συναφής με το θέμα που έχει εκτενώς ασχοληθεί και ο κ. Τσούκκας-δηλ. την ανάλυση της σημερινής κατάστασης στην Ελλάδα, καθώς και παραλληλισμούς αναλύσεων δύο διαφορετικών κόσμων (ενός καλλιτέχνη που αντλεί άποψη από ανθρώπινα βιώματα και ενός διανοούμενου που εκ των πραγμάτων τον χαρακτηρίζει η απόσταση από τον άνθρωπο).
Την ίδια μέθοδο- δηλ. τη δημοσίευση ξένων απόψεων- είχατε χρησιμοποιήσει προηγουμένως και εσείς, χωρίς καμμιά αντίδραση.
Όμως για μένα υπήρξε αντίδραση, η συνήθης από το γνωστό άγνωστο, δηλ. βρισιά και τίποτε άλλο (Αυτά που έμαθε στο σπίτι του δηλ., δεν αναφέρθηκα απαξιωτικά στη μητέρα του, όπως ισχυρίζεστε)
Από ότι είχατε προσέξει σε άλλες αναρτήσεις είχα εναντιωθεί έντονα και σε υβριστικές επιθέσεις εναντίον του κ. Τσούκκα, το ίδιο έκανα και τώρα με το ανάλογο ύφος,
αμυνόμενος.
Παρακαλώ ρίχτε μια ματιά στα προ-ολίγου γραμμένα και αποφασίστε.
Εάν σας βολεύει να εξισώνετε
τα άνισα για χάρη εντυπώσεων, επαναλάβετε την αφοριστική κριτική σας ( κολλήσατε τελικά καλά από τον κ. Τσούκκα), όμως αν είστε πραγματικά φιλελευθέρων αντιλήψεων- και όχι μόνο κατά αναφορά- τότε οφείλετε να απόδώσετε τα ανάλογα όπου εμπίπτουν.

μετά σεβασμού.

ο τολμών νικά είπε...

κάτι για τον ανώνυμο:

Να έχεις ψευδώνυμο και να γράφεις άποψη είναι αντίθετο με το να έχεις ψευδώνυμο και να γράφεις ρωσικές σαλάτες, βρίζοντας και προκαλώντας. Το μόνο που αποδεικνύεις είναι το κομπλεξισμό σου και το ότι στην πραγματική σου ζωή είσαι προβληματικός.

Academic είπε...

εεεεεεεεεεεεεεέ

ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΣΑΣ ΓΡΑΦΕΤΑΙ
ΣΤΟ ΜΠΛΟΚ ΤΟΥΤΟ ΜΕ ΣΤΟΙΧΟΥΣ
ΠΑΡΑ ΝΑ ΣΥΡΝΕΤΕ ΟΜΑ
ΑΥΓΚΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ

ACAD είπε...

εεεεεεεεεεέ

ΤΣΟΥΚΚΑ ΜΟΥ ΦΥΛΑΕ ΛΕΦΤΑ
ΝΑ ΠΑΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΤΖΙ' ΑΨΕ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
ΔΚΥΟ ΜΕΤΡΑ ΜΙΑ ΛΑΜΠΑΔΑ

Ανώνυμος είπε...

Πε μας ρε Τολμών, το κειμενάκι του Αλκίνοου πού εκόλλαν σε τούτην τη συγκεκριμένη ανάρτηση;
Από το άρθρο του Τσούκα που αναφερόταν στον πρόεδρο και μετά πόσα απαξιωτικά για τον Τσούκα είπες και δεν είπες;
Τα αστεία αστεία φίλε μου αλλά ο χώρος που πρεσβεύεις δεν είναι αστείος...καταστροφικός είναι. Επιχειρήματα δεν έχει. Τα είπαμε όλα στο προεδρικό. Από τότε φυσικά έγιναν και άλλα ευτράπελα.
Χαίρεται

Ανώνυμος είπε...

Δεν ειμαι ο τολμών.
Το αστειο της υπόθεσης, μαλλον το τραγικό, είναι ότι ο αλκινοος έχει εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη για την κρίση στην ελλάδα από οτι ο τσούκκας.
Και εσύ θέλεις να μην γινεται αναφορά σ' αυτό. Νά το πρόβλημα. όσο για τα άλλα (τα: ηλίθιοι, βλάκες κλπ.) σου τα επιστρέφω ευχαρίστως, εκ μέρους όλων όσων σέβονται τη δημοκρατία. Αλλά ο δικός σας σεβασμός στη δημοκρατία είναι γνωστός...

Ανώνυμος είπε...

Δεν ειμαι ο τολμών.
Το αστειο της υπόθεσης, μαλλον το τραγικό, είναι ότι ο αλκινοος έχει εκ διαμέτρου αντίθετη άποψη για την κρίση στην ελλάδα από οτι ο τσούκκας.
Και εσύ θέλεις να μην γινεται αναφορά σ' αυτό. Νά το πρόβλημα. όσο για τα άλλα (τα: ηλίθιοι, βλάκες κλπ.) σου τα επιστρέφω ευχαρίστως, εκ μέρους όλων όσων σέβονται τη δημοκρατία. Αλλά ο δικός σας σεβασμός στη δημοκρατία είναι γνωστός...

Ανώνυμος είπε...

Διάβασε ξανά με προσοχή τι λεει ο τσούκκας για την κρίση και που την αποδίδει.
Διάβασε πως χαρακτηρίζει τον ελληνικό λαό και ποιούς γλύφει.
Ο άνθρωπος δεν έχει υπόθεση..

ο τολμων νικα είπε...

Εσύ δεν αξίζεις ιδιαίτερης σοβαρής ενασχόλησης, όμως για τον οποιονδήποτε που κοιτάζει σφαιρικά και όχι στατικά τη σφαίρα, στο e-rooster μπορεί να βρεί τις προηγούμενες αναρτήσεις του Χαρίδημου Τσούκκα με τις ανεκτίμητης αξίας αναλύσεις του για τη σημερινή Ελλάδα (όπου περίπου όλοι οι Έλληνες αξίζουν φτύσιμο ( αποκαλούνται μάλιστα μέχρι και σχιζοφρενείς) και ευτυχώς που τώρα υποτάχτηκαν στην Ευρώπη(!), οι ακαδημαικοί είναι "ανθρωπάκια" και ο μόνος αδιάφθορος και απόλυτος κριτής είναι ο λιποτάχτης ημίθεος των 7000 ευρώ! ), για να καταλάβει προς τι οι συγκρίσεις.
Εσένα προσωπικά δε σε ενδιαφέρει το δάσος, αλλά το δέντρο που γράφει πάνω "Χριστόφιας", δεν είναι έτσι ανόητε;
Εκεί βολεύει και τον Τσούκκα να κοιτάζετε και να τον δοξάζετε.
Αφού σας βρήκε βολικούς, γιατί να μη σας δουλέψει;
Για κακή του τύχη όμως πρόλαβε και δημοσιοποίησε μεγάλο μέρος του εγκεφάλου του πριν τη μεγάλη του "επανάσταση", αποδεικνύοντας την αρχαία ρήση "ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον".
Ο Τσούκκας δεν είναι αυτός που νομίσατε ότι είναι.
Ψάξτε μόνοι σας και θα καταλάβετε.

Ανώνυμος είπε...

Έχω μείνει άναυδος με την πειρατεία του μπλογκ του κ. Τσούκα από ορδές ατάκτων μετά από συγκεκριμένες αναρτήσεις που αφορούν τεκταινόμενα στην προσφιλή μου (και όλων μας) Κύπρο.
Κρίνοντας από το υπέρμετρο πάθος και την ετοιμόρροπη ορθογραφία, οι σχολιογράφοι είναι μάλλον νέοι. Δικαιολογώ, ως εκ τούτου, κάποιαν απειρία περί του τρόπου και του μέτρου της δημοκρατίας. Η δημοκρατία δεν είναι μαρμίτα που πέφτεις μέσα μικρός και σου μένει το χάρισμα σαν τον Οβελίξ. Είναι αμόνι σκληρό, πάνω στο οποίο σε σφυρηλατεί η ζωή και οι δυσκολίες της. Η δημοκρατία δεν είναι βολική συσκευασία δικαιωμάτων, αλλά βουνό υποχεώσεων και ευθυνών. Δημοκρατία δεν είναι να ωρύεσαι ανεξέλεγκτος, αλλά να σιωπάς αυτοπειθαρχούμενος.
Χαίρομαι που κάποιοι από τους σχολιογράφους παιδεύονται έντιμα αναζητώντας κάτι καλύτερο (αυτό που συχνά αποκαλούμε "αλήθεια"). Απόλαυσα τα περισσότερα από τα ποιηματάκια των εκ του προχείρου στιχοπλόκων (το ταλέντο υπάρχει και πρέπει να αναγνωρίζεται). Πλην όμως, με λυπεί που πολλοί δεν έχουν έγκαιρη συναίσθηση των ορίων, που δεν εννοούν να δώσουν τέλος στην κατάχρηση του μπλογκ ενός άλλου, που -στο κάτω κάτω- δεν ανοίγουν ένα δικό τους ιστολόγιο για να δουν τη γλύκα του να σε βρίζουν χυδαία άνθρωποι που ούτε σε ξέρουν, ούτε ενδιαφέρονται να σε μάθουν παρά μόνο να ξεδώσουν από ό,τι τους στενοχωρεί.

Αγαπητοί φίλοι, θα έχετε κι άλλες ευκαιρίες να αντικρούσετε τον κ. Τσούκα και τις απόψεις του. Προς το παρόν, συντηρείτε μια εικόνα αφηνιασμένου όχλου που βρίζει εκ του ασφαλούς όσο χυδαιότερα μπορεί, κάποιον που, αυτοπεριοριζόμενος, αρνείται να μετέλθει ανάλογων μεθόδων. Αυτό είναι, όχι μόνο αντιαισθητικό και αντιδημοκρατικό, αλλά ανέντιμο και άνανδρο. Απορώ πώς, παλληκάρια εσείς, δεν το καταλάβατε ήδη. Σας παρακαλώ να δώσετε ένα τέλος σε αυτή την κλιμακούμενη παράκρουση, ασκώντας την ύψιστη αρετή της δημοκρατίας: τον οικειοθελή αυτοπεριορισμό των ορμών.

Ανωνύμως, όπως συνηθίζεται,

Χ

ο τολμων νικα είπε...

Μα αγαπητέ "ανώνυμε" με την καταπληκτική ομοιότητα έκφρασης και γραφής με τους κ. Καλλίμαχο & Τσούκκα (υπεροπτικό υφάκι & απαξίωση των υπολοίπουν πλήν εκείνων που κοινώς γλείφουν), ποιός ορίζει τελικά το χαρακτήρα των blogs; Εσύ, ο κ. Χαρίδημος, ο κ. Τσούκκας, οι σχολιαστές; ποιός; Ή μήπως η σύνθεση της ανάρτησης και των σχολίων προσδιορίζουν και τον τελικό χαρακτήρα του blog;
Δε μπορώ να ισχυριστώ ότι με εκπλήσσουν οι ύβεις που εξαπολύεις προς κάποιους που αποκαλείς υβριστες!Αυτό είναι και η κατάληξη του οποιουδήποτε αδυνατεί να επιχειρηματολογήσει επί του συγκεκριμένου: μήπως μπορέσατε να ερμηνεύσετε ή ακόμη ψάχνετε άλλους ορισμούς για την ελληνική σχιζοφρένεια, τα ανθρωπάκια-πανεπιστημιακούς και όσα άλλα αχαρακτήριστα καταλογίζει ο εκλεκτός σας στους Έλληνες που έφτυσε και έφυγε, με χοντρό αντάλλαγμα;! Αυτά είναι, δυστυχώς,
απλές ελληνικές βρισιές.
Μήπως δεν έτυχε να διαβάσετε τις άλλες ομαδικές βρισιές εναντίον όσων δε συμφώνησαν με την υποκριτική του "επανάσταση";
Όταν λοιπόν μιλάτε για χυδαιολόγους υβριστές να είστε ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΙ. Και δυστυχώς για σας, ο πρώτος υβριστής έναντι ανθρώπων που δε γνωρίζει(και που τους κατατάσσει σε ομάδες!!), αλλά δυστυχώς έναντι του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ είναι ο Χαρίδημος Τσούκκας!

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΣ. Αυτό το υπέδειξα ξανά στον κ. Καλλίμαχο, ο οποίος αρκέστηκε σε υπεκφυγές και αόριστες παραπομπές σε βιβλιογραφίες, προσπαθώντας να τετραγωνίσει τον κύκλο.

Δυστυχώς όμως αγαπητέ κ. Καλλίμαχε, ο κύκλος θα παραμείνει κύκλος, όσο άβολο αυτό είναι για σας και τον κ. Τσούκκα.

Και γαι ακόμη μια φορά, προσπαθήστε, αν σας το επιτρέπει η
φιλελεύθερη σας διανόηση, να μιλάτε
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ.

Μπορείτε;

Ανώνυμος είπε...

Κάνε δικό σου μπλογκ αν είσαι μάγκας και τα λέμε εκεί. Συγκεκριμένα.

Χ

ο τολμων νικα είπε...

Μαγκιές έξω λεβέντη μου. Μπόρεις;
Να σου πω; Εν έσιεις τα κκότσια, για αυτό μείνε δαμέ να νιαουρίζεις άφοβα.

Ανώνυμος είπε...

Η κουφαμάρα είναι φαίνεται βασικό σύμπτωμα της ασθένειάς σου (η καταφυγή στη διάλεκτο προκειμένου να δείχνεις πιο άντρας σε εκείνους που κάνεις φιγούρα, είναι δευτερεύον).

Ξανά λοιπόν:

Κάνε δικό σου μπλογκ αν είσαι μάγκας και τα λέμε εκεί. Συγκεκριμένα.

Χ

ο τολμων νικα είπε...

Δυστυχώς και ο αυτισμός διακρίνεται εύκολα, παλληκαρά της φατσιής.

Ανώνυμος είπε...

Ρε μπαγάσα, πού το κατάλαβες ότι έφαγα φακή το μεσημέρι; Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις...

Αλλά το ερώτημα πλανάται αναπάντητο:

Θα κάνεις δικό σου μπλογκ αντρικό και τολμηρό ή θα συνεχίσεις να παρασιτείς κάνοντας από πάνω τον αρειμάνιο βαρύμαγκα που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του και τρομοκρατεί τους καημένους τους ίνοσεντ μπάιστάντερς που έτυχε να φάνε φακή;

Χ

ΥΓ: Να'σαι καλά ρε πέπη (που λένε στο χωριό μου). Μ' έκανες και γέλασα...

ο τολμων νικα είπε...

καλά ρε μάγκα, αφού έσιεις τόσην ανάγκη να κάμνεις τον παλληκαράν μεσ' τα μπλόκς, γιατί εν κάμνεις εσού δικό σου; Διότι εγιώ έμαθα να κάμνω το μάγκαν άμα έχω καρτσιή μου τον άλλον, εν θέλω την ασφάλεια που χρειάζεσαι εσού.

Μάγκα της φατσιής.

Ανώνυμος είπε...

Ζορίστηκες χρυσή μου; Γιατί βλέπω το γύρισες πάλι στη διάλεκτο...

Κοίτα, δεν χρειάζεται να γελοιοποιείσαι γιατί μετά δεν θα 'χει γούστο να μιλάμε. Όταν σε ρωτάει κάποιος τρεις φορές ένα απλό πράγμα κι εσύ δίνεις ολόκληρη παράσταση για να μην απαντήσεις, ε τότε δεν έχεις ιδέα από αθλητικό πνεύμα. Άντε μία να το γυρίσεις με πλάκα, άντε δύο να το αποφύγεις με χάρη, μετά δεν έχει νόημα. Έχεις χάσει τον πόντο.

Το 'χεις το ένστικτο, αλλά από τεχνική είσαι άστα να πάνε... τραγικά αυτοδίδακτος.

Καλή η παρέα σου, αλλά έχουμε και δουλειές (όσοι και για όσο ακόμα έχουμε στην Ελλαδίτσα).

Χ

ΥΓ: Σοβαρά τώρα, κάντο εκείνο το μπλογκ που λέγαμε και θα σου φέρω κόσμο.

ο τολμων νικα είπε...

Ατε κε Καλλίμαχε, σειρά σου τωρά να μας τα ψάλλεις για να μας πεις ότι κάμνουμεν κατάχρηση του μπλοκ, έκαμεν τη δουλειά ο βαλτός.

ο τολμων νικα είπε...

Αννεν τσιαι καλαμαράς να τον φέρουμεν τσιαι τούτον δακάτω
να μας σάσει με λαφαζανιές της αγγούρας..
Ε ποτσιείντους φίλους του Τσούκκα
που εσάσαν τσιαι την Ελλάδαν;

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν επιτέλους!!!
Εγώ είμαι Τολμών, αυτός που σε αποκαλεί ηλίθιο!!Το πετεινάρι που λαλείς. Έχει μέρες να σε βρίσω, είπα να κάνω αποτοξίνωση και αποσύρθηκα .Απίστευτο τούτο που έκαμες με τον Αλκίνοο. Και που το παίζεις φιλέλληνας. Εν έχει πιο μεγάλη ξεφτίλα για έναν Ακελικό, δήθεν αριστερό,ψευδοκύπριο.
Με χαρά είδα σήμερα πως βρέθηκαν άλλοι να σε κάμουν σύσκατο. Και επιτέλους εβρέθηκεν ακόμα ένας να σου ζητήσει να κάμεις το δικό σου Blog!! Ν΄αγιάσει το στόμα του.
Άτε πε μου τζιαι μένα για τα cornflakes τωρά,αντέχω το.

Red village είπε...

Αγαπητέ κε Τσουκκα Χ
Αγαπητέ Τολμών
πετηνάρι και πουλλαούα μου

εισηγούμαι να τελιώσουμε αυτό το παναϋρι γιατί πραγματικά ενόχλησε τον διαχειριστή.
Τα τσιαττιστά δίστιχα προσωπικά του τα αφιερώνω με το ελέυθερο να τα δημοσιέύση (γιατί όχι) φτανει να κάνει την καταλληλη παραπομπή στην πηγή (κάτι που τελευταία δεν συνηθίζεται πλεόν ο κλέψας του κλέψαντος)

Red village είπε...

Εεεεεεεεεεέ

ΤΣΟΥΚΚΑ ΜΟΥ ΕΒΑΡΕΘΗΚΑ
ΕΓΙΩ ΠΑΩ ΝΑ ΠΠΕΣΩ
ΤΖΙΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΠΑΡΕΞΗΓΕΙ
ΝΟΜΙΖΩ ΘΑ ΤΟΥ ΣΙΕΣΩ

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Τολμών

θα σου συνιστούσα να βρεις κάποια κορρούα να πηδήξεις και να ξεκαυλώσεις παλικάρι μου, γιατί το πολύ το τάκα τάκα στο πληκτρολόγιο κάνει το παιδί...
Παράλληλα θα ανοίξει το μυαλό σου και θα καταλάβεις ότι η ζωή είναι εκεί έξω!Και όχι μόνο αυτό!Μπορεί να γνωρίσεις και τον έρωτα, μετά ίσως ένας γάμος ποιος ξέρει...?
Δεν είναι κακό, αρκεί να το επιδιώξεις και θα δεις ότι ο τολμών όχι μόνο νικά αλλά και πηδά!

Φιλικά και με πολύ κατανόηση

Θ.Ασκητής

Ανώνυμος είπε...

Ελπίζω να δεις όνειρα
που να ΄ναι εφιάλτες
να σε τσιλλά το πάπλωμα
να ππέφτεις με τις κλάτσες
να δεις το μάστρον σου ξανά
μόνον να τριγυρίζει
να τον φιλά ο Έρογλου
τζιαι τζείνος να χαμογελά
τζιαι ούλλο να σφυρίζει
τζιαι σαν σφυρά ανέμελος
να έρτει να τον πάρει
τζιαι να τον πάρει μακριά
ο χάρος, παλικάρι!
Ολέ

Ανώνυμος είπε...

Θ. Ασκητή
είσαι κορυφή!

ο τολμων πηδα είπε...

Γιατρέ με έσωσες!

ανώνυμος όπως όλοι είπε...

Συνασπισμός αντι- τολμών;;

Τόσο πολύ σας έκατσε στο στομάχι ο τολμών που συνασπιστήκατε για να τον βρίσετε; Διότι αντι-επιχειρήματα δε βλέπω.
Ο φανατισμός σας σας έκανε όλους μια κοπριά!


Τελικά είστε για κλάματα!!!

ανώνυμος όπως όλοι είπε...

και από ότι βλέπω εισάξατε και όμορες δυνάμεις.

Ελληνικής απροσδιορίστου μαλακίας!

Η γαρνιτούρα της κοπριάς σας.

Να ζήσετε!

ο τολμων νικα είπε...

Χαράς την τυχη,τόσοι Ελληνες αδελφοί, εμείς εππέσαμεν πας σε αδελφή..τόσα πράματα εν τον εσυγκινήσαν, το μόνο που τον ενδιαφέρει εν η στύση μου!

Ανώνυμος είπε...

΄Αργησες ν΄άπαντήσεις έχασες!!! Ήταν πάντως ξεκαρδιστικός!

ο τολμων νικα είπε...

σπουδαίο του χιούμορ της αδελφότητας σας..φέρτε τσιαι άλλες κουνιστές κάτω να διασκεδάζουμε!

Ανώνυμος είπε...

Ρατσιστή!!! Διασκεδάζεις με την ομοφιλοφιλία;;

Ανώνυμος είπε...

Eίπε και ο αριστερός,πρώην πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Βασιλείου τη γνώμη του για την κρίση στην Ελλάδα. Είπε πως οι ελληνικές κυβερνήσεις φταίνε για την κατάντια του κράτους, να μην κατηγορούμε πάντα τους άλλους.
Και ΄γω αυτό πιστεύω, οι άλλοι απλώς βρήκαν και κάνουν...
Τώρα θα κατηγορήσετε και τον κ.Βασιλείου;

paragrafos είπε...

Η ομοφοβία είναι μορφή ωμού ρατσισμού.

Μάλιστα οι πιο συνεπείς ομοφοβικοί ρατσιστές βρίσκονται στα δύο άκρα της πολιτικής ζωής.

Τα φασιστικά καθεστώτα εδίωκαν απεινώς τους ομοφυλοφίλους. Μάλιστα ο Χίλτερ (αν τα S.A., δηλαδή η αρχική του πολιτοφυλακή αποτελούνται από ομοφυλοφίλους - τους οποίους ξεπάστρεψε στη "Νύχτα των μεγάλων μαχαιριών") εν τέλει θα συγκεντρώσει όλους του καταγεγραμμένους γερμανούς ομοφυλοφίλους (περί τις 90 χιλιάδες ψυχές) και θα τους θέσει το ερώτημα αν θέλουν να γίνουν πειραματόζωα ή να πάνε από εκεί που ήλθαν...

Τελικά, από τους κατατρεγμένους γερμανούς ομοφυλοφίλους επιβίωσαν μόνο 15 χιλιάδες ψυχές και είναι κρίμα που μόλις πρις τρία χρόνια ενεγέρθη μνημείο υπέρ των ομοφυλοφίλων/θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας. (Τόσα χρόνια οι Γερμανοί εκώφευανα)

Το ίδιο όμως ρατσιστικά σε βάρος των ομοφυλοφίλων ήταν και όλα τα κομμουνιστικά καθεστώτα όπως είναι και τα θεοκρατικά/ισλαμικά. Δυστυχώς, όμως, οι Ρώσοι ομοφυλόφιλοι δεν βρήκαν τον δικό τους Σολζενίτσιν. Ακόμη και ο Βαρλαάμ Σαλαμόφ, στις δυο χιλιάδες σελίδες των ιστοριών του από την Κολυμά, δεν βρήκε ούτε ένα δάκρυ για τα θύματα της σταλινικής ομοφοβίας, παρά το γεγονός ότι αναφέρεται στους κακοποιημένους ομοφυλοφίλους από τα "καθάρματα" δηλαδή τους σταλινοποινικούς...

Ευτυχώς, αυτοί οι καιροί πέρασαν. Η ομοφοβία θεωρείται πλέον απαράδεκτη ρατσιστική συμπεριφορά, όχι απλώς επικριτέα, αλλά και ποινικά κολάσιμη (κυρίως στις δημοκρατικές κοινωνίες).

Με εκτίμηση,
Κωνσταντίνος Καλλίμαχος

ο τολμών νικά είπε...

Ρε παιδιά ηρεμήστε, ούτε εμένα με απασχολούν οι σεξουαλικές προτιμήσεις του κάθε τυχάρπαστο., Χρειάζετε να δηλώνετε σύσσωμοι ότι ο προηγούμενος καλαμαράς που ειρωνεύεται την κυπριακή διάλεχτο
και ταυτόχρονα κάνει σεξιστικά σχόλια είναι ομοφιλόφυλος;

Εξ άλλου μπορεί να μη θέλει να το δηλώνει ο άνθρωπος.

Εγώ απλά συνέχισα την πλάκα που άρχισε ο ίδιος.

Θα ήταν πιο σωστό εκ μέρους σας να πείτε ότι όποιος ζει σε γυάλινο σπίτι δεν είναι έξυπνο να ρίχνει πέτρες.

Απλά και ψύχραιμα.

Gklavopoulos Evangelos είπε...

κ.Τσούκα συμφωνώ απόλυτα με το περιεχόμενο της επόμενης ανάρτησης σας σχετικά με τις ύβρεις που δέχεστε επειδή χαλάσατε την ησυχία κάποιων. Ο κακός ΈΛληνας δυστυχώς είναι όπως περιγράφεται στο μπλογκ http://konidaris.blogspot.com/ και στην ανάρτηση ξέρεις ποι΄ςο είμαι εγώ

ο τολμων νικα είπε...

Μέσα στο εύκολο καταφύγιο του αυτισμού έχει επιλεξει να κάνει τον απολογισμό της υφιστάμενης ανάρτησης ο αναρτών: κεντρική κατάληξη, η συνήθης..παραπονιάρικη γκρίνια για τις βρισιές που δέχεται.
Κανένα σχόλιο, ούτε για τις προηγούμενες ανα-δημοσιευμένες δικές του εκφράσεις απαξίωσης έναντι του κοινού Έλληνα και των Ελλήνων ακαδημαικών, ούτε για τις βρισιές έναντι των επικριτών του! Ασφαλέστατα, αφού αυτό του υποδεικνύει η υπερ-ακαδημαική του συνείδηση, που στέλνει στο πυρ το εξότερον εκτός των άλλων, και τους υπόλοιπους Έλληνες συναδέλφους του, ακαδημαικούς!(βλ. e-roster.gr)
Χρησιμοποιώντας απλά μαθηματικά βλέπουμε, παραδόξως και αντιστρόφως ως προς τις εκτιμήσεις του αναρτόντα, ότι η τρομερή πλειοψηφία του "αφηνιασμένου όχλου", όπως τον αποκαλεί, περιέργως αυτόν προσπαθεί να στηρίξει, χρησιμοποιώντας ανάλογες βρισιές που χρησιμοποιεί και ο πρώτος διδάξας, δηλ. ο ίδιος ο ανάρτων, σε προηγούμενη ανάρτηση που χαρακτήριζε απαξιωτικά ομάδες ανθρώπων που δε γνωρίζει!

Η συνείδηση του, που τόσο μας έχει προβληθεί, τού υπέδειξε να καταλήξει σε ένα μεγάλο ψέμα!

Να μας ζήσει!!

Ανώνυμος είπε...

Καιρός ήταν κ. Τσούκα... Οι μπαχαλάκηδες να ανοίξουνε δικό τους μπλοκ και να γαυγίζουνε μόνοι τους.

ανώνυμος όπως όλοι είπε...

..και στον άλλο κόσμο οι αυτιστικοί!