Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2007

Η αμοραλιστική νομενκλατούρα


Δεν χρειάζεται να έχει διαβάσει κανείς τα Ηθικά Νικομάχεια του Αριστοτέλη για να καταλάβει τη βαρύνουσα σημασία που έχει ο χαρακτήρας των ηγετών στην πολιτική. Είναι κοινή λογική. Ο χαρακτήρας είναι σημαντική προϋπόθεση της πολιτικής ηγεσίας γιατί η πολιτική διαπερνάται από αβεβαιότητα και αλληλοσυγκρουόμενες προτεραιότητες. Η κρίση του λήπτη αποφάσεων είναι το σημαντικότερο εργαλείο διαμόρφωσης πολιτικής, και η κρίση είναι συνάρτηση, κυρίως, του χαρακτήρα. Ο άπληστος ή υπέρμετρα φιλόδοξος ηγέτης λ.χ. καθιστά τις επιθυμίες του το μέτρο των αποφάσεών του, χωρίς να πολυενδιαφέρεται για τη νομιμότητα, τη συλλογικότητα, ή για τις επιθυμίες των άλλων ανθρώπων. Στην κορυφή των προτεραιοτήτων του είναι το συμφέρον του (προσωπικό, συντεχνιακό, ή κομματικό), όχι το κοινό καλό.

Το θέμα που δημιουργήθηκε σχετικά με το συνταγματικό κώλυμα της υπερνομάρχου Αθηνών-Πειραιώς κυρίας Φ. Γεννηματά να κατέλθει υποψήφια βουλευτής Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ είναι περισσότερο σημαντική απ΄ ότι νομίζουμε. Προδίδει κάτι από το χαρακτήρα της κυρίας αλλά και του προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Γ. Παπανδρέου. Ως γνωστόν, το συνταγματικό κώλυμα της υπερνομάρχου δεν θεωρήθηκε εμπόδιο, ούτε από την ίδια ούτε από τον αρχηγό της, για την είσοδό της στο Κοινοβούλιο, εξασφαλίζοντας μάλιστα την πρώτη θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του κόμματός της!

Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι ο Αρειος Πάγος κακώς δεν ακολούθησε την παράδοση της μη εξέτασης κωλυμάτων αυτού του τύπου (αν και τυπικά είναι στη δικαιοδοσία του), η πράξη παραμένει: η κυρία Γεννηματά και το κόμμα της γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια το άρθρο 56 του Συντάγματος, το οποίο με απόλυτη σαφήνεια απαγορεύει σε νομάρχες να κατέρχονται υποψήφιοι στις βουλευτικές εκλογές. Η διατύπωση του άρθρου 56 δεν αφήνει περιθώρια για ερμηνευτικές λοβιτούρες: «Τα ανώτερα αιρετά μονοπρόσωπα όργανα των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης δεύτερου βαθμού δεν μπορούν να ανακηρυχθούν υποψήφιοι ούτε να εκλεγούν βουλευτές κατά τη διάρκεια της θητείας για την οποία εξελέγησαν, ακόμη κι αν παραιτηθούν». Η κυρία Γεννηματά και το κόμμα της δυστυχώς δεν νοιώθουν να περιορίζονται από το Σύνταγμα και δεν διστάζουν να το παρακάμπτουν.

Διατείνονται ότι αν η υποψηφιότητά της ήταν παράνομη, αυτό θα έπρεπε να διαπιστωθεί εκ των υστέρων από το Εκλογοδικείο, μετά από ένσταση. Η αμετροεπής κυρία Γεννηματά δεν αντιλαμβάνεται ότι η ηθική διάσταση μιας πράξης είναι ανεξάρτητη από τη νομική. Ακόμα κι αν δεν με καταγγείλει κανείς ή ουδέποτε περιέλθει σε κοινή γνώση ότι δωροδοκούμαι, δεν παύω να είμαι ένας διεφθαρμένος υπάλληλος. Η κυρία Γεννηματά, παιδί του κομματικού σωλήνα και αδιευκρίνιστων λοιπών προσόντων, πλην της ιδιότητας της κόρης του αείμνηστου Γιώργου Γεννηματά, δεν διαθέτει την απαραίτητη ηθική οξύνοια που λογικά απαιτείται από ένα μέλος του Εθνικού Κοινοβουλίου. Ήθελε να εκπροσωπήσει τους συμπολίτες της στον Οίκο τη Δημοκρατίας, μη διστάζοντας (και ουδέποτε κοκκινίζοντας!) να αντιμετωπίσει με περιφρόνηση την ανώτατη καταστατική αρχή της Δημοκρατίας μας (το Σύνταγμα) και τους θεσμούς της (τον Αρειο Πάγο). Δεν αντιλαμβάνεται καν τα παράδοξα που έτσι δημιουργούνται και τη μειωμένη συμβολική ισχύ που συνεπάγονται για τον φορέα τους.

Ο άμετρος εγωκεντρισμός της κυρίας Γεννηματά δεν είναι, φυσικά, τυχαίος. Καλλιεργήθηκε μετέχοντας η ίδια σε ένα σύστημα εξουσίας το οποίο συχνά τύφλωνε τα μέλη του να νομίζουν ότι η κατοχή της εξουσίας αίρει τους περιορισμούς που αντιμετωπίζουν όλοι οι πολίτες σε ένα κράτος δικαίου. Στη θρασύτατη στάση της κυρίας Γεννηματά και του κόμματός της, μετά την απόρριψη της υποψηφιότητάς της από τον Αρειο Πάγο («αδίστακτη Δεξιά», «δικαστικό πραξικόπημα»), καθρεφτίζεται η στάση μιας νομενκλατούρας που έμαθε, στην εικοσαετία που άσκησε εξουσία, να θεωρεί τον εαυτό της πάνω από τους νόμους ή, όπου μπορεί, να προσαρμόζει τους νόμους στα μέτρα της.

Πέρυσι αποκαλύφθηκε ότι η κυρία Γεννηματά ήταν, νομίμως παρακαλώ, διπλοθεσίτισα: εισέπραττε και τον διόλου ευκαταφρόνητο μισθό του υπερνομάρχη (συν αυτόν του προέδρου της ΕΝΑΕ) και το μισθό της ως υπαλλήλου της Εθνικής Τράπεζας, στην οποία προσελήφθη στα μέσα της δεκαετίας του 1980 με αναμφίβολα αξιοκρατικές διαδικασίες. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια: μέλη της ευρύτερης οικογένειας της κυρίας Γεννηματά τυχαίνει να απασχολούνται, με διάφορες ιδιότητες, στην υπερνομαρχία Αθηνών-Πειραιώς. Πιθανότατα, η ευαίσθητη εθνικά θέση του υπερνομάρχη επιβάλλει συνεργάτες τόσον απολύτου εμπιστοσύνης που μόνον οι ελληνικές οικογένειες ξέρουν να παρέχουν!

Πέρυσι πάλι, η κυρία Γεννηματά κατήγγειλε βροντωδώς τη δήθεν καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του νομάρχη Πειραιώς κ. Γ. Μίχα από την αστυνομία του αεροδρομίου των Βρυξελλών, όταν ο κ.Μίχας, υπηρετώντας με απαράμιλλη αφοσίωση την κυρία, συμπεριφέρθηκε σκαιά σε υπαλλήλους του αεροδρομίου αναζητώντας τη βαλίτσα της και αυτοί κάλεσαν την αστυνομία του αεροδρομίου! Στο πρόσωπο του αφοσιωμένου κ.Μίχα, η κυρία Γεννηματά ανακάλυψε έναν πανευρωπαϊκού διαμετρήματος υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. (Ισως θυμάστε την τηλεοπτική σκηνή: ο κ.Μίχας να επιδεικνύει τις χειροπέδες του στις κάμερες προκειμένου να απαθανατισθούν οι αντιστασιακές του πράξεις στην καρδιά του ευρωπαϊκού καπιταλισμού!). Είπαμε: για τη νομενκλατούρα δεν υπάρχουν περιορισμοί· οι επιθυμίες των μελών της πρέπει να ικανοποιούνται πάραυτα. Αντιλαμβάνεστε τώρα ότι για τις άπληστες μετριότητες της εγχώριας νομενκλατούρας («πράσινης» και «γαλάζιας» να μην παρεξηγηθώ), οι υψηλής πολιτικής χαρακτηρισμοί («ανθρώπινα δικαιώματα», «τρομοϋστερία», «αδίστακτη Δεξιά», «δικαστικό πραξικόπημα») συνήθως αποκρύπτουν τα ευτελή κίνητρα της χαμηλής πολιτικής.

Και ο κ.Παπανδρέου, ο υποτίθεται ανανεωτικός ηγέτης ενός κατ΄ όνομα σοσιαλδημοκρατικού κόμματος και εν δυνάμει πρωθυπουργός; Ο κ.Παπανδρέου ήταν πολυάσχολος με τις (ορθές κατά τα άλλα) καταγγελίες περί του «τριτοκοσμικού κράτους» της Ελλάδας σε προεκλογικές συγκεντρώσεις του κόμματός του. Δεν έδειξε, δυστυχώς, να ενοχλείται από την τριτοκοσμική εικόνα ενός κόμματος εξουσίας, το οποίο δικαιολογεί θρασύτατα το ατόπημά του μιλώντας για «δικαστικό πραξικόπημα». Δήλωσε δε ότι η κυρία Γεννηματά «θα αξιοποιηθεί» σε ενδεχόμενη κυβέρνησή του, υπόσχεση που μάλλον ως απειλή θα εκληφθεί από πολλούς σκεπτόμενους πολίτες. Απέδειξε όμως ότι δεν εννοεί αυτά που λέει περί «αξιοκρατίας», «εξάλειψης του κομματισμού» και άλλα ευγενή. Αν τα εννοούσε αφενός μεν θα σεβόταν το Σύνταγμα, αφετέρου δε δεν θα υποστήριζε, σε τόσο υψηλούς τόνους, μια κραυγαλέα εσφαλμένη πράξη του, υποσχόμενος μάλιστα την υπουργοποίηση της κυρίας Γεννηματά!

Ο κ.Παπανδρέου, για μια ακόμη φορά, αποδεικνύει τη λειψή κρίση του στην επιλογή συνεργατών. Στις εκλογές του 2004 προσέφερε τις δύο κορυφαίες θέσεις του ψηφοδελτίου Επικρατείας στους επιφανέστερους νεοφιλελεύθερους της χώρας και πρώην κορυφαία στελέχη κεντροδεξιών κυβερνήσεων. Όπως όλοι είδαμε, δεν του βγήκε σε καλό. Στις ευρωεκλογές του 2004, επικεφαλής του ψηφοδελτίου τοποθετήθηκε η κυρία Ματσούκα, με κριτήρια περισσότερο τηλεγένειας και λιγότερο πολιτικής οξύνοιας. Στις φετινές βουλευτικές εκλογές, η κυρία Γεννηματά εξασφάλισε την πρωτιά του ψηφοδελτίου Επικρατείας, με τα γνωστά προβλήματα που προκάλεσε. Το 2005 γραμματέας του ΠΑΣΟΚ επελέγη η κυρία Ξενογιαννακοπούλου, η οποία – τι έκπληξη! - δεν ευδοκίμησε. Του κομματικού μηχανισμού σήμερα ηγείται ένας άχρωμος γραφειοκράτης της δεκαετίας του 1980. Επικεφαλής της προεκλογικής καμπάνιας του ΠΑΣΟΚ έχει αναλάβει ο κ.Λαλιώτης, το κατ΄ εξοχήν συμβολικό πρόσωπο του παλαιού και αντιπαθητικού στους πολίτες ΠΑΣΟΚ. Το σίγουρο είναι ότι ο κ.Παπανδρέου εξακολουθεί να εκπέμπει αντιφατικά μηνύματα. Ακόμη χειρότερα, αναρωτιέται κανείς πως θα κυβερνήσει αύριο ένας ηγέτης που δυσκολεύεται τόσο πολύ να επιλέγει συνεργάτες.

Τέλος, για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης: όταν το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ στέρησε από τον Αλ Γκορ την προεδρία των ΗΠΑ το 2000, ουδέποτε οι Δημοκρατικοί κατήγγειλαν δικαστικό πραξικόπημα. Στις ώριμες δημοκρατίες τα κόμματα σέβονται την ετυμηγορία των θεσμών, ιδιαίτερα της Δικαιοσύνης. Στις ανώριμες δημοκρατίες, οι θιγόμενες κομματικές γραφειοκρατίες καταγγέλλουν τη Δικαιοσύνη όταν δεν τους κάνει τα χατίρια. Όσο το ΠΑΣΟΚ το διοικούν οι απαράτσνικοι της δεκαετίας του 1980, κανείς δεν πρέπει να εκπλήσσεται για αντιθεσμικές συμπεριφορές τριτοκοσμικού τύπου. Έτσι μεγάλωσαν οι άνθρωποι, έτσι συμπεριφέρονται!

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ επισκέφτηκα το blog σας μετά από ένα θετικό σχόλιο για αυτό, που άφησε τακτικός σχολιαστής.
Ομολογώ ότι βρίσκω το ποστ σας απόλυτα ορθό και ουσιαστικά ολοκληρωμένο αφού αντιμετωπίζει με την κοινή λογική ένα θέμα για το οποίο ακούγονται πολλές αερολογίες.

Με εκτίμηση

Παράφωνος

Klearchos είπε...

Με τον ίδιο τρόπο με τον παράφωνο έφτασα εδώ και συμφωνώ απόλυτα μαζί του...

Ale3hs K. είπε...

Συμφωνώ απόλυτα!

Και μην ξεχνάμε ότι ένα από τα επιχείρήματα του ΠΑΣΟΚ για τη διαχείριση της κρίσης στους πληγέντες νομούς είναι ότι αγνοήθηκε η αυτοδιοίκηση, πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια. Εδώ το ίδιο το κόμμα πασχίζει να αποδείξει πόσο ασήμαντη είναι για αυτό ο θεσμός του αιρετού τοπικού άρχοντα...

Επίσης, μην ξεχνάμε τους "αγώνες" και τα "έργα" της κ. Γεννηματά στην τοπική αυτοδιοίκηση. Μέχρι πριν από ένα μήνα φώναζε "Δώστε μου αρμοδιότητες" και "Δώστε μου χρήματα". Τώρα; Ας βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά ο επόμενος. Ας ελπίσουμε μόνο μην την τοποθετήσουν Υπουργό Εσωτερικών σε πιθανή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, λόγω της εμπειρίας της στην τοπική αυτοδιοίκηση.

Τέλος, μην ξεχνάμε ότι η ίδια η κυβέρνηση δημιούργησε τις υπερνομαρχίες για ευνόητους πολιτικούς ή μάλλον κομματικούς λόγους (ας μη λέμε για εξωτερική πολιτική και θέματα εθνικής ασφάλειας, βλ. Ροδόπης-Έβρου). Και νομίζω ότι είναι κοινή γνώση ότι η θέση του υπερνομάρχη είναι κενή ευθυνών και αρμοδιοτήτων. Τα πάντα τα ρυθμίζει ο διορισμένος περιφερειάρχης. Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν τόλμησε να καταργήσει τη θέση αυτή ή να τη θέση στη διάθεση του λαού μέσω εκλογών; Συνεπώς μάλλον μιλάμε για πλήρη απαξίωση του μοναδικού πια απόλυτα δημοκρατικού θεσμού της χώρας. Το δήθεν "Δικαστικό Πραξικόπημα" μας μάρανε!

Αλέξης Κομσέλης

Mary S. είπε...

Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο -πέρα από την νομική και ηθική διάσταση του θέματος που τόσο εύστοχα εντοπίζει ο κ. Τσούκας- είναι η "ανικανότητα" των αρχηγών των κομμάτων να επιλέξουν συνεργάτες, γιατί δυστυχώς αυτή δεν περιορίζεται σε ένα μόνο κόμμα. Πρόκειται όντως για ανικανότητα ή για έλλειψη τόλμης; Πότε θα βρεθεί ένας πολιτικός αρχηγός με ορθή κρίση, εσωτερική δύναμη και τόλμη, που θα επιλέξει τους συνεργάτες του ξεκινώντας από το μηδέν; Πότε επιτέλους θα γίνει στην πολιτική ζωή της χώρας ένα "ξεσκαρτάρισμα"; Πώς θα πάρει στα χέρια του την τύχη μιας ολόκληρης χώρας κάποιος που δεν μπορεί, δεν θέλει ή δεν τολμά, να κάνει το ίδιο μέσα στο κόμμα του;

Χαρίδημος Τσούκας είπε...

Αυτό προβληματίζει και μένα: η ατολμία των πολιτικών μας. Πιστεύω ότι εξηγείται όμως: οι πολιτικοί ηγέτες συχνά εγκλωβίζονται σε έναν τρόπο σκέψης και μια ήδη διαμορφωμένη κυρίαρχη κουλτούρα. Χρειάζεται τρομερό σθένος να κάνει κάποιος κάτι διαφορετικό. Για να καινοτομήσει χρειάζεται να οικοδομήσει ένα διαφορετικό προφιλ με συνέπεια και πολιτική δεξιότητα - αν φυσικά επιβιώσει. Δεν είναι εύκολο. Το αποτέλεσμα είναι να κυριαρχούν οι μετριότητες. Ποιός ηγέτης θα επέλεγε τον κ.Λαλιώτη επικεφάλής της προεκλογικής καμπάνιας του ΠΑΣΟΚ; Αν είσασταν αναποφάσιστος, θα σας έπειθε ο κατ΄εξοχήν εκπρόσωπος του παλαιού και φθαρμένου ΠΑΣΟΚ; Τις ατυχείς επιλογές του θα τις διαπιστώσει ο κ.Παπανδρέου στις 17 Σεπτεμβρίου. Αλλά θα είναι αργά.

ΧΤ

Θέμης Λαζαρίδης είπε...

Καλορίζικο! Η μπλογκόσφαιρα έγινε πλουσιότερη. Πώς μπορούμε να πείσουμε και τον Πάσχο Μανδραβέλη να στήσει μπλογκ;

Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο.

Ανώνυμος είπε...

Συγχαρητήρια!
Θα διαπιστώσετε γρήγορα ότι έχετε φανατικούς φίλους.
Προσδοκώ σε δημιουργικό interaction μεσω comments.

Hannibal ante portas είπε...

Ένας δυο αρθρογράφοι ακόμα που έχω υπ' όψιν μου να περάσουν στην σφαίρα των blog και δεν ξαναπαίρνω εφημερίδα! Ελπίζω να μην μας διαβάζει ο συντάκτης της καθημερινής...

Aphrodite είπε...

Παιδιά, έχετε καταλάβει τι παίζεται αυτή τη στιγμή που μιλάμε?

Πλουτίζει η μπλογκόσφαιρα με γεωμετρική (για να μην πω... Πικάσσεια στα καλύτερά της) πρόοδο - τέτοιο αναπάντεχο, ο Τσούκας σε απόσταση αναπνοής...

O-E-O!!!

Μαζί με τα φοντανάκια για τα καλωσορίσματα που φέρνω (και τη γαρδένια, πού να την ακουμπήσω τη γαρδένια?), να περάσω κατ'ευθείαν στο πρώτο που μου έμαθαν όταν πρωτοξεκίνησα, τον ενικό ως internet savoir-vivre (χμμμ... μάλλον -faire), εκτός αν ο οικοδεσπότης προτιμά ευγενική απόσταση.

Λοιπόν, επί του πρακτέου, είχαμε ήδη κάνει τέτοια συζήτηση στο doncat, ποστ "Το παρά-γκάλοπ", περιορισμένη βέβαια, μια που το ποστ είχε άλλο στόχο, αλλά το βασικό είναι ότι δεν υπήρξε κάποιος που να υποστηρίξει το ορθόν της υπόθεσης...

Κι ακόμη κι αν κάποιος πει ότι όσοι σχολιάσαμε στο συγκεκριμένο ποστ είμαστε super-biased ή δεν αποτελούμε με κανέναν τρόπο ενδεικτικό δείγμα του ευρύτερου πληθυσμού, αν το συναθροίσω και με ό,τι έχω ακούσει και συζητήσει αυτές τις μέρες από την ... real virtuality μας εκεί έξω, η εικόνα είναι η ίδια:

Major blooper!!!

Ειδικά από παράταξη η οποία πλασσάρει εαυτόν ως σωτήρα από τα νύχια της "κατ'εξοχήν" αμοραλιστικής αντίπαλής της παράταξης...

Στην αρχή νόμιζα ότι επρόκειτο περί κόλπου να αιφνιδιαστεί η ΝΔ, που δείχνει να κερδίζει έδαφος με τις παροχές ανακούφισης, ώστε να στραφεί το point αλλού ("Πραξικόπημααααα!"). Ακόμη κι αν αυτό έκαιγε το χαρτί της Φώφης (notorious o Γ.Π. για το πώς καίει τα χαρτιά των νέων γυναικών στο κόμμμα του, να χαρώ εγώ "ίσες ευκαιρίες" και appeal στον γυναικείο πληθυσμό για σωστότερα ζυγισμένη εκπροσώπησή τους στη Βουλή!).

Αλλά μετά φάνηκε the clear stupidity of it all και πλέον δε μαζεύεται από πουθενά.

Ολα αυτά από τη μία, με δεδομένη την τραγωδία με τις πυρκαγιές από την άλλη, καταδεικνύουν το ότι δεν έχουμε ένα, αλλά many rotten apples in this small barrel...

Για την ακρίβεια, η σοδειά δε σώζεται. Μόνο που ποιός μανάβης θα πετάξει τη σοδειά του? Αφού προσβλέπει κοντόφθαλμα στο βραχυπρόθεσμο κέρδος, θα βάλει δυό-τρία "καλά" μηλαράκια πάνω-πάνω και θα πουλήσει όλο το βαρέλι. Μόνο ένας πιο διορατικός που θα δει το μακροπρόθεσμό του όφελος θα έκανε την τομή. Θα το πλήρωνε (το γνωστό πολιτικό κόστος), αλλά θα είχαμε μόνο υγιή μηλαράκια σε γερά βαρέλια...

Βέβαια τώρα σώθηκα, από διορατικότητα στην Ελλάδα, μόνο όταν είναι να πετύχουμε καλό τραπέζι σε μεγάλη πίστα, μέχρι εκεί πάμε.

Φταίμε, φταίμε, φταίμε που αφήσαμε να εξελιχτούν τα πράγματα με το ακαταλόγιστο να βασιλεύει.

...

...

...

Και με αυτή την ευχάριστη νότα (είναι πάντα απόλαυση να τους βάζεις όλους σε ωραίο guilt trip και να την κάνεις για ποτάκι) να καληνυχτίσω και να ξαναματαπώ

WELCOME!

:))))))

ΥΓ- είμαι η γνωστή ανάπηρη στα greeklish, θα συνηθίσεις...

g είπε...

Αγαπητέ κ.Τσούκα,

Χιλάδες ιταλοί πολίτες κατέκλυσαν εχθές – 08-09-2007 – τις πλατείες των πόλεων της γειτονικής χώρας για την συλλογή υπογραφών ώστε να κυρηχθεί δημοψήφισμα για την σύνταξη νομοθετικού πλαισίου το οποίο:
1. να απαγορεύει την υποψηφιότητα σε εκλογές σε όσους έχουν καταδικαστεί σε οποιοδήποτε βαθμό – πρωτόδικα, σε επίπεδο εφετείου ή και τελεσίδικα;
2. να περιορίσει την δυνατότητα υποψηφιότητας για δύο μόνο κοινοβουλευτικές περιόδους.
Μάλλον αυτές είναι δημοκρατίες σκεπτόμενων πολιτών... Ακόμη και η πιό πρόχειρη σύγκριση με την ντόπια πραγματικότητα σου αφήνει την θλιβερή αίσθηση ότι η Ελλάδα ζεί ακόμη μεταξύ ενός ελεεινού υπαρκτού σοσιαλισμού και ενός καθεστώτος τύπου Μπατίστα της προφιντελικής Κούβας...

antreas είπε...

Οσο εμφανίζονται περισσότερο οι υποψήφιοι στην τηλεόραση τόσο περισσότερο τρομάζω. Ισως τελικά να εξυπηρετεί το πολιτικό σύστημα το γεγονός ότι δεν έχει γίνει προεκλογική εκστρατεία. Αυτό που είναι ενδιαφέρον από ερευνητική σκοπιά είναι το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ θα χάσε περισσότερο από την ΝΔ από τις εξελίξεις λόγω των διαρκών αυτογκόλ που βάζει (όπως και στο μπάσκετ θα πρέπει να βγουν στατιστικά πόντων, κλεψιμάτων, λαθών κλπ. μετά τις εκλογές).
Είμαστε σε μία κατάσταση που πλέον γνωρίζουμε ότι αν κερδίσει η ΝΔ θα πει (εδώ κάναμε ότι κάναμε για 3,5 χρόνια και μας ξαναψήφισαν τώρα θα δείτε ...). Δεν θυμάμαι πάντως καμμία 2η τετραετία κόμματος να ήταν καλύτερη από την πρώτη κυρίως λόγω των υποσχέσεων επανεκλογής που την έπνιγαν.
Αν κερδίσει το ΠΑΣΟΚ θα λένε στον Γιώργο, κερδίσαμε βγες να κάνεις δήλωση και δεν θα το πιστεύει ... Το σύστημα θα βολευτεί να βγεί η ΝΔ οριακά, να πάρει το ΠΑΣΟΚ 0,5% λιγότερο από την ΝΔ για να μην "φάνε" τον γιώργο και ανατραπεί το πλαίσιο (η ΝΔ το φοβάται πολύ αυτό). Ποιός όμως θα πάρει τις αποφάσεις ;

Unknown είπε...

Οξύ και επίκαιρο. Πολύ σοβαρές θέσεις!Ομολογώ πως δεν ήξερα πολλά από όσα γεγονότα αναφέρετε.

Dimitris είπε...

Καλημέρα,

Όπως πάντα εύστοχος και μάλιστα γέλασα ιδιαίτερα με τον χαρακτηρισμό των μελών ενός απαράτ.
Τελικά η ζωή μας κάνει κύκλους, εννοώντας ότι έφθασα εδώ με προτροπή ενός αξιόλογου μέλους (Ι1) του forum του Capital.gr όντας γνωστός σου σαν αποφοιτος του ALBA

Καλή συνέχεια