Στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, αποφάσισα να είμαι υποψήφιος στην Ευρυτανία με το Ποτάμι και ζητώ να με στηρίξεις με την ψήφο σου.
Ποιόν θα ψηφίσεις είναι δική σου υπόθεση. Δες τα βιογραφικά των υποψηφίων, ανάτρεξε στην προσωπική τους διαδρομή, διάβασε τι γράφουν, άκου πώς μιλάνε και βγάλε τα συμπεράσματά σου.
Από τη μεριά μου ένα πράγμα σου ζητώ: ό,τι κι αν αποφασίσεις, φέρε στο μυαλό σου τα παιδιά και τα εγγόνια σου. Τους κληροδοτείς μια χρεοκοπημένη χώρα και η χρεοκοπία δεν είναι φυσικό φαινόμενο, δεν είναι σεισμός ή τσουνάμι! Τη χρεοκοπία τη δημιουργήσαμε όλοι εμείς!
Αναρωτήσου σε τι χώρα θέλεις να ζουν τα παιδιά σου, τι κάνεις εσύ για να υπάρχει αυτή η χώρα, και τι θα κάνεις από ΄δω και πέρα. Προσπάθησε να απαντήσεις όσο πιο έντιμα μπορείς στα εξής:
- Τι θα μπορούσα εγώ, ο απλός άνθρωπος, να είχα κάνει διαφορετικά στο παρελθόν, ώστε να μη ζω τώρα σε μια πτωχευμένη χώρα;
- Τι μπορώ να κάνω τώρα για να ανακτήσω την αξιοπρέπειά μου (ηθικά και οικονομικά), αυτή που έχασα συντασσόμενος με τους φαύλους πολιτικάντηδες;
- Σε τι κοινωνία θέλω να ζήσουν τα παιδιά μου; Τι κάνω εγώ για να δω την κοινωνία που επιθυμώ;
- Μην αφήσεις αυτή την ευκαιρία να πάει χαμένη! Αν δεν κάνουμε τώρα το βήμα για να αλλάξουμε την πτωχευμένη χώρα μας, πότε θα το κάνουμε;
- Μη πεις, «μια ψήφος δεν θα κάνει τη διαφορά» ή «όλοι ίδιοι είναι». Η ψήφος δεν είναι μια μονάδα μόνο – έχει και ηθική βαρύτητα. Κάνοντας επιλογές με βάση τη συνείδησή μας (όχι το μικροσυμφέροντά μας) ανακτούμε τη χαμένη αξιοπρέπεια, αυτή που αναγκαστήκαμε να θυσιάσουμε στο παρελθόν.
- Αναζήτησε τους διαφορετικούς. Είτε το θέλεις, είτε όχι, η πολιτική καθορίζει τη ζωή σου. Τα τελευταία έξι χρόνια το έχεις διαπιστώσει. Μην αφήνεις τη λήψη αποφάσεων που επηρεάζουν τη ζωή σου και τη ζωή των παιδιών σου σε ιδιοτελείς πολιτικάντηδες, ανθρώπους του κομματικού σωλήνα και ανεύθυνους λαϊκιστές.
- Έχεις ευθύνη για την ποιότητα της ζωής σου. Η ζωή σου εξαρτάται από την ποιότητα της κοινωνίας στην οποία ζεις. Κάνε την επιλογή σου με λογισμό και συναίσθημα, αντικρίζοντας την πραγματικότητα που βιώνεις και οραματιζόμενος τη χώρα στην οποία θα ήθελες να ζεις.
Αν όχι τώρα πότε;
24 σχόλια:
Καλή επιτυχία στο ποτάμι και σε σας προσωπικά κ. Τσούκα..!
Αξιότιμε κ. ΤΣΟΥΚΑ
Συγχαρητήρια για την υποψηφιότητα, αλλά και για το βαθύ ρίσκο που παίρνετε κινδυνεύοντας να μη εκλεγείτε, κάτω από την ομπρέλα του Ποταμιού, σε μια μονοεδρική εκλογική περιφέρεια.
Χρειαζόμαστε τέτοιους άνδρες και με τέτοια παιδεία στο Ελληνικό Κοινοβούλιο το οποίο είναι γεμάτο από πρωθύστερους.
Προσωπικά πιστεύω ότι σε ένα μεγαλύτερο πολιτικό σχηματισμό θα μπορούσατε να προσφέρετε τα μέγιστα.
Καλή επιτυχία ….
Σας στηρίζω a priori …
Αλέξανδρος ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΣ
Θα χαρώ πολύ αν εκλεγείτε κ. Τσούκα και ελπίζω να συνεχίσετε να γράφετε εδώ. Το προεκλογικό σας φυλλάδιο με ενέπνευσε /ενθουσίασε και ελπίζω να το διαβάσουν πολλοί κυρίως για δικό τους ξεμπέρδεμα (disillusion). Καλή επιτυχία!
ΓΣ
Κύριε Τσούκα το 2009 είσασταν με τη Δράση. Τώρα με το Ποτάμι; Τί σχέση έχουν αυτοί οι δύο; Εκτός και αν (κατά τη γνώμη σας) ο φιλελευθερισμός σήμερα αντιπροσωπεύεται από το Ποτάμι. Αν είναι έτσι τοτε θα πρέπει να μεταναστεύσουμε ομαδικώς.
Και εγω χαρηκα για την υποψηφιοτητα σας και για την επιλογη σας στο Ποταμι.
Οταν καποιος κανει κατι συνειδητα, επειδη το θελει και το πιστευει, τοτε δεν υπαρχει ρισκο.
Ολα θα πανε καλα
Αγαπητέ Χάρη,
Σε συγχαίρω για την τόλμη σου και την επιλογή σου να ξαναεκτεθείς στον στίβο της πολιτικής.
Συμφωνώ με τον Alexandros Tsigaridas πως άνθρωποι σαν κι εσένα χρειάζονται οπωσδήποτε στο κοινοβούλιο.
@Panos Konstantinidis "Αν είναι έτσι τοτε θα πρέπει να μεταναστεύσουμε ομαδικώς."
Να μεταναστεύσουμε για πού, φίλε Πάνο; Καλή είναι η αγνότης των -ισμών, αλλά έλα που η αγνή, φιλελεύθερη Δράση (και ό,τι άλλο φιλελεύθερο) δεν κατάφερε ποτέ να δονήσει τις καρδιές επαρκούς αριθμού ψηφοφόρων.
Το Ποτάμι έχει υιοθετήσει, με ειλικρίνεια κατά τη γνώμη μου, στοιχεία της φιλελεύθερης ατζέντας και φαίνεται ότι μπαίνει στη Βουλή. Ας το ψηφίσουμε για να δούμε και πόσα απίδια βάζει ο σάκος στ' αλήθεια.
-Χ
Φίλε ανώνυμε αν Το Ποτάμι αυτή τη στιγμή αντιπροσωπεύει τον φιλελευθερισμό στην Ελλάδα τότε πραγματικώς δε βλέπω ελπίδα για τη χώρα.
Θυμάμαι πριν τις ευρωεκλογές διακήρυττε διαπρυσίως "πολιτικη χωρίς κομματικό παρελθόν", πού πήγε σήμερα αυτή η δέσμευση; Αν άρχισε έτσι δεν το βλέπω να τηρεί τις υπόλοιπες δεσμεύσεις του έτσι και μπει στη Βουλή.
Υγ. Το ότι η Δράση και τα άλλα φιλελεύθερα σχήματα δε δόνησαν ποτέ τις καρδιές των ψηφοφόρων δε σημαίνει ότι θα πρέπει να ψηφίσουμε κάτι κατά της συνείδησής μας.
Αγαπητέ Χάρη,
Σου εύχομαι καλή επιτυχία στην προσπάθειά σου να διεκδικήσεις την εκλογή σου στην πατρίδα σου την Ευρυτανία! Ελπίζω να τα καταφέρεις!
Μανώλης Γκ.
κ. Τσούκα σας εύχομαι καλή επιτυχία στον νέο σας αγώνα. Πιστεύω ότι η είδηση της εκλογή σας, ανεξάρτητα από τις πολιτικές πεποιθήσεις του καθενός, θα ακουστεί ευχάριστα.
Θα ήθελα να σας θέσω το ερώτημα σχετικά με το τζαμί που προγραμματίζεται να χτιστεί στην Αθήνα και τους κινδύνους από το κύμα των μουσουλμάνων τόσο στη χώρα μας όσο και την Ευρώπη. Το ερώτημα είχε ειπωθεί και σε παλαιότερο άρθρο σας και δεν είχα λάβει απάντηση. Νομίζω ότι η άποψη σας αυτή τη φορά έχει μεγαλύτερη βαρύτητα.
Σας ευχαριστώ Δ.Φ.
Συγγνώμη για την αργοπορία να απαντήσω. Οι υποχρεώσεις είναι πολλές.
Ευχαριστώ θερμά για τα καλά λόγια. Μου δίνουν κουράγιο.
Αναφορικά με τη Δράση, ναι την υποστήριξα το 2009 ως το μόνο διαθέσιμο μεταρρυθμιστικό κόμμα εκείνη την περίοδο. Έλεγε σωστά πράγματα, τα οποία, δυστυχώς, δεν βρήκαν απήχηση. Συμφωνούσα με τον πολιτικό φιλελευθερισμό της Δ αλλά ήθελα μια μεγαλύτερη σοσιαλδημοκρατική ευαισθησία. Σε κάθε περίπτωση, θεωρώ ότι ο πολιτικός φιλελευθερισμός της Δ σήμερα εκπροσωπείται πολύ καλά από το Ποτάμι. Επιπλέον, το Π συγκεράζει τον πολιτικό φιλελευθερισμό με τις σοσιαλδημοκρατικές αξίες, το οποίο είναι σημαντικό για μένα.
@ΔΦ
Για να γίνουν κατανοητά τα όσα θα πω παρακάτω, είναι σημαντικό να ξέρετε τι άνθρωπος είμαι.
Πιστεύω στον πολιτικό φιλελευθερισμό που συναντάμε στις νεωτερικές κοινωνίες, στο κοσμικό κράτος και στο σεβασμό της διαφορετικότητας. Συγχρόνως πιστεύω στις ορθόδοξες χριστιανικές αξίες όχι τόσο επειδή μεγάλωσα με αυτές όσο γιατί δίνουν νόημα στη ζωή μου. Από την αρχαία ελληνική φιλοσοφία κρατώ το «γνώθι σαυτόν» και από τη χριστιανική μεταφυσική το «αγαπάτε αλλήλους» και το «ο Θεός αγάπη εστί». Εμπνέομαι από το παράδειγμα του Αριστείδη Οικονόμου, δικαστή, πανεπιστημιακού δασκάλου και βουλευτή του 19ου αιώνα, ο οποίος ευχόταν τα παιδιά του να γίνουν καλοί πολίτες και καλοί χριστιανοί.
Στο θέμα μας τώρα. Έχω τη γνώμη ότι η ελληνική πολιτεία πρέπει να τιμήσει τη υπογραφή της και να εφαρμόσει το νόμο περί δημιουργίας τεμένους στην Αττική που ομόφωνα ψήφισε η Βουλή. Όπως εγώ στο εξωτερικό θέλω να έχω χώρο λατρείας της πίστης μου, έτσι θέλω οι μουσουλμάνοι (και όποιοι άλλοι) συνάνθρωποί μου να έχουν τον δικό τους. Και ως χριστιανός και ως πολιτικά φιλελεύθερος, μου είναι αδιανόητο να στερήσω από έναν συνάνθρωπό μου να έχει το δικό του λατρευτικό χώρο. Θα ήταν αντίθετο σε ότι πιστεύω.
Προσέξετε όμως. Δεν είμαι αφελής. Ξέρω ότι τα τζαμιά ενδέχεται να γίνουν φυτώρια εξτρεμιστών και ισλαμοφασιστών. Γι αυτό θεωρώ ότι όποιος παρακινεί άλλους στη βία (όπως κάνουν μερικοί ιμάμηδες στην Αγγλία) ή ασκεί βία πρέπει να υφίσταται τις συνέπειες του νόμου. Το ενδεχόμενο αυτό, όμως, δεν με κάνει να θέλω να στερήσω το χώρο λατρείας από την πλειονότητα των ειρηνικών συνανθρώπων μου που πιστεύουν στον Θεό τους. Κάτι τέτοιο θα ήταν και λογικό σφάλμα και αντιχριστιανικό και ανελεύθερο. Με άλλα λόγια, θέλω ένα ισχυρό κράτος που θα εφαρμόζει το νόμο και θέλω, συγχρόνως, ένα ανεξίθρησκο κράτος που θα αναγνωρίζει τη διαφορετική πίστη των κατοίκων της χώρας. Ξέρω ότι προκύπτουν εντάσεις αλλά αυτή είναι η πρόκληση για μια ελεύθερη κοινωνία: και να διευκολύνει τις συνειδησιακές/μεταφυσικές/θρησκευτικές πεποιθήσεις των μελών της και να προστατεύσει το φιλελεύθερο τρόπο ζωής της.
Συμφωνώ απολύτως, αλλά δεν νομίζω ότι είμαστε έτοιμοι για τζαμιά. Όχι πριν αποκτήσουμε στοιχειωδώς σοβαρό (ή, έστω, λιγότερο γελοίο) κράτος.
-Χ
Καλή επιτυχία! Η εκλόγη σας θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια μεγάλη αλλαγή στη Βουλή. Ουσία και όχι ξύλινη γλώσσα. Πραγματική επανάσταση. Μακάρι!
κ. Τσούκα θα μπορούσατε να διευκρινίσετε αν είστε χριστιανός (πιστεύετε στα δόγματα του χριστιανισμού) ή είστε απλά πολιτισμικός χριστιανός. Είναι μια πλευρά που θα με ενδιέφερε γιατί νομίζω ότι έμμεσα επηρεάζει τον πολιτικό βίο.
Αμφιταλαντευόμενος πολίτης
Δεν είμαι απλά πολιτισμικός χριστιανός (δηλαδή να έχω μεγαλώσει σε χριστιανική οικογένεια και να ακολουθώ τις πολιτισμικές συμβάσεις μιας χριστιανικής κοινωνίας) αλλά μεταφυσικά χριστιανός - πιστεύω στο χριστιανικό δόγμα. Κατά τούτο, είμαι χριστιανός απο επιλογή, όχι από σύμβαση.
Η διανοητική/υπαρξιακή πρόκληση για μένα είναι να συγκεράσω τη χριστιανική πνευματικότητα με τη νεωτερική προσήλωση στον ορθό λόγο. Πρόκειται για μια γόνιμη διαφορά των δύο, η οποία ταλάνισε μερικούς από τους μεγαλύτερους επιστήμονες της ανθρωπότητας (π.χ. Δαρβίνος, Νεύτων, Μπορ, Αϊνσταϊν, κ.α.). Αυτή η διαφορά με κρατά νοητικά/μεταφυσικά ενεργό. Εμπνέομαι απο το παράδειγμα διακεκριμένων φιλοσόφων και στοχαστών, όπως ο William James, ο Alasdair MacIntyre και ο Charles Taylor, των οποίων το φιλοσοφικό έργο διαπερνάται από τη χριστιανική πίστη (καθολική στην περίπτωσή τους), αλλά και άλλων, λιγότερο γνωστών φιλοσόφων, συνδεδεμένων με το Process theology & philosophy, radical orthodoxy, apophatic theology, θεολογία του προσώπου, κλπ).
Μια και η συζήτηση στράφηκε σε τέτοια θέματα, θάθελα να πω ότι ο δικός μου χριστιανισμός δεν έχει σχέση (δεν θέλω να έχει σχέση) με τον χριστιανισμό που μετατρέπεται σε ιδεολογικό κάλυμμα ιδιοτελών εξουσιαστών, τον χριστιανισμό που υπηρετεί τους ισχυρούς και λειτουργεί ως θρησκευτικό ηρεμιστικό/παραμυθία για τους πολλούς. Θυμάμαι πάντα μια υπέροχη διάλεξη του π. Δοσιθέου (νυν Ηγούμενου στην Ι.Μ. Τατάρνης) στο Καρπενήσι, πριν από 30 χρόνια (ήμουν φοιτητής), παραμονές Χριστουγέννων, με θέμα «Ακίνδυνος ή Επικίνδυνος Χριστός;». Ο δικός μου ο Χριστός είναι «επικίνδυνος» – επικίνδυνος για τα κρατούντα ήθη εξουσιαστικής υποκρισίας, καταναλωτικής αποχαύνωσης, άλογης υποταγής στους ισχυρούς, αναλγησίας στον ανθρώπινο πόνο, επανάπαυσης σε βολικές/αυτοεξυπηρετικές βεβαιότητες.Ο "επικίνδυνος Χριστός" είνα μια διαρκής πρόκληση, μια διαρκής όχληση της συνείδησης κι ένα κάλεσμα ελευθερίας - υπέρβασης σχημάτων, συμβάσεων και ειδώλων. Παραδόξως, κατανόησα καλύτερα τον "επικίνδυνο Χριστό" από τα γραπτά ενός μη χριστιανού - του Εριχ Φρομ (ιδιαίτερα το βιβλίο "Να έχεις ή να είσαι;").
Στα νιάτα μου πίστευα ότι χρειαζόμουν ιδεολογικό υπόβαθρο (συνήθως μαρξιστικής εμπνεύσεως) για τις σοσιαλδημοκρατικές μου πολιτικές πεποιθήσεις. Τώρα, μεσήλιξ πλέον, ξέρω ότι δεν χρειάζομαι τίποτε περισσότερο από το «Ο Θεός αγάπη εστί» και το «μείζων δε τούτων η αγάπη». Με πολιτικούς όρους, πιστεύω έντονα στα συλλογικά δημόσια αγαθά, στο κοινωνικό κράτος, στις ίσες ευκαιρίες, στην αλληλεγγύη στον αδύναμο, και στο διαρκή διάλογο με την ετερότητα. Αυτά αυτά για μένα ορίζουν την ευπρεπή κοινωνία.
Τι δουλειά έχεις εσύ "χριστιανέ" Τσούκα με το μηδενιστικό βούρκο συγγνώμη ποτάμι ήθελα να πω;
Λίγοι πολιτικοί θα τολμούσαν να εκτεθούν σε τέτοιο βάθος. Διαφωνώ σε πολλά στοιχεία από την απάντηση, αλλά εκτιμώ το ανθεκτικό γνωστικό και ηθικό υπόβαθρο που για να δημιουργηθεί χρεάζεται σκληρή δια βίου εργασία.
Επειδή το επίπεδο της συλλογικής ευφυίας της Βουλής συχνά φανερώνει απουσία "νεοφλοιού", νομίζω ότι είστε κατάλληλος για την έναρξη δημιουργίας του.
Αμφιταλαντευόμενος
Αξιότιμε κ.ΤΣΟΥΚΑ
Η έννοια της αυθόρμητης τάξης δεν σας άφησε ανεπηρέαστο ,είναι ξεκάθαρο λοιπόν πως και εδώ η αυθόρμητη τάξη αποσκοπεί στην επίτευξη των ατομικών συμφερόντων σας . Η επιδίωξη του ατομικού συμφέροντος δεν συνεπάγεται κοινωνικό όφελος,ο μεθοδολογικός ατομικισμός σας φαίνεται ξεκάθαρα.Μπράβο που είστε χριστιανός αλλά τον κόσμο τον ενδιαφέρει να είστε ορθόδοξος.με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Καλή επιτυχία στην εκλογές
Υπάρχει κάποιο άλμα στο συλλογισμό σου αγαπητέ ανώνυμε του προηγούμενου σχολίου.
Πώς από την αυθόρμητη τάξη καταλήγεις στα ατομικά συμφέροντα;
Νομίζω ότι ο Τσούκας με εξαιρετική συγκρότηση επιχειρημάτων (ασυνήθιστη για τα ελληνικά δεδομένα) καταλήγει να υιοθετεί το κοινωνικό κράτος, τις ίσες ευκαιρίες, την αλληλεγγύη στον αδύναμο κλπ
Αμφιταλαντ
Αξιότιμε κε Τσούκα
Σας παρακολουθώ εδώ και κάποια χρόνια (νομίζω ότι έχω όλα τα ελληνικά βιβλία που γράψατε και επιμεληθήκατε) και οφείλω να ομολογήσω ότι μου προκάλεσε εντύπωση η υποψηφιότητά σας στην ελληνική πολιτική σκηνή!
Εννοείται ότι σέβομαι απολύτως το δικαίωμά σας σε αυτή σας την επιλογή και σας εύχομαι καλή επιτυχία. Δυστυχώς όμως, αδυνατώ να κατανοήσω την επιλογή σας.
Περισσότερο μάλιστα εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός ότι ενταχθήκατε στο ΠΟΤΑΜΙ. Ένα κόμμα που αφού άκουσα ορισμένους υποψηφίους του αλλά και τον ιδρυτή του, κατέληξα ότι βρίσκεται δεξιότερα της ΝΔ.
Πέραν τούτου όμως, θα ήθελα να καταλάβω πως οι απόψεις σας για την αξιοκρατία και οι εξαιρετικές σπουδές και ικανότητές σας, συντονίστηκαν με τον κο Θεοδωράκη. Τον αποδέχεστε για επικεφαλής σας, για ηγέτη ο οποίος αύριο, ενδεχομένως, θα σας ορίσει που θα εργαστείτε; Επιπλέον, το συγκεκριμένο κόμμα πληροί τις δικές σας πολιτικές προϋποθέσεις, τα προσωπικά σας standards για τη συμμετοχή σας σε αυτό (π.χ. διαφάνεια χρηματοδοτών, έλλειψη διαπλοκής, ικανότητα λοιπών στελεχών κ.ο.κ.); Δεν σας ενοχλεί το γεγονός ότι η προώθηση και προβολή του κου Θοεδωράκη από τα ΜΜΕ, αν και το κόμμα του δεν μετέχει στη Βουλή (και συνεπώς δεν εκπροσωπεί κανέναν), ήταν μονόπλευρη; Δεν ενοχλεί τις προσωπικές σας θέσεις ίσης μεταχείρισης το γεγονός αυτό, αφού άλλα κόμματα που βρίσκονται στην ίδια μοίρα δεν έτυχαν της ίδιας προβολής;
Τι να πω; Δεν σας κρύβω ότι ανεξάρτητα από το γεγονός ότι με θλίβει η υποψηφιότητά σας, καθότι τη θεωρώ μία άστοχη ενέργεια ενός ικανού και ελεύθερου ανθρώπου, εγώ θα συνεχίσω να παρακολουθώ την επιστημονική σας αρθρογραφία (όχι την πολιτική).
Χρήστος, Ξάνθη
Κύριε Τσούκα,
Αφού καταφέρατε να παντρέψετε τα εξορισμού αντίθετα (ορθολογισμός και χριστιανισμός), το πάντρεμα φιλε-"ελευθερισμού" με τον ορθολογισμό μοιάζει μικρό κατόρθωμα.
Συγχαρητήρια και για τα δύο
Τελικά, δύο είναι τα γεγονότα στην ζωή του ανθρώπου τον οποίο στέλνουν σούμπιτο στα γαλανά νερά του Μυστικισμού: το ένα είναι όταν πλησιάσει ο άνθρωπος αρκετά στις πύλες του παραδείσου ή τα καζάνια της κολάσεως. Το δεύτερο είναι όταν κατεβαίνει κανείς υποψήφιος σε εκλογές.
Ευχαριστώ για την φιλοξενία!
υγ-Αν λες πως είσαι και Χριστιανός και ορθολογιστής, μάλλον δεν είσαι ούτε το ένα ούτε το άλλο.
@Περαστικός
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Διαφωνώ με τις πολιτικές σας εκτιμήσεις. Δεν έχω πολύ χρόνο τώρα, αλλά θα πω μόνο ότι αν είχα δει ή διαιασθανθεί κάτι επιλήψιμο στο Π δεν θάμουν μαζί του. Δεν έχω καμμία ανάγκη να ανήκω σε κανένα κόμμα. Εμπιστεύομαι τον Θεοδωράκη και τις προθέσεις του για τη δημιουργία ένος καινούριου, άφθαρτου κόμματος του προοδευτικού κέντρου.
Οχι ότι δεν υπάρχουν καιροσκόποι και στο Π, αλλά υπερτερούν οι άξιοι άνθρωποι της προσφοράς. Προτιμώ να βλέπω τη μεγάλη εικόνα, όχι τις επιμέρους ρυτίδες.
@Ανωνυμος
Αντιπαρέρχομαι την ειρωνεία και τον κυνισμό του ανώνυμου ξερολισμού. Το θέμα ορθολογισμού και χριστανισμού είναι παμπάλαιο και άκρως ενδιαφέρον. Μπορώ να σας συστήσω σχετικη βιβλιογραφία αν θέλετε.
Αν αφήοσυμε τις ειρωνίες του "ανώνυμου" στην ακρη και επικεντρωθούμε στην ουσία του μηνύματός του θα δούμε ότι δεν έχει άδικο. Χριστιανισμός και ορθολογισμός ακούγονται αστεία στην ίδια πρόταση.
Δημοσίευση σχολίου